این گردهایی با شکوه در زمانی بوقوع پیوست که رژیم آخوندی با صدور تروریسم و بنیادگرایی تلاش دارد تا صورت مسئله اصلی میان مردم بجان آمده در شهرهای میهن و نیروی پیشتاز مجاهدین را لاپوشالی نماید.
براین منطق شاهد هستیم که دیکتاتوری هار مذهبی چگونه دست به بمب گذاری در راه های آبی بین المللی و یا شلیک انواع پهپاد و موشک به کشورهای همسایه و اسلامی زده و بدین سان کشور را به مرز جنگی دیگر کشانده است.
وجود مقاومت سازمان یافته در ایران، رشد و نمو اعتراضات و خیزش های مردمی و همچنین بن بست های منطقه ای و بین المللی رژیم تماما موئید این واقعیت می باشند که خامنه ای اکنون در دوراهی میان «مرگ و یا خودکشی» قرار گرفته است.
خانم رجوی در این رابطه طی پیامی خطاب به تظاهرات بزرگ بروکسل تاکید کرده اند: «رژیم پوسیده ولایت فقیه در محاصره یک جامعه به شدت معترض و به‌ستوه آمده است. کار به آنجا رسیده که مانند اواخر رژیم شاه، نمایندگان مجلس ارتجاع، پشت سر هم در مجلس همین رژیم ٬٬زنگ خطر٬٬ را به صدا در می آورند و نسبت به فاجعه ای که در تقدیر رژیمشان است، هشدار میدهند... آخوند روحانی و وزرایش هم میگویند که در چهل سال گذشته اوضاع رژیم هیچ‌گاه به‌این وخامت نبوده است».
براین منطق است که باند آخوند روحانی تلاش دارد تا با استفاده از اهرم پوسیده ای بنام سیاست مماشات و با استفاده ابزاری از بقایای این سیاست مخرب، مجموعه بحران های موجود و بویژه سرنگونی نظام را از سر بگذراند.
ترجمان این سیاست که خود را در استمالت از فاشیسم مذهبی به نمایش می گذارد، در منطق طبیعی خود همان «ساخت و پاخت» از بالا می باشد. نمونتا باید تلاش رژیم برای آزادی و فرار اسدالله اسدی، دیپلمات تروریست رژیم آخوندی بدلیل طراحی و فرماندهی سوأ قصد با نیم کیلو مواد انفجاری علیه گردهمایی بزرگ ایرانیان در پاریس در ژوئن سال گذشته اشاره نمود.
اکنون جامعه بین المللی، وجدان های بیدار بشری و همچنین بسیاری از شخصیت های سیاسی، قضائی و مدافعان حقوق بشربی صبرانه به انتظار اجرای عدالت و محاکمه این فرد تروریست می باشند.
دراین رابطه خانم رجوی ضمن تاکید بر این واقعیت که «سفارت‌خانه‌های این رژیم در اروپا مراکز طراحی و اجرای توطئه‌های جنایتکارانه است» یکبار دیگر بر ضرورت محاکمه عوامل تروریست و لیست گذاری سپاه پاسدارن وهمچنین اخراج مزدوران رژیم آخوندی از کشورهای این اتحادیه تاکید کرده اند.
تجربه نشان داده است که سکوت و رگونه مشارکت در مقابل خواسته های دیکتاتوری ولی فقیه، بهترین مشوق برای ادامه سیاست های مخرب حکومت نه تنها علیه مردم ایران، بلکه فراتر از آن علیه جان شهروندان و کشورهای خارجی بوده است، واقعیتی که اکنون با صدور تروریسم ناب آخوندی در منطقه و بسیاری از کشورهای جهان شاهد آن می باشیم.
