کیهان در مطلبی راجع به تحریم ظریف تحت عنوان آیا «سینه چاکان مذاکره با آمریکا عبرت میگیرند؟! »، نوشت:اگر وزارت خارجه پس از بازداشت «اسدالله اسدی» قاطعانه واکنش نشان می‌داد، امروز کار به تحریم ظریف نمی‌رسید».
کیهان نوشت: طیف مدعی اصلاحات در ماجرای تحریم ظریف، توپ را در زمین داخلی انداخته و با سرپوش گذاشتن بر مرگ برجام، این اقدام واشنگتن را چماقی بر سر (رقیب) قرار داده و در پی آن است تا کارنامه غیرقابل دفاع دولت در سیاست خارجی را در حاشیه امن قرار دهد.
کیهان خامنه ای نتیجه گیری می کند که: «دولت اکنون باید به‌جای فتح‌الفتوح‌نمایی از برجام و حمله به منتقدان، بهتر است با عبرت‌گیری از این روند... جلوی ضرر بیشتر را بگیرد».
روزنامه سپاه پاسداران در سرمقاله خود نوشت: تحریم ظریف را باید در این معادله تحلیل کرد که دولت آمریکا دنبال براندازی ساختاری با نگاهی در تراز (مجاهدین) است».
روزنامه سپاه پاسداران نوشت: آمریکا در ۲۵ سال گذشته روی اپوزیسیون ایران کمتر سرمایه‌گذاری و نگاه خود را به درون نظام متمرکز کرد... اما با آمدن دولت ترامپ فضا قدری متفاوت شد. دولت فعلی آمریکا اولین دولتی است که در ۲۵ سال گذشته برای مقابله نرم با جمهوری اسلامی روی تجدیدنظرطلبان داخلی حساب باز نکرد.
روزنامه سپاه پاسداران با تآکید براین که «دولت اوباما بین جلیلی ـ ظریف تفاوت می‌دید، اما دولت ترامپ بین سلیمانی ـ ظریف تفاوت قائل نیست»، اضافه می کند: «دولت ترامپ فاصله‌ای بین اصلاح‌طلبان و اصولگرایان قائل نشد. به همین نسبت اصلاح‌طلبان نیز متوجه شدند در شعاع نگاه ترامپ قرار ندارند و وقعی به آنان نمی‌نهند».
روزنامه آرمان از باند روحانی تحریم ظریف را «تحریم کل دیپلماسی» رژیم دانسته و آینده شغلی ظریف را زیر سؤال برده است.
این رسانه حکومتی می نویسد: باید منتظر بود و دید آیا ظریف می تواند خود، برای آینده خویش تصمیم بگیرد یا برای او و آینده وی تصمیمهایی در لایه های گوناگون دیپلماسی از داخل تا خارج کشور می‌تواند ترسیم شده باشد.
آرمان افزود: اینکه فکر کنیم ترامپ با امضاهای خود بر تحریم افراد گوناگون براساس یک جهت گیری فردی وارد عمل می شود، و آنگونه که بعضی از تحلیلگران در داخل و خارج کشور تیم او را تیمی متزلزل در عرصه سیاست خارجی می دانند، قابل قبول نیست.
روزنامه حکومتی آرمان نوشت: «اینکه ظریف تحریم می شود یک امر نمادین برای تحریم دیپلماسی (نظام)... است» و «بدین واسطه کل دیپلماسی (نظام)؛ نه تنها ظریف بلکه دیپلماتهای (ما) در کشــورهای گوناگون و ســفرای (ما) از سوی دولتهای پذیرنده ماموریت آنها؛ حالتی برزخ گونه پیدا کرده و بدین ترتیب دستگاه دیپلماسی در کل جهان با گونه ای برخورد مستقیم اما موثر روبه رو می شود و بسیاری از کشورهایی که از این به بعد با سفرای (نظام) برخورد می کنند نوعی برخورد معنادار نسبت به گذشته خواهند داشت».
