بلومبرگ درگزارشی تحت عنوان یکسال از اعمال مجدد تحریمها علیه رژیم ایران توسط آمریکا می گذرد، نوشت: اولین فاز تحریمهادر ۷ اوت۲۰۱۸ بود که معاملات دلاری با رژیم ایران، فلزات قیمتی، فولاد و هواپیماهای مسافربری را هدف قرار داد و واردات فرش ایران و اقلام غذایی نیز لیست گذاری شدند.
-سه ماه بعد، دولت ترامپ صادرات نفت، بانکها، کشتیها و بنادر ایران را مورد تحریم قرار داد که همگی در کادر کارزار فشار حداکثری، اعمال شدند.
-تاثیر این کارزار تحریمی روشن بوده است؛ اقتصاد رژیم ایران در سقوط آزاد و تورم رو به افزایش است.
-صادرات نفتی این رژیم به ۱۰۰هزار بشکه در روز رسیده، در حالیکه قبل از دور اول تحریمها ۲ و ۸دهم میلیون بشکه در روز بوده است و حالا بزرگترین خریداران نفت ایران فروشنده های دیگری یافته اند.
بلومبرگ نوشت: پای فشردن بر اعمال تحریمها علیه رژیم ایران در حال حاضر؛ هوشمندانه ترین گزینه دولت ترامپ است
بلومبرگ اضافه می کند: روشن است که بدنبال برجام و توافقنامه ۲۰۱۵ وقتی تحریمها کاهش یافتند این رژیم کمک به بشار اسد دیکتاتور سوریه و سایر نیروهای شبه نظامی را شتاب داد و سرکوب در داخل را بالا برد.
بهترین استدلال در رابطه با لزوم پافشاری در استمرار تحریمها علیه رژیم ایران این است؛ چنین سیاستی قبلا جواب داشته و تحت فشار همین سیاست بود که رژیم ایران در سال ۲۰۱۳ به اسم نرمش قهرمانانه به پای میز مذاکره آمد.
بلومبرگ می نویسد: جنگ افروزی رژیم ایران در خلیج فارس در هر صورت و تهدیدات به افزایش غنی سازی اورانیوم، محتمل است که سایر قدرتهای جهان را به موضع آمریکا نزدیکتر کند.
بلومبرگ نتیجه گیری می کند: آمریکا بایستی فشار بر این رژیم را در حد ماکزیمم حفظ نماید.