در این نامه آمده است: «متأسفانه وقایع ناخوشایندی باعث شاد شدن دشمنان قسم خورده ... شده است. رسانههای معاند نیز که از روی غیظ و کینه به دنبال سوژهای برای تخریب قدرت روزافزون جمهوری اسلامی بودند، بهانهای یافتند و سرمستانه به این حوادث پرداختند تا مشروعیت و مقبولیت نظام را مخدوش نماید».
آخوندهای حکومتی که نامهی آنها در خبرگزاری سپاه پاسداران درج شده است، با حمله ضمنی به آخوند لاریجانی، نوشتند: هیچ یک از این مسائل، نباید منجر به وارد شدن خللی در روند رسیدگی به پرونده تخلفات احتمالی برخی از مسئولان سابق گردد.
ازسوی دیگر یک خبرگزاری باند روحانی، آخوند یزدی و باند موسوم به جامعهی مدرسین را هدف گرفته و ضمن ربط دادن این دعوا به نمایش انتخابات رژیم، مینویسد: جامعهی مدرسین این روزها با حاشیههای عجیب پیش آمده بین یزدی و لاریجانی به صدر اخبار بازگشته است، آنهم در روزهایی که جریان اصولگرا در کش و قوس تصمیمگیری برای ورود به انتخابات مجلس و حصول وحدت حداکثری است. خبرها و زمزمهها میگویند جامعهی مدرسین مدتهاست که دچار نوعی چند دستگی شده است و حتی برخی اعضا، راهشان را از این تشکل جدا کردهاند.
آخوند هاشمزاده هریسی، عضو خبرگان ارتجاع نیز در وحشت از پیامدهای اجتماعی برملاشدن دزدیها و فساد آخوندها، گفت: این جدالها مردم را خسته کرده است. با خودیها هم همین طور هستیم، و با مخالفان دعوا داریم. این آبروی آن را میبرد، آن آبروی این را میبرد و در کل با این دعواها آبروی نظام را میبرند.
وی افزود: عده ای از مردم نه درآمد مشخصی دارند و نه مسکن دارند. چه کسی باید پاسخگوی این مردم باشد؟ در این شرایط همه ما از مردم طلبکاریم و شعار میدهیم. با شعار دادن مردم آرام نمی شوند و دیگر کلاه سرشان نمی رود.
آخوند درایتی نیز گفت: اگر یزدی بنای صحبت داشت باید در زمان ریاست صادق لاریجانی بر قوهی قضائیه این مسائل را مطرح میکرد. تعبیر جامعه از این ماجرا «دعوای قدرت» است.
سرکردگان نظام ولایت فقیه از این که خشم مردم مردم به ستوه آمده از دعوای قدرت و ثروت بین آخوندهای غارتگر، به اعتراضات مردمی علیه اختلاسها و چپاولهای حکومتی منجر شود وحشت دارند.