در یک داده آماری دیگر معاونت بررسیهای اقتصادی اتاق بازرگانی تهران براساس آمار خود خبر از «مشکل تر شدن ورود به بازار کار برای زنان به نسبت مردان» داد و نوشت: «در بهار ۱۳۹۸ جمعیت فعال مردان با افزایش ۱۲۷ هزار نفری همراه بوده است. در عین حال، جمعیت فعال زنان طی این مدت با کاهش بیش از ۱۷۰ هزار نفری همراه بوده که موجب کاهش کل جمعیت فعال کشور طی بهار ۹۸ شده است. سهم زنان از رشد جمعیت فعال کشور طی این مدت منفی ۰.۶ واحد درصد بوده است».
نکته مهم این است که رژیم آخوندی نه تنها در تبلیغات رسمی خود خانهداری را وظیفه اصلی زنان قلمداد میکند بلکه شرایط کار را به گونه ای سخت میکند که زنان ترجیح میدهند برای حفظ شئونات خود در چنین شرایط تحقیرآمیزی کار نکنند. درمورد علت روند نزولی جمعیت زنان شاغل در کشور یکی از مهمترین دلایل آن دستمزدهای بسیار کمتر از مردان در واحدهای خدماتی و تولیدی است. در این رابطه خبرگزاری حکومتی ایلنا در ۱۴ مهر ۹۸ نوشت: «در ایران به رغم اینکه جمعیت زنانی که وارد دانشگاه میشوند از جمعیت مردان متقاضی تحصیلات عالی بیشتر شده، اما همچنان زنان در جست و جوی کار نا کام می مانند و حتی بدتر از آن ممکن است شرایط به گونه ای باشد که آنها اصلا به فکر کار کردن نیفتند.... (از جمله اینکه) «زنان تقریبا در همه مشاغل کمتر از مردان حقوق میگیرند.... آنقدر که در شرایط بد اقتصادی که حقوق ماهانه کفاف نمیدهد. بسیاری از آنها ترجیح میدهند کار را ترک کنند و در خانه بنشینند».