این دومین جلسه یی است که در سال ۲۰۱۹ما در مجلس ملی برپا می کنیم.
چند سال است که رژیم ایران با جنبشهای اعتصابی بی سابقه یی متزلزل شده است. پس از توافق هسته ای سال ۲۰۱۵، جامعه ایران به دنبال روزهای بهتری بود، باصطلاح روزهای خوش، وعده داده شده توسط دولت به اصطلاح "میانه رو" روحانی. اما در واقعیت دوستان عزیز، هیچ چیز تغییر نکرده است، تقریباً هیچ چیز.
در مواجهه با این وضعیت، جنبشهای اعتراضی چند برابر شده است. معلمان، پرستاران، کارگران پتروشیمی، بازنشستگان، بیکاران. معلمان بارها و بارها در صدر تظاهرات سازماندهی شده به طور همزمان در ده ها شهر قرار داشته اند.
واکنش رژیم ایران به طور فزاینده ای خشن بوده است.
جوانان، دانشجویان، خانواده های کارگران، فعالانه در تظاهرات شرکت کردند. زنان، مانند اغلب موارد در ایران، نقش مهمی در رهبری پیشروی داشتند.
واقعیت این است که رژیم ایران برای جلوگیری از گسترش اعتراضات در ایران، به طور فزاینده ای به مجازات های ظالمانه، غیرانسانی و مجازات سنگین زندان متوسل می شود.
این رژیم بخصوص بر بازداشت جوانان تمرکز کرده است. چرا آخوندها واقعاً به اینقدر سرکوب وحشیانه احتیاج دارند؟ چرا. البته به این دلیل که رژیم بخاطر نارضایتی گسترده مردم سقوط خواهد کرد. البته به این دلیل که جنبش اعتراضی علیه آخوندها در ایران مانند جریانی در حال رشد است که هیچ چیزی آن را متوقف نمی کند. تنها سیاست پایدار باید شامل حمایت از مردم ایران باشد.
با توجه به نقض حقوق بشر رژیم، این تخلفات پاشنه آشیل او را تشکیل می دهد، من قاطعانه می گویم این باور که این رژیم قادر به تعدیل رفتار است، ساده لوحانه است. در مقابل، مردم ایران یک جایگزین سازمان یافته دارند، که توسط یک زن، خود شما خانم مریم رجوی هدایت می شود، این گزینه دیگری است که جامعه ای آزاد و یک جامعه دموکراتیک را در بر می گیرد. بله دوستان عزیز، خانم رئیس جمهور، ما نمایندگان مجلس، بالاتر از همه ملاحظات، رنج های مردم ایران را قرار می دهیم. این پیامی است که ما بطور خستگی ناپذیر به مردم ایران می دهیم، ما این پیام را برای آنها ارسال می کنیم تا بدانند که تنها نیستند، تا بدانند که در جهان یک همبستگی وجود دارد، تا بدانند آزادی پیروز می شود و ما، نمایندگان پارلمان فرانسه، تا زمانی که این آزادی پیروز نشده باشد، به کارزار خود ادامه می دهیم.