براین اساس شاهد هستیم که حتی نزدیک ترین شرکای تجاری آخوندی در اتحادیه اروپا نیز ضمن تبری جستن از سیاست های مخرب دیکتاتوری ولی فقیه در منطقه، یکی پس از دیگری به صف مخالفان می پیوندند.
یک نمونه آن محکومیت اعمال تروریستی رژیم از سوی آلمان میباشد. به گزارش سایت بهار(۱۰ دی ۱۳۹۸) در بیانیه دولت این کشور از جمله تاکید شده است: «حمله به نیروهای ائتلاف در عراق را که به کشته شدن یک شهروند ایالات متحده و مجروحیت چند نظامی آمریکایی و عراقی منجر شد، محکوم می‌کنیم. همبستگی و همدردی خود با شرکایمان در ائتلاف را ابراز می‌کنیم».
واقعیت در ایران آخوند زده آن است که خامنه ای زهر خورده و طلسم شکسته، برای فرار از بحران بزرگتری بنام «سرنگونی» در داخل کشور، دست صدور بحران به خارج از مرزها زده و بدین سان با برپایی خاک ریزهای متعددی در کشورهای همسایه و اسلامی زده، تلاش دارد تا اذهان عموم در داخل را از موضوع و دعوای اصلی میان مردم و حاکمیت منحرف سازد.
یک نمونه آن نیزهمسایه غربی ما، عراق می باشد که اکنون به بخشی از تیول سپاه پاسداران و گروه های تروریستی ریز و درشت ملایان تبدیل گردیده که طی روزهای اخیر شاهد موشک پرانی و بمب گذاری از سوی عوامل رژیم آخوندی می باشد.
دراین راستا نیز طی دو روز گذشته شاهد اوجگیری تنش در این کشور مصیبت زده می باشیم. واقعیت آن است که طی دو ماه گذشته رژیم آخوندی حداقل در «۱۰ مورد» دست به شلیک موشک، تیراندازی و یا بمب گذاری علیه نیروهای ائتلاف در این کشورزده است.
حمله به سفارت این کشور که بحران «گروگانگیری» در سال ۷۹ در تهران را تداعی میکند، آنهم با شرکت چهره های منفور و دست نشانده رژیم آخوندی مانند «فالح فیاض سرکرده بسیج عراق، قیس خزئلی رئیس عصائب و یا ابو مهدی المهندس از آدم کشان خامنه ای در این کشور، دیگر هیچ شک و یا شبهه ای باقی نمی گذارد که کلیت نظام و سپاه پاسداران در پشت تمامی این صحنه سازی ها می باشند.
به موازات این وضعیت نیز کشتار مردم بجان آمده عراق در میادین و خیابان ها از سوی تک تیراندازان حشد الشعبی و یا نیروی تروریستی قدس، بمب گذاری و ترور فعالان سیاسی و مدنی در این کشور، دیگر بر همگان واقعیتی اثبات شده می باشد.
براین سیاق خامنه ای تلاش دارد با اهرم فشار تروریستی و صدور بنیادگرایی فشار روبه رشد اجتماعی را که طی سه ماه گذشته علیه رژیم او بجریان افتاده را متوقف نماید. در این راستا نیز از دست زدن به هر جنایتی و خباثتی دریغ نمی کند.
وی بخوبی می داند که با از دست دادن عراق، مهم ترین خاک ریز رژیم در منطقه به جهنمی برای حاکمان در تهران تبدیل خواهد شد و بدین سان مردم ایران با موانع و هزینه های کمتری برای سرنگونی دیکتاتور روبرو خواهند بود.
