این وضعیت مضحک در دیکتاتوری مذهبی که به گفته خانم مریم رجوی: «خیز خامنه‌ای برای جراحی و یک‌پایه کردن رژیم و سلاخی کاندیداهای باند رقیب» می باشد، در حالی است که وی در نطق خود نه تنها به ریزش و سردرگمی در میان نیروهای روحیه باخته رژیم شدت بخشید، بلکه هزچه بیشتر بر آتش جنگ گرگها برای تصاحب قدرت نیز افزود.
آخوند روحانی در این اقدام نمایش، ضمن دهن کجی به ولی نعمت خود از جمله اصل ۹۹ قانون اساسی حکومت و تفسیر آن از وظائف «شورای نگبان» را زیر سوال برده است. وی پیشتر نیز گفته بود «مردم را ناراحت نکنید، به مردم نگوییم در برابر یک صندلی مجلس ۱۷نفر، ۱۷۰و یا۱۷۰۰نفر کاندیدا هستند...از چند جناح، از یک جناح؟ این‌که انتخابات نمی‌شود... با یک جناح نمی‌شود، کشور را اداره کرد».
این اقدام «رئیس شورای امنیت ملی» رژیم در حالی است که خامنه ای تنها چند ساعت پیشتر بصراحت هرگونه حمله به شورای نگهبان را «غلط ترین کارها» اعلام کرده و ازجمله با تاکید گفته بود: «فلان نویسنده، مرتبطین با فضای مجازی، نماینده مجلس و فلان مسئول مهم دولتی باید مراقب باشند و مردم را دلسرد نکنند».
بهرحال با ورود زودرس خامنه ای به نمایش انتخابات و زدن مهر تائید بر حذف فله ای کاندیداهای باند مقابل، اکنون کارگزاران گوش بفرمان وی نیز یکی پس از دیگری به صحنه می آیند. برای نمونه آخوند دژخیم رئیسی ، مسئول قتل عام زندانیان سیاسی مجاهد و مبارز در سال ۶۷ در سخنانی ضمن حمله به شیخ حسن روحانی می گوید: «هرکس هم با هر انگیزه‌ای جریان انتخابات را زیر سئوال ببرد، بداند یا نداند، بخواهد یا نخواهد، با تضعیف جریان انتخابات در جبهه دشمن قرار می‌گیرد». (خبرگزری نیروی تروریستی قدس، تسنیم ۱۷ بهمن ۱۳۹۸)
شدت گرفتن بحران در راس نظام آخوندی برسر مجلس یازدهم در حالی است که بنابرداده های حکومتی ، وضعیت قریب ۲۶۰ کرسی از مجموع ۲۹۰ کرسی، از هم اکنون روشن شده است. براین اساس پیش بینی می شود که در بهترین حالت، هردو جناح توسری خورده و به حاشیه رانده شده در نظام آخوندی، رقابت ها را تنها برسر ۳۰ کرسی ادامه می دهند، امری که در هیچ کجای جهان متمدن امروزی تا کنون بوقوع نه پیوسته است.
همچنین یک عضو شورای نگهبان رژیم نیز ضمن حمایت از سخنان خامنه ای، رئیس جمهور نظام را زیر حمله برد (سایت حکومتی آنا ۱۸ بهمن ۱۳۹۸) و از جمله گفت: «در این میان صحبت‌های برخی سیاسیون در روزهای گذشته کام ملت عزیز ایران را تلخ کرده و تریبون‌های رسمی جمهوری اسلامی را تا حد سخنگویی یک حزب و جناح سیاسی تنزل داده است».
