براین منطق طی روزهای اخیر و با اوجگیری آمار بیماران، شاهد تعطیلی زنجیره ای مدارس، سینماها، فعالیت های اجتماعی، دانشگاه ها، خوابگاه ها، کودکستان ها، بخش هایی از ادارات و دوایر دولتی، تعطیلی تمامی مسابقات ورزشی، مسدود شدن بنادر، فرودگاه ها و مرزها با کشورهای همسایه و یا تجمعات هنری می باشیم.
 
این بحران به یقین در صورت وجود عرق ملی قابل پیشگیری می بود، اما از آنجائیکه رژیم آخوندی اساسا برای جان انسان ها ارزشی قائل نیست و از آنجائیکه «حفط نظام» از اوجب واجبات می باشد، رشد کرونا در منطق خود جان ملیون ها هموطن امان را با خطرات جبران ناپذیری روبرو ساخته است.
دراین رابطه و تا تهیه این گزارش، عطف به داده های حکومتی حداقل ۸ تن از هموطنان جان خود را از دست داده و آمار مبتلایان به ویروس کرونا به مرز ۴۳ نفر رسیده است.

رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در رژیم آخوندی ضمن اعتراف به ابعاد بحران گفت: «از بین موارد بررسی شده از روز گذشته تا ظهر امروز بر اساس نتایج آزمایش های تایید شده تعداد ۱۵ نفر دیگر مبتلا به کووید ۱۹ یا ویروس کرونای جدید شناسایی شدند. از این تعداد ۷ نفر در قم، چهار نفر تهران، دو نفر گیلان و یک نفر استان مرکزی و یک نفر تنکابن (مازندران) بودند و از این افراد طی ۲۴ ساعت گذشته سه نفر جان خود را از دست دادند». (خبرگزاری حکومتی ایرنا ۴ اسفند ۱۳۹۸)

این آمار بغایت دستکاری شده اساسا با داده های میدانی از شهرها و یا مراکز درمانی کشور همخوانی ندارند. براین منطق می توان به ابعاد دروغگویی های عامدانه رژیم برای سرپوش گذاشتن بر ابعاد فاجعه انسانی بخوبی پی برد.
برای نمونه یک گزارش بین المللی از حداقل «۱۸ قربانی» در ایران خبرداده است. همچنین رئیس دانشگاه پزشکی قم در یک مصاحبه تلویزیونی بصراحت اعلام کرد: «وزارت بهداشت دستور داده آمار مبتلایان به کرونا را اعلام نکنیم».

در رابطه با ابعاد پنهانکاری های رژیم، خانم مریم رجوی ضمن ابراز همدردی با هموطنان مبتلا به ویروس کرونا تاکید کرد: «رژیم آخوندی که از مدتها پیش در جریان ورود این ویروس به کشور بود، به‌خاطر جمع کردن جمعیت و کساد نشدن برنامه ۲۲بهمن و نمایش انتخابات در ۲اسفند، به‌دستور خامنه‌ای پنهان‌کاری پیشه کرد و بیماری به‌خاطر بی‌اطلاعی مردم در مناطق مختلف کشور به‌سرعت گسترش پیدا کرد».

به این وضعیت وخیم نیز باید نبود دارو، عدم آمادگی مراکز درمانی و بیمارستان ها، کمبود شدید ماسک وو مایع ضد عفونی کننده و نیز فقدان راهمایی های پزشکی در بخش های بزرگی از کشور را اضافه نمود، تا بدین سان پازل بحران روشن تر گردد.