اتحاد

تقدیم به بیشماران  شب سوز آذران   ایران زمین

 بهزاد بهره بر

اگر این  ابر   سیه  تیره کند،  چهره َ ماه

اختران  سینه  سپر می کنند اندر   شب   تار

گر که شب سایه زند برسر هر صبح سپید

رُخ   خورشید  بگیرد   ز شب  سرد،  قرار

گر که سرما  بزند چاک به  هر  پیکر   دار

مرهم  سبز  و طراوت  رسد  از فصل بهار

گر که در اوج    بهار، بارشی از خون ریزد

در  مقابل   بشکوفد   به   دمن، لاله  هزار

گر  که هرلاله  بهائی ست، که باید  پرداخت

بیشماران بکنند رقص رهایی سر دار

گرکه در دار و دیار   من و تو  دار  بپاست

سببش تکروی تک تک ماست، هان: بیدار

گر که بیداری ماست، توش رهایی ز  ددان

همه همگام  به پیش: تا  فلق این شب تار