خامنه‌ای ۲۱ فروردین ۹۹:عده‌یی هستند که در این شرایط و در این اوضاع حقیقتاً زندگی‌شان به سختی قابل گذران هست و نمی‌توانند زندگی معمولی عادی خودشان را اداره کنند مردمی که دستشان باز هست و توانایی دارند بایستی در این زمینه فعالیت وسیعی را شروع کنند.
خامنه ای درحالی حل و فصل مشکلات مردم محروم را به این و آن احاله می دهد که صدها میلیارد اموال مردم ایران را در بنیادهای غارتگر تحت کنترل خودش انباشته کرده و لی برای تأمین مایحتاج اولیه زندگی مردم را در شرایط قرنطینه، آنها را روانه قربانگاه کارخانه ها و ادارات می کند و طرح جنایتکارانه بازگشایی زود هنگام مشاغل را به رغم همه هشدارها از روز ۲۳فروردین توسط روحانی به اجرا گذاشته است.
دراین میان وحشت از پیامدهای وحشتناک این سیاست ضد مردمی و فوران خشم مردم به ستوه آمده، باعث تشدید بحران درونی رژیم شده و سرو صدای مهرها و سرکردگان حاکمیت راهم در آورده است.
آخوند مسیح مهاجری که از سال ۱۳۶۰ تاکنون مدیر روزنامه جمهوری اسلامی به صاحب امتیازی علی خامنه‌ای، و در دولتهای رفسنجانی و خاتمی، مشاور رئیس‌جمهور نظام بوده است، روز ۲۴فروردین یک روز پس از شروع این طرح جنایتکارانه در مقاله تکان دهنده یی به باند غالب نظام و بنیادهای تحت کنترل خامنه ای هشدار داده ومی نویسد: «کمک مردمی هر قدر هم که گسترده باشد نمی‌تواند پاسخگوی نیازهائی باشد که در اثر رکود اقتصادی ناشی از کرونا پدید آمده است. این کمک می‌تواند بخشی از زخم‌ها را التیام ببخشد ولی نمی‌تواند تمام مشکلات را حل کند. برای حل قطعی مشکلات باید قدرت‌های مالی بزرگی به صحنه بیایند که از تمکن بسیار بالائی برخوردارند و اموال آنها متعلق به مردم است».
آخوند مسیح مهاجری در ادامه می افزاید: این قدرت‌های مالی عبارتند از ستاد اجرائی فرمان امام، بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی. امکانات و منابع مالی گسترده‌ای که در اختیار این مراکز وجود دارند اگر به عرصه کمک به اقشار آسیب‌دیده از کرونا آورده شوند، مشکلات این اقشار در کوتاه‌ترین زمان و به صورت کامل برطرف خواهد شد. این اموال و امکانات متعلق به مردم هستند و دقیقاً در چنین موقعیت‌هائی باید از آنها برای حل مشکل مردم استفاده شود.
وقتی سخنان مسئولان این مراکز قدرت مالی را درباره اقداماتشان برای کمک به اقشار آسیب‌دیده می‌شنویم، به این نتیجه می‌رسیم که آنها یا از ابعاد گسترده ضربه‌ای که در این شرایط به مردم وارد شده اطلاع درستی ندارند و یا نمی‌خواهند پول‌هائی که در اختیار دارند را برای کمک به آنان هزینه کنند.
ستاد اجرایی فرمان امام، بنیاد مستضعفان و آستان قدس اگر پولشان را برای مردم مستضعف هزینه نکنند به چه کاری می‌آیند؟
