ناپدید شدن ۴.۸ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی در بودجه سال ۹۷


در جریان جنگ گرگها برسر حسابسازیهای بودجه و رانتخواری دربحبوحه فاجعه کرونا، یک فقره دزدی ۸ / ۴ میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰ تومانی فاش شد.

عادل آذز رئیس دیوان محاسبات رژیم روز سه‌شنبه پس از جلسه علنی مجلس رژیم گفت: مجموع ارزی که در سال ۹۷ به واردکنندگان کالا داده شده ۳۱ یملیارد دلار بوده که از این رقم حدود ۴ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار ذا که بایستی صرف واردات کالا نداشته و تنها ۲ هزار میلیارد تومان آن بازگشته است.

یک رسانه حکومتی روز سه‌شنبه خبر داد: گزارش تفریغ بودجه نشان می دهد دلارهای دولتی سال ۹۷ سرنوشت مبهمی دارد و ۴.۸ میلیارد دلار آن بدون واردات کالا میان اشخاص توزیع شد و با ۲.۷ میلیارد دلار آن خاک و غذای سگ و گربه و نظایر آن وارد شد.
در جدول تأمین ارز دولتی که به دلار محاسبه شده در ستون مبلغ مربوط به «میزان ارز دولتی که کالای آن تا تاریخ ۱۲/۹/۱۳۹۸ وارد نشده است» رقم ۴ میلیارد ۸۲۰ میلیون و ۷۴۴ هزار و ۷۴۰ دلار ذکر شده است.
این رسانه حکومتی نوشت: بر اساس رسیدگی ها و داده کاوی اطلاعات مندرج در سامانه های بانک مرکزی، گمرک و وزارت صنعت، معدن و تجارت... مجموعا بالغ بر چهار میلیارد و هشتصد و بیست و یک میلیون (۴٫۸۲۱,۰۰۰,۰۰۰ ) دلار علی رغم دریافت ارز ۴۲,۰۰۰ ریالی، وارداتی صورت نگرفته است.

روزنامه حکومتی شرق نیز نوشت: برداشت‌های از خزانه و پول‌های بی‌بازگشت فقط تخلف بودجه‌ای نمی‌تواند باشد، بلکه ساختار، بستر این برداشت‌ها و تخلف‌ها را فراهم کرده است.

روزنامة‌ حکومتی وطن امروز نوشت: در یک نمونه از ۳۱میلیارد دلار اختصاص یافته به واردات، ۵ میلیارد دلار از این منابع مصروف هیچ وارداتی نشده و سرنوشت آن مشخص نیست.

روزنامه حکومتی جهان صنعت در اعتراف به فساد و رانتخواری آخوندها به بهای جان مردم در بحبوحه فاجعه کرونا نوشت: بدیهی است با این حجم از رانت و فساد و در حالی که منابع مالی هنگفتی به گروه‌های خاص می‌رسد، منابع مالی کفاف هزینه‌ها را نمی‌دهد. اگر این میزان رانت و فساد نبود می‌توانستیم از بحران کرونا عبور کنیم و امکان قرنطینة کامل کشور بود... در بحبوحه بحران کرونا آمارهایی منتشر شده نشان می‌دهد فضا برای رانت و فساد اقشار خاص تا چه میزان مهیا ست. سهم اشخاص خاص از ارز ترجیحی دولت آن قدر زیاد بوده که (روشن است) منابع ارزی لازم برای تهیه کالاهای اساسی و دارو نمی‌ماند... مادامی که منابع مالی تنها به گروه‌های خاص می‌رسد، تامین غذا و داروی مردم امکان ندارد.. به‌نظر می‌رسد تامین برخی کالاها از جمله غذای سگ و گربه، چوب بستنی، انواع خاک و امثال اینها حیاتی‌تر از دارو و غذای مورد نیاز اقشار جامعه بوده است.