یک گزارش حکومتی (خبرگزاری ایسنا ۳۰ فروردین ۱۳۹۹) در رابطه با بروز سقوط صادرات نفتی اعتراف کرده است: «نگهداری نفت در مخازن شناور شامل ۶۰ ابرنفتکش که معمولا هر کدام ظرفیت حمل دو میلیون بشکه را دارند، به ۱۶۰ میلیون بشکه رسیده است در حالی که در ابتدای آوریل ۲۵ تا ۴۰ ابرنفتکش برای نگهداری نفت کرایه شده بودند».

این تحول که ناشی از برهم خوردن عرضه و تقاضا در جهان می باشد، به یقین تبعات زیانبار خود را در کوتاه مدت بر دستگاه مالی رژیم آخوندی باقی خواهد گذاشت. همچنین این وضعیت بحرانی در حالی است که اکنون صادرات نفت ایران به سقف ۲۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است.
بحران نفت برای دیکتاتوری ولی فقیه در حالی است که تا قبل شروع تحریم های خرد کننده علیه سیاست های مخرب آخوندی، صادرات نفت رژیم بالغ بر ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه در روز بود.

همچنین افت بهای نفت در بازارهای بین المللی طی چند هفته گذشته که بنابرداده ها، اکنون به زیر ۲۵ دلار رسیده، نه تنها درآمدهای مالی رژیم آخوندی را به لرزه انداخته، بلکه فراتر از آن چشم انداز هرگونه جایگزین را نیز عملا مسدود نموده است.
مضافا براین وضعیت نیز باید به کسری های دولت شیخ حسن روحانی براثر سقوط تولید و بهای نفت اشاه نمود. برای نمونه در حالیکه رژیم آخوندی اساس بودجه سال جاری را بر فروش «نفت بشکه ای ۶۰ دلار» بسته است، اکنون با کاهش شدید قیمت نفت جهانی ، دیکتاتوری خامنه ای با افت حداقل «۹۰ درصد» درآمد های نفتی روبرو می باشد.
صندوق بین‌المللی پول نیز در آخرین ارزیابی های خود از رژیم آخوندی تاکید کرده که درآمد نفتی ایران که پیش از تحریم‌ها «۶۰ میلیارد دلار» در سال بود، اما با بروز ویروس کرونا و افت تولید و شدت گرفتن رکود اقتصادی، امسال «به کمتر از ۲ میلیارد دلار» تنزل پیدا می‌کند.

همچنین دراین راستا حکومت تلاش دارد تا ضمن دور زدن تحریم ها ، سیاست صادرات نفت ارزان از طریق دیکتاتوری بشار اسد را به پیش ببرد.
دراین رابطه یک گزارش بین المللی (سایت دویچه وله ۱۶ آوریل ۲۰۲۰) تاکید دارد: «هنوز معلوم نیست آیا سوریه در قبال دریافت نفت از ایران پولی می‌دهد یا نه. شرکت تانکر ترکرز می‌گوید هم اکنون ۶ نفتکش ایران، مجموعا با ۶.۸ میلیون بشکه محموله نفتی راهی سوریه هستند».

به موازات این وضعیت نیز شاهد هستیم که رژیم آخوندی با ایجاد بحران های متعدد در منطقه و یا حمله به نفتکش ها در آبهای بین المللی بسیار تلاش کرده است تا بازار نفت را دستخوش تحول نموده و بدین سان بر افزایش بهای نفت بیافزاید.
ایجاد تورهای دریایی و راهزنی از کشتی های نفتی، حمله به نفت کش ها در در دریای عمان و خلیج فارس، ارسال پهپادهای انفجاری و بمباران ایستگاه های نفتی کشورهای همسایه تماما در این راستا می باشند.