بحران فقر در ایران آخوندزده به یقین ماحصل شکست سیاست‌های راهبردی رژیم در زمینه تامین معشیت، کار و شکوفایی اقتصادی و رشد تولیدی است.
براین اساس تنها طی یک سال گذشته نرخ فقر در بسیاری از مناطق ضربه پذیر و حتی پایتخت ۱۲ میلیونی به مرز «دو برابری» رسیده است.

یک گزارش حکومتی به نقل از مرکز پژوهش های مجلس رژیم ضمن اعتراف به این روند مخرب مینویسد: «بر اساس بررسی ‌های مرکز پژوهش‌های مجلس، خط فقر خانوارهای چهار نفره در شهر تهران ظرف ۲ سال اخیر، از ۲.۵ میلیون تومان به ۴.۵ میلیون تومان رسید یعنی ۸۰ درصد افزایش یافت». (سایت حکومتی مشرق نیوز ۱۵ خرداد ۱۳۹۹)

اگر همین داده ها را ملاک ارزیابی قراردهیم، به یقین می توان از آن نتیجه گرفته که بحران فقر در خارج از تهران بسیار وخیم تر می باشد، زیرا زمانیکه نرخ فقر و فلاکت با وجود تمرکز سرمایه و مراکز قدرت برای اقتصاد و سیاست در بزرگ شهر تهران و با انبوهی امکانات به این حد و مرز رسیده باشد، صد البته بحران در استان های دور افتاده و تهی دست مانند کردستان، سیستان و بلوچستان، لرستان، کرمان و یا هرمزگان بسیار وخیم تر می باشد.

همچنین این گزارش در ادامه می افزاید: «این موضوع در کنار کاهش قابل توجه درآمد سرانه منجر به رشد نرخ فقر در این سال ها شده است و شواهد موجود نشان از روند فزاینده این متغیر در سال‌های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ دارد».
در علم اقتصاد درآمد سرانه تابع مستقیمی از رشد و یا رکود اقتصادی است. براین اساس با افت تولید و رکود شدید اقتصادی از زمان بروی کار آمدن دولت شیخ حسن روحانی ، حتی با توجه به کسب درآمد های سرشار نفتی و یا پول های باد آورده از توافق اتمی تنها طی چهارسال نخست از زمامداری وی، نرخ رشد سرانه در ایران آخوند زده برای سال ۹۸ اکنون به مرز « ۵۰ میلیون ریال» رسیده است.
 
دراین رابطه سایت رادیو و تلویزیون حکومتی (۸ خرداد ۱۳۹۹) به نقل از یک نماینده در مجلس رژیم طی گزارشی اعتراف کرده است: «در سال ۱۳۸۳، پنجاه و هفت میلیون ریال درآمد سرانه ایرانیان بود و تا سال ۱۳۹۰ افزایش داشت و به حدود ۷۵ میلیون ریال رسید و سپس این رقم کاهش یافت و در سال ۱۳۹۷ به ۵۳ و در سال ۱۳۹۸ به حدود ۵۰ میلیون ریال رسید».

ترجمان این آمار و ارقام به معنای آن است که نرخ رشد سرانه برای هر ایرانی، با فرض ۸۰ میلیون جمعیت کل کشور، تا پایان اسفند گذشته رقمی حدود «۰،۰۶۲ ریال» بوده است!!
این کارگزار حکومتی در ادامه به شکاف عمیق طبقاتی در ایران آخوند زده اذعان کرده و می افزاید: «نسبت دهک‌ها یعنی دهک دهم نسبت به دهک اول در کشور ما حدود ۱۵ برابر در حالی که این شاخص در بسیاری از کشور‌ها حدود ۱۰ و کمتر از آن است.
: این فاصله در کرانه‌های خیلی ثروتمند و خیلی فقیر، به ۱۸۰ برابر افزایش می‌یابد».