دراین راستا باید به تحولات اخیر در سطح بین المللی علیه مطامع دیکتاتوری ولی فقیه در زمینه شدت بخشیدن به فعالیت های هسته ای اشاره نمود که بنابر تازه ترین داده ها، به هرچه بیشتر نزدیک ترشدن کشورها علی ولی فقیه انجامیده است.

همچنین آخرین گزارش رئیس آژانس بین المللی اتمی به نشست حکام در رابطه با مخفی کاری ها و عدم همکاری رژیم آخوندی با این ارگان نظارتی، به یقین وضعیت را برای خامنه ای در زمینه خرید وقت بسیار بغرنج کرده است.
رافائل گروسی در این رابطه بصراحت اعلام کرده است: رژیم ایران «به مدت بیش از چهار ماه است که دسترسی به دو محل را ایجاد نکرده و به مدت تقریبا یک سال است که در مذاکراتی اساسی برای پاسخگویی به پرسش‌های ما در ارتباط با مواد هسته‌ای اعلام‌نشده احتمالی و فعالیت‌های هسته‌ای، مشارکت نکرده است».

مضافا برآن نیز باید به افزایش حجم اورانیوم غنی شده رژیم طی یک سال گذشته و نیز رسیدن به مرز ۵ درصد غنی سازی و یا افزایش و بکاری گیری نوع جدید سانتریفقوژ ها اشاره نمود که خود بخشی از ادله جهانی برای شدت بخشیدن تلاش های رژیم در راستای دستیابی به سلاح اتمی است.

علائم و نشانه های حاکی از آنند که کشورهای بزرگ جهانی از جمله طرف های تجاری رژیم آخوندی در اروپا هرچه بیشتر به ضرورت اتحاد علیه این روند مخرب نزدیک شده اند.
دراین رابطه خبرگزاری بلومبرگ در گزارشی به نسخه ای از پیش نویس قطعنامه نشست حکام که طی روزهای اخیر در حال انجام شدن می باشد، رسیده است که در آن به «سرپیچی از مفاد پروتکل الحاقی» اشاره کرده اند.

بهرحال در صورت تصویب قطعنامه از سوی نشست حکام و ارسال پرونده اتمی رژیم آخوندی به شورای امنیت ملل متحد ، موضوعی بنام «مکانیسم ماشه» را در دستور کار این شورا قرار خواهد داد، زیرا براساس پیوست یکم برجام، آژانس بین المللی انرژی اتمی حق دارد تا «ظرف ۲۴ ساعت از طریق یک کمیسیون مشترک» به سایت های مشکوک دست یابد، امری که به گفته رئیس کنونی این ارگان تا به امروز محقق نگردیده است.

علاوه بر موضوع نقض برجام، بادید به نقض مکرر قطعنامه ۲۲۳۱ از سوی دیکتاتوری ولی فقیه در زمینه توسعه و استفاده از موشک های بالستیک نیز اشاره نمود. تازه ترین سخنان دبیرکل ملل متحد مبنی براینکه موشک های شلیک شده به تاسیسات نفتی آرامکو «منشاء ایرانی» داشته اند و یا آزمایشات متعدد موشکی رژیم طی دو سال گذشته، به یقین وضعیت را برا ی مطامع خامنه ای دشوارتر خواهد کرد.

علیه این اجماع و روند آتی نشست شورای امنیت بنظر می رسد رژیم آخوندی با دو ابزار دست به تقابل خواهد زد. نخست تهدید و صدور تروریسم به کشورهای منطقه و دیگری بازی با کارت دو طرف تجاری رژیم یعنی چین و روسیه برای وتو قطعنامه می باشند.
این همان جوهر و مضمون سفر جواد ظریف به مسکو برای رایزنی و هماهنگی های بیشتر در این زمینه است.
اما بقول ایتالیایی ها «راه های بسیار زیادی به رم ختم می شوند» و به یقین با تمامی تلاش های مذبوحانه آخوندی، این پرونده سرانجام سمت و سوی واقعی خود را خواهد گرفت.