- آخرین گزارش آژانس این مسأله نگران کننده را با تکیه روی فعالیتهای اتمی  قابل بازرسی و غیرقابل بازرسی رژیم ایران منعکس کرده است . مضمون دواخطارمشخص که ازخلال بازرسی های آژانس در گزارش آمده عبارتند از: 1- رژیم ایران درحالی  به غنی سازی و ذخیره مواد اولیه لازم برای تولید دوبمب یعنی  2400 کیلوگرم اورانیوم پرداخته که  فعلا نیازی برای استفاده ازآن جهت تولید برق ندارد و می تواند آنرا غلیظ کند  و ازآن خرج انفجاری دو بمب اتمی را به دست آورد . 2- رژیم ایران درخالی به غلیظ کردن بخشی ازاین اورانیوم تا حد 20 درصد( 7/5 کیلوگرم )  پرداخته  که نمی تواند آنرا به مصرف تولید سوخت راکتورآزمایشکاهی تهران برساند ، ازاین روی این اقدام را باید گامی تلقی کرد به جلو برای نزدیک شدن به دستیابی به خرج بمب اتمی .  درمورد فعالیتهای غیرقابل بازرسی رژیم ایران نیزآژانس صدایش درآمده که این رژیم  همچنان مانع بارزسی ازراکتورآب سنگین اراک می شود (  رژیم می تواند ازاین راکتور پلوتونیوم برای تهیه خرج بمب پلوتونیومی تهیه کند ).علاوه براین مطابق گزارش اخیرآژانس ، رژیم  دستگاهی موسوم به دستگاه «میکروپروسسینگ »   را ازپایگاه جابربن حیان به نقطه نامعلومی، به دورازبازرسی، منتقل کرده . با این دستگاه  می توان فلزاورانیوم را به درجه ای ازخلوص  رساند که درکلاهک اتمی به کارمی رود  . دراین گزارش همچنین از بی پاسخ ماندن  سؤالاتی که  به جنبه نظامی فعالیتهای این رژیم  برمی گردد، ابرازنگرانی شده است ( مثل آزمایش چاشنی های انفجاری و آزمایش نصب کلاهک اتمی روی موشک شهاب  و...)    

 سؤال 2-  اما کارگزاران رژیم، ازجمله متکی وزیرخارجه دولت احمدی نژاد، درمجامع بین المللی ازجمله درپارلمان اروپا مدعی  شده اند که ضمن اجرای « توافقنامه تهران » حاضرند برای رفع نگرانی جامعه جهانی  1200 کیلو ازانباشت اورانیوم غنی شده خود را ازایران خارج کنند و عملیات غلیظ کردن اورانیوم تا 20 درصد را نیز متوقف کنند .پاسخ عملی ارگانهای مسؤل سازمان ملل به این ادعا تا به حال چه بوده است ؟

 -  طرف حساب حقوقی پرونده اتمی رژیم ایران یعنی آژانس درآخرین گزارش خود  هیچ اشاره ای به « توافقنامه » رژیم با برزیل وترکیه  نکرده و با بی اعتنایی به « توافقنامه تهران »  درعمل  نشان می دهد که  ازلحاظ حقوقی  معامله اورانیوم غنی شده رژیم با سوخت راکتورتهران که در« توافقنامه تهران » آمده ، هیچ ربطی به رفع نگرانی هایی که ازتداوم فعالیتهای خطرناک رژیم ایران ایجاد شده  ندارد . پیش ازاین 5 عضو دایم شورای امنیت وآلمان نیز بدون اعتنا به « توافقنامه تهران »با  تهیه وانتشار پیش نویس دورچهارم تحریم رژیم درشورای امنیت ، به لحاظ سیاسی ، نشان دادند که کلک وترفند « توافقنامه » نباید و نمی تواند پوششی شود برای ادامه فعالیتهای اتمی خطرناک رژیم ایران وگریز از تشدید تحریم ها ی شورای امنیت! .   درضمن بایستی یاد آورشد که انتقال 1200 کیلو ازاورانیوم غنی شده ازایران به ترکیه که در« توافقنامه تهران » آمده ، حتی اگراجرا شود ، نمی تواند ولو برای مدتی کوتاه، نگرانی آژانس وشورای امنیت ازتبدیل اورانیوم غنی شده به سوخت بمب اتمی توسط رژیم ایران را برطرف کند زیرا این رژیم  با 1200 کیلو اورانیوم غنی شده باقی مانده درایران کما کان می تواند خرج یک بمب اتمی را تهیه کند .  بنا براین  تا اینجای کارارگانهای مسؤل سازمان ملل نشان داده اند که مبادله اورانیوم غنی شده درایران با سوخت اتمی راکتورتهران دومقوله مجزا ازیکدیگرهستند و نباید این دومقوله را به هم پیوند د اد . 

 سؤال 3 -  شورای امنیت معمولا با اتکاء به  گزارش آژانس  به تشدید تحریم ها می پردازد ، چه موضوعی در سی امین گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی  می تواند محمل تشدید تحریم های شورای امنیت علیه رژیم ایران شود ؟

 -          سوای اخطارهای فوق الذکر،آژانس درگزارش اخیرخود ، همه  فعالیتهای مرتبط با تولید سوخت هسته ای رژیم ایران را مشمول نقض مقررات« پیمان منع تکثیر سلاح اتمی ، تلقی کرده است  . آژانس بر این پیمان شکنی، به کرات دربندهای این گزارش 42 ماده ای گواهی داده است  .  اجازه بدهید به چند نمونه اشاره کنم : دربند 30 این گزارش به صراحت آمده « اگرچه آژانس در موارد متعدد به ایران یادآوری کرد که این کشور موظف به ارائه پیش هنگام اطلاعات طراحی مطابق با کد اصلاح شده1/3 است، ایران اجرای کد1/3 را از سر نگرفته که این امر با وظایفش به موجب ترتیبات فرعی ناسازگار است. ایران تنها کشور دارای فعالیت‌های هسته‌ ای چشمگیر است که دارای موافقت‌نامه پادمان جامع در حال اجرا بوده ولی مفاد کد اصلاح شده 1/3 را به اجرا نمی‌ گذارد

-         بندهای 31 تا 33 به ندادن اطلاعات به موقع برای ایجاد دو آبشارسانتریفوژجهت غنی سازی اورانیوم تا 20 درصد ، ندادن اطلاعات  پیش ازاقدام  به  طراحی و ایجاد مرکزغنی سازی فردو قم ، ندادن اطلاعات پیش ازاقدام به طراحی وساخت راکتورآب سنگین اراک و طراحی وساخت تاسسیسات اتمی دارخوین ، ندادن اطلاعات به موقع درمورد طراحی ومحل ساخت ده  مرکزغنی سازی که رییس جمهوررژیم ایران دستورساخت آنهارا صادرکرده ، اختصاص یافته است .

-         آژانس با اشاره به تداوم  سرپیچی  رژیم ایران از قطعنامه های پیشین شورای امنیت  درآخرین گزارش خود نیزبر تداوم نقض پیمان منع تکثیر سلاح کشتارجمعی توسط رژیم گواهی می دهد .

وقتی آژانس برنقص مستمرومکرر مقررات  این پیمان توسط رژیم ایران طی سالهای گذشته گواهی می دهد درواقع برپیشروی خطری امنیتی برای جامعه جهانی انگشت می کذارد و شورای امنیت به حکم وظیفه ای که دارد علی القاعده باید  نسبت به پیشروی این خطرتوسط رژیم ایران واکنش عملی نشان دهد .

-    سؤال 4 – جامعه جهانی درایران با حکومتی طرف است ، که  به گزارش ارگانهای سازمان ملل، سالهاست به طور مستمر هم مقررات بین المللی رعایت حقوق بشررا درایران نقض می کند وهم مقررات بین المللی پیمان منع تکثیرسلاح اتمی را !  این حکومت، با وجود آنکه هنوز عضویت خود درسازمان ملل وپیمان منع تکثیر سلاح اتمی را لغونکرده ،  با توجیهات و قضاوت شخصی به نفی مقررات بین المللی می پردازد وبه نظرنمی رسد که بتوان برای نقض این مقررات توسط این رژیم پایانی قائل شد . با این اوصاف سؤال مقدری که پیش می آید اینست که اولا حکومتی با این ویژگی را باید یاغی نسبت به مقررات و قوانین بین المللی تلقی کرد یا پیمان شکن؟ ثانیا با توجه به اینکه سابقه این رژیم در نقض  مقررات بین المللی حقوق بشر بیشتر ازنقض مقررات پیمان منع تکثیرسلاح اتمی است، چرا جامعه جهانی درمورد نقض مستمروبی پایان حقوق بشردرایران واکنش عملی نشان نمی دهد .

-آری ، حق با شماست حکومت ایران با نقض مستمر مقررات بین المللی طی سالهای متمادی ، درعمل ، به یک یاغی علیه این مقررات تبدیل شده است وعضویت یک یاغی درسازمان ملل وپیمان منع تکثیر دیگرمعنایی ندارد .درمورد بخش دوم سوال شما ، به هرحال مطابق مقررات کنونی سازمان ملل متاسفانه نقض مستمر حقوق بشردرمحدوده کشوری مثل ایران ، خطرامنیتی برای جهان تلقی نمی شود وشورای امنیت نسبت به آن واکنش عملی نشان نمی دهد . واکنش عملی نسبت به نقض حقوق بشردرایران را ، خود مردم   ایران باید نشان دهند که شاهد آن هستیم که به صورت رویا رویی مردم با دیکتاتوری نظامی – آخوندی ایران، به اشکال مختلف ،آغازشده است . به نظرمن  واکنش عملی جامعه جهانی به نقض مقررات پیمان منع تکثیرسلاح اتمی ازطریق تحریم رژیم ، با جتبش ضد دیکتاتوری ایران بی ارتباط نیست . زیرا تحریم وفشارخارجی روی رژین ایران،  می تواند به تضعیف این رژیم درعرصه داخلی منجرشود ، راه را بر واکنش عملی مردم علیه نقض حقوق بشردرایران هموارترکند وبرای پیروزی جنبش ضد دیکتاتوری مردم ایران  فرصت وشانس بیشتری فراهم آورد .

 - ازشرکت شما دراین کفت وشنود متشکرم .