براین اساس اوضاع بقدری آشفته و روندی شتابان بخود گرفته که حتی موضوع «خلع» آخوندی روحانی نیز در راهروهای مجلس حکومتی به یک واقعیت تبدیل شده است.

دراین راستا باید اذعان نمود که وضعیت بحرانی برای حکومت و وجود بن بست های معتدد اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و مالی که تماما ناشی از شکست سیاست های راهبردی خامنه ای می باشند، اکنون بهترین بستر را برای صف آرایی باندها ایجاد کرده است.
نامه ۲۰۰ تن از نمایندگان باند ولی فقیه برای استیضاح و کنار زدن شیخ حسن روحانی به یقین نوک کوه یخی است که چشم انداز تیره و تاری را برای نظامآخوندی به تصویر کشیده است.

ابعاد این جنگ قدرت در فردای یکدست کردن مجلس و سخنان خامنه ای مبنی بر ضرورت ایجاد یک «دولت جوان و حزب الهی» به معنای چراغ سبزی به باند وی برای قبضه تمامیت نظام ارزیابی می شود.
این وضعیت که استارت آن با استیضاح ماله کش اعظم نظام، محمد جواد ظریف در مجلس ضریب خورد، به گفته بسیاری از کارشاسان به مانند قله آتش فشانی در دوره پایانی نظام آخوندی می باشد.

دراین رابطه ولی فقیه زهر خورده که خود آتش بیار این معرکه است، پس از هفته ها سکوت عامدانه، در تازه ترین سخنان ، ضمن حمایت مجدد از مجلس دست نشانده، می گوید: «حضور «جوانان پرانگیزه، پر ایمان، پر توان، تحصیل‌کرده و کارآمد» در کنار شماری از مدیران انقلابی و دارای سوابق اجرایی، و نیز شماری از پیشکسوتان دارای سوابق نمایندگی، مجلس یازدهم را به مجلسی بسیار خوب و امیدبخش تبدیل کرده است».
وی سپس میخ ولایت را دراین رابطه دو قبضه کوبیده و خطاب به دو قوه دیگر و بویژه دولت ـ تبدیر و امید» خاطر نشان می کند: «نقشه کلی تعامل قوا، از جانب دستگاه اجرایی و قوه قضاییه به اینگونه است که آنها باید مصوبات مجلس را به صورت دقیق و کامل اجرا کنند و هیچگونه تعللی در این زمینه جایز نیست». (سایت حکومتی برنا ۲۲ تیر ۱۳۹۹)

دفاع خامنه ای از این طیول خود به یقین بدلیل آن است که وی برای طرح های آتی ولایت، نیاز مبرمی به قوه مقننه دارد. براین اساس و با توجه به این واقعیت که تنها کمتر از یک سال به پایان عمر دولت شیخ حسن روحانی مانده است، حذف زودرس آخوند شیاد از مصدر قوه مجریه ، فعلا مقرون به صرف ولی فقیه نمی باشد.
وی دراین رابطه نخست به مجموعه عظیمی از بحران ها و همچنین بی کفایتی دولت شیخ حسن اعتراف کرده و خطاب به نمایندگان باند خود توصیه می کند تا سیاست «صبر» را تا پایان دوره آخوند روحانی پیشه نمایند.

خامنه ای سپس می افزاید: «سال آخر دولتها معمولاً سال حساسی است و باید مراقبت شود که پیگیری امور به هیچ وجه سست نشود و بر همین اساس اعتقاد راسخ دارم که دولت ها باید تا روز آخر وظایف خود را انجام دهند».
بدین سان مشخص می شود که بود و نبود اخوند روحانی در حاکمیت اکنون تنها به تار مویی وصل بوده، بطوریکه سقوط وی هر لحظه امکان پذیر می باشد.