وی در این فتوای ضد انسانی از جمله تاکید کرده بود: «کسانی که در زندانهای سراسر کشور بر سر موضع نفاق خود پافشاری کرده و می‌کنند، محارب و محکوم به اعدام می‌باشند و تشخیص موضوع نیز در تهران با رای اکثریت آقایان نیری دامت افاضاته (قاضی شرع) و آقای اشراقی (دادستان تهران) و نماینده‌ای از وزارت اطلاعات می‌باشد، اگر چه احتیاط در اجماع است، و همین‌طور در زندانهای مراکز استان کشور رای اکثریت آقایان قاضی شرع، دادستان انقلاب یا دادیار و نماینده وزارت اطلاعات لازم الاتباع می‌باشد، رحم بر محاربان ساده‌اندیشی است».
براین اساس دسته دسته زندانیان بیدفاع و بی گناه که تماما دوران محکومیت های خود را سپری و یا بخشا «ملی کشی» می کردند ، طی یکسری پرسش و پاسخ های ساختگی و بدون برگزاری هرگونه دادگاه ، حضور هئیت منصفه و یا وکیل مدافع ، تجدید حکم شده و بدین سان به جوخه های اعدام سپرده شدند.
سخن از جنایتی سازمان یافته علیه بشریت است که از ماههای قبل طراحی و زمان اجرای آن نیز به پایان جنگ ضد میهنی موکول گردیده بود.
یک دلیل این واقعیت همان «بدون تاریخ» بودن فتوای خمینی می باشد و دلیل دیگر نیز شهادت منتظری دراین رابطه است که گفته بود «شخص احمد آقا هم از سه، چهار سال پیش می‌گفت که مجاهدین از روزنامه‌خوان، مجله‌خوان و اعلامیه‌خوان، همه باید اعدام شوند».
منتظری بعدها بدلیل مواضع اش علیه سیاست های خمینی، مورد غضب وی قرار گرفته و از سمت «جانشینی» خلع گردید. وی در یک نوار صوتی که با هئیت مرگ برگزار کرده بود ، بصراحت می گوید «بزرگترین جنایت در تاریخ جمهوری اسلامی بدست شما انجام گرفته».
همچنین بسیاری از سران امروزی حکومت بویژه شخص خامنه ای، آخوند روحانی، آخوند دژخیم رئیسی و معاونان قضائی، دادستان ها قلابی، بخش بزرگی از فرماندهان سپاه و یا وزرا و معاون وزار و حتی سخنگوی دولت نیز دراین نسل کشی مشارکت مستقیم داشته اند.
واقعیت آن است که بسیاری از کارشناسان مسائل حقوق بشر، از قتل عام سال ۶۷ بعنوان «نسل کشی» و یکی از جنایات بزرگ علیه بشریت در فردای جنگ جهانی دوم نام می برند. رژیم اخوندی تا به امروز و در راس از عمق تنفر اجتماعی از دادن هرگونه اطلاعاتی در زمینه ابعاد، اسامی اعضائ هئیت مرگ و حتی گورهای دستجمعی خودداری کرده است.
در سال ۹۵ خانم رجوی طی فراخوانی به ایرانیان و جامعه جهانی، علیه این جنایت سازمان داده شده حکومتی، «جنبش دادخواهی» برسر خون های بناحق ریخته شده فرزندان ایران را پایه گذاری نمودند.
ایشان در این رابطه تاکید کرده اند: «جنبش دادخواهی، مؤاخذه رژیم ولایت فقیه بر سر تمامی اسرار مخفی این کشتار است. سران این رژیم باید بگویند اسامی کامل قتل‌عام‌شدگان چیست؟ باید بگویند که در هر شهرستان یا مرکز استان چند نفر را اعدام کرده‌اند؟ و باید بگویند که آن‌ها را در چه نقاطی دفن کرده‌اند و مزارهای جمعی قتل‌عام شدگان در کجاست؟
این ابتدایی‌ترین حق مادران داغدار است که بدانند فرزندانشان در کجا به‌خاک سپرده شده‌اند».
