یک گزارش حکومتی ضمن دستکاری عامدانه در سر تیتر گزارش خبرگزاری رویتر می نویسد: «رشد ذخایر نفت ایران به دلیل تحریم و کرونا».!!
اما واقعیت در لابلای این گزارش آن است که مجموعه صادرات نفتی رژیم اخوندی اکنون به سقوط بی سابقه ای ربور شده است.
بنابراین گزارش (سایت حکومتی دنیای اقتصاد ۱۶ مرداد ۱۳۹۹): «میانگین ذخایر نفت خام ایران روی خشکی در ماه ژوئن به ۶۶ میلیون بشکه می‌رسد که برابر با ۸۵ درصد ظرفیت ذخیره‌سازی نفت ایران روی خشکی است. تولید نفت خام ایران به پایین‌ترین حد طی چهار دهه گذشته رسیده است. منابع ذخیره‌سازی و نفتکش‌های ایران تقریبا پر شده‌اند».
بدین سان ملاحظه می شود که سیاست «فریزر» نمودن نفت و گسیل نفت کش های اجاره ای به آب های بین المللی با این هدف که رژیم آخوندی شاید روزگاری به دلارهای نفتی دست یابد، اکنون با شکست سنگینی روبرو گردیده است.
افت تولید و صادرات نفتی برای دیکتاتوری خامنه ای به معنای نبود درآمدهای نجومی در راستای تامین سلاح و حمایت مالی از تروریسم و صدور بنیادگرایی است، امری که اکنون تبعات آن را می توان بخوبی با شکست ها و تلفات متعدد رژیم در خاورمیانه و بویژه در کشورهای همسایه و اسلامی لمس کرد.
همچنین افت شدید صادرات نفتی رژیم در حالی است که بنابرداده های بین المللی، میزان صادرات رژیم طی شش ماهه نخست سال جاری به سقف «۲۲۰ هزار بشکه» در روز رسیده بود. عمده خریدارن نفتی ایران مانند چین و یا هند نیز اکنون طی ماههای اخیر به دنبال جانشین مناسبی برای واردات خود شده و بدین سان به خرید نفت از رژیم اخوندی ترمز زده اند.
به موازت این تحولات نیز شاهد هستیم که رژیم اخوندی از طریق منابع مشترک نفتی با عرا ، دست به دور زدن تحریم های نفتی زده است.
برای نمونه سایت حکومتی میز نفت ( ۱۱ مرداد ۱۳۹۹) در گزارش اعتراف کرده است: «هر چه از میدان غراف بیشتر نفت تولید شود، از نظر مالی برای عراق و نیز برای ایران بهتر خواهد بود. تاکنون غیر قابل کشف ترین روش و راه دور زدن تحریم های آمریکا و فروش نفت ایران این است که یا نفت ایران همراه با نفت عراق صادر شود یا صرفاً به نام نفت عراق آن را صادر کرد».
این گزارش در ادامه به دغلبازی های آخوندی برای رسیدن به منابع مالی اذعان کرده و می افزاید: «در این راستا، نه تنها عراق مرز بسیار طولانی خود را با ایران به اشتراک می گذارد، بلکه دو کشور در واقع بسیاری از میادین نفتی را به اشتراک می گذارند. به طوری که نفت در این سوی مرز یعنی عراق دقیقاً از همان مخازنی حفر می شود که از سوی مرز توسط ایران حفر می شود».
