تحریم ها- شوق و ذوق زودهنگام


رای نیاوردن قطعنامه پیشنهادی از سوی ایلات متحده برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی علیه دیکتاتوری ولی فقیه در شورای امنیت ملل متحد، شادی زودهنگام و کاذبی را در میان سران رژیم آخوندی و بویژه شیخ حسن روحانی پدیدار نمود.

اما هنوز جشن و سرور و ساز و نقاره ولی فقیه به راه نیافتاده، مصیبت بزرگتری به مانند آوار برسر وی و رژیم اش خراب گردیده است. براین اساس رئیس جمهور آمریکا در یک کنفرانس خبری از راه اندازی مکانیسم ماشه و جاری شدن تمامی تحریم ها تا قبل از توافق اتمی، خبرداد و اعلام نمود «ما می‌دانستیم نتیجه رأی‌گیری چه خواهد بود، اما ما وارد مکانیزم ماشه خواهیم شد و شما هفته آینده شاهد آن خواهید بود».
وی سپس می افزاید: «رژیم ایران به طرز بدی می‌خواهد بازنده باشد. این رژیم الآن در وضعیت خیلی بدی قرار دارد. آنها از تروریسم حمایت کرده‌اند، آنها در حال حاضر پول زیادی برای خرج کردن در این زمینه ندارند، این را خودشان هم می‌دانند». (خبرگزاری فرانسه ۲۵ مرداد ۱۳۹۹) .

 "مکانیسم ماشه" یا "مکانیسم بازگشت خود‌به‌خودی تحریم‌ها" همان فعال نمودن سازوکار حل اختلاف ، عطف به بند ۳۶ و ۳۷ در توافق برجام می باشد که در صورت عدم توافق با دیکتاتوری ولی فقیه ، موضوع تخطی و نقض برجام را طی ۶۵ روز به شورای امنیت ارجاع داده و بدین سان هم به راه افتادن سیل تحریم ها راه خواهد برد و هم امکان اقدام نظامی علیه رژیم آخوندی را خواهد داد.
 این همان جوهر و نخ نبات قضیه است که ولی فقیه زهر خورده بخوبی بدان واقف می باشد.دراین راستا پیشتر اتحادیه اروپا نیز در ۱۴ ژانویه اعلام کرده بودند که «با توجه به اقدامات انجام شده توسط ایران، ما انتخاب دیگری به جز توسل به کمیسیون مشترک در چارچوب سازوکار حل اختلاف نداریم».

همچنین واقعیت در رای و رای کشی های شورای امنیت ملل آن بود که رژیم آخوندی توانست در یک زد و بند مقطعی با دو قدرت چین و روسیه از تمدید تحریم های تسلیحاتی جلوگیری بعمل آورد.
عدم مخالفت کشورهای عضو اتحادیه اروپا بویژه «انگلستان، فرانسه و آلمان» با طرح پیشنهادی آمریکا که از رای ممتنع آنان استنتاج میگردد، خود ادله ای براین واقعیت است که کشورهای غربی همچنان بر سر اصول پایه ای، مبنی بر عدم فروش هرگونه سلاح به دیکتاتوری ولی فقیه پافشاری می کنند.

به موازات این صف بندی در میان کشورهای غربی نیز باید به آراء منفی از سوی دو قدرت دیگر با حق وتو در شورای امنیت اشاره نمود که اکنون فرصت را برای فروش سلاح های بنجل و از دورخارج شده خود به رژیم آخوندی غنیمت شمرده و در صف انتظار برای عملی نمودن آن ایستاده اند.
اما این ظاهر قضیه می باشد، زیرا در حقیقت بدلیل بافت در هم تنیده شده اقتصاد جهانی و بویژه بانک ها و مراودات مالی و نیز مجموعه عظیم مناسبات تجاری این دو کشور با آمریکا، در صورت راه افتادن تحریم ها از سوی ایالات متحده به یقین دستان نه تنها شرکت ها و کنسرن های تسلیحاتی بسته خواهد ماند، بلکه فراتر از آن هیچ بانک مهم جهانی بویژه در چین و یا روسیه امکان رویارویی با تبعات تحریم های آمریکا را نخواهد داشت.