لاتریبون می افزاید: جوادی آملی امام جمعه قبلی شهر قم گفت "باید مواظب بود اگر ملت قیام کند مردم ما را به دریا خواهند ریخت. خیلی ها قبلا فرار کردند یا جایی را برای گریز پیدا کردند اما ما هیج جایی نداریم که ما را نجات دهد". آنچه که واقعا و دقیقا در سیاسیون فعلی در جریان است: تضادهای اساسی در بالاترین طیف رژیم در ایران. ما در اینجا در معرض تبلیغات رژیم نیستیم بلکه تضادهای عمیق و شدید داخلی این رژیم را جلو چشم خود داریم. در میان تضادها و اختلافات بین قدرتمندان حاکم، یک سازماندهی جدید بر علیه رژیم برامده از مردم، بوجود امده: "واحد ها کانون های مقاومت". علی خامنه‌ای به نفوذ و نقش داخلی و خارجی مجاهدین خلق ایران اذعان دارد. پنجاه سال است که این جنبش در مقابل هر نوع دیکتاتوری از رژیم سلطنتی پهلوی تا جمهوری اسلامی ایستاده است. مجاهدین خلق ایران مهمترین جنبش در شورای مقاومت ایران تصمیم گرفته از داخل ایران به رژیم فشار بیاورد. در تمام شهرها واحدهای مقاومت را شکل داده است. اینها پاسخی به کشتار وحشیانه ۱۵۰۰ نفر در تظاهرات آخر سال ۲۰۱۹(آبان۹۸) است. از ابتدای سال ۲۰۲۰عملیات زیادی توسط این واحدها انجام شده است.
لاتریبون زیر عنوان «یک تشکل سازمان یافته با عملیات شورشی» می نویسد: نحوه کار انها ساده است. آنها در شب قسمتی از ساختمان مراکز رسمی را تخریب می کنند. از ابتدای امسال دهها مورد در شهرهای تهران مشهد اصفهان قم شیراز کرج و شهرهای دیگر انجام شده است.
نشانه گرفتن این زیر ساخت‌ها: اداره پلیس امنیتی، وزارت کشور، ساختمانهای قوه قضاییه و ادارات مراکز مذهبی نمادین است. همچنین باید به آتش زدن پوسترهای خامنه‌ای یا سلیمانی هم اشاره کرد.
باید تظاهرات متعدد دیگر که توسط خود کارگران انجام می گیرد را هم اضافه کرد. از ماه اوت در صنایع نفت و گاز تظاهراتی برپاست. هزاران کارگر در این تظاهرات شرکت دارند. خواسته‌های آنان بیشتر در مورد قراردادهای کاری و بازپرداخت ماه‌ها حقوق معوقه است.
شکاف در ایران روز به‌روز بیشتر می‌شود. شکاف در اعلام‌ها و وعده‌های رژیم و واقعیت‌ها، شکاف بین رویای قدرت منطقه‌یی و تخریب تدریجی آن از بیروت تا صنعا از دمشق و بغداد، شکاف بین وعده‌های اقتصادی و تقلیل تدریجی سطح زندگی دهها میلیون نفر. شکاف بین نهادهای مختلف رژیم. این شکاف‌ها همزمان در حیطه‌های بسیار مختلف یکروز به فروپاشی می‌انجامد.
