این لایحه یک نقطه ضعف عمده اقتصاد ایران که همانا وابستگی آن کشور به واردات فرآوردههای نفتی به ویژه بنزین است را هدف قرار داده است. پالایشگاه های ایران بسیار فرسوده هستند.

ایران که دومین ذخایر نفت و گاز در جهان را در اختیار دارد مجبور است که 60 درصد از بنزین مورد نیازش را از کشورهای خارجی خریداری کند.

شرکتهای نفتی بزرگ در جهان به احتمال زیاد در آینده فروش بنزین به ایران را ادامه نخواهد داد زیرا میترسند که این کار باعث شود آنها توسط آمریکا مورد اتهام قرار بگیرند و معاملات آنها با آمریکا دچار مشکلات بشوند.

دولت آمریکا خواستار آن شده که در روند تصویب لایحه مزبور توسط کنگره و سنای آمریکا یک وقفه ایجاد بشود تا نه مجموعه کشورهای عضو شورای امنیت و نه کشورهای عضو اتحادیه اروپا از بابت این لایحه رنجیده نشده و عکس العملهای منفی از خودشان نشان ندهند.

اتحادیه اروپا در نظر دارد در جریان اجلاس آتیاش که در تاریخ 18 ژوئن در بروکسل برگزار خواهد شد راسا مجازاتهای جداگانهای را علیه ایران به اجرا بگذارد.

آیا کاخ سفید در قبال ایران ساده لوح است؟ البته نه. رئیس جمهور آمریکا به صورتی بسیار ماهرانه از موضعگیری علیه اقدام اخیر ترکیه و برزیل پرهیز کرد. موافقتنامهای که ترکیه و برزیل با ایران امضا کرده بودند به خودی خود در نطفه خفه شد زیرا ایران در همان ابتدا اعلام کرد که کار غنی سازی اورانیوم در خاک خودش در حد 20 درصد را ادامه خواهد داد.

اوباما نه یک استراتژی کوتاه مدت بلکه یک استراتژی میان مدت را دنبال میکند. آمریکا معتقد است پس از مسجل شدن اصل بازرسی کشتیهایی که به ایران رفت و آمد کرده باشند، در آینده خواهد توانست آسانتر چین و روسیه را متقاعد کند که اجباری شدن این بازرسیها را مورد تایید قرار بدهند.