ویروس کرونا – ولی فقیه خرمردرند!



در اصطلاح عامیانه خرمردرند به احمقی میگویند که به اشتباه خود را زرنگ عالم میداند!!

دراین رابطه طی روزهای اخیر تصاویر ولی فقیه ماسک زده و درحالیکه در یک سالن خالی و به فاصله حداقل ۵۰ متر از منبر، به مناسبت عزاداری ماه محرم نشسته، اسباب تفریح و مزاح میلیون ها ایرانی شده است.
بسیاری از ایرانیان از وی سوال میکنند که آیا «مرگ» فقط برای مردم ایران خوب است؟ براستی چه شده که خامنه ای این همه از ویروس کرونا که روزی خود آن را «ناچیز و کوچک» جلوه می داد، به هراس افتاده است؟
وی بطرز احمقانه ای حتی بروز این پاندمی مرگبار را «حمله بیولوژیک» قلمداد کرده و با خرمردرندی تمام از مردم خواسته بود تا خانه ها را ترک و به سر کار و فعالیت های اقتصادی، مدرسه و دانشگاه بروند.

اما واقعیت های دردناک در درون جامعه بقدری سهمگین و عمیق هستند و ابعاد وخامت اوضاع بقدری شتابان می باشد که اکنون شخص اول نظام بدلیل ترس از ویروس کرونا، حتی حاضر به پذیریش و دید و بازدید خودی های نظام نیز نمی باشد.
تعطیلی «شب های شعر خوانی» بخوانیم «دری وری خوانی» و یا عدم حضور وی در میان مسئولان نظام و لغو کامل تمامی دیدارها طی شش ماه گذشته و خانه نشینی وی، تماما ادله ای بر «بی چادری» وی در زمینه های مبارزه با ویروس کرونا می باشد.

بواقع حکایت خامنه ای و بحران کرونا، حکایت همان «خرمردرند» می باشد که اکنون قریب هشتاد میلیون ایرانی را بکام مرگ و بیماری و نیستی فرو برده او جامعه را تهی از نیازمندی های اولیه بویژه در زمینه دارو و درمان کرده است.

براین اساس و درحالیکه بنابرآخرین داده های سازمان مجاهدین خلق آمار قربانیان ویروس مرگبار کرونا به بالای «۹۵ هزار» نفر رسیده، ما شاهد هستیم که چگونه رژیم آخوندی بر سیاست کشاندن مردم به بیرون و به تبع آن هرچه بیشتر درگیر نمودن جامعه با تبعات آن، پافشاری میکند.
یک نمونه این واقعیت را در تاکیدات مکرر شیخ حسن روحانی و بسیاری از نمایندگان ولی فقیه برای برگزاری کنکور و یا مراسم عزاداری در ماه محرم در مساجد و تکایای کشور می بینیم.

بدین سان رژیم آخوندی تلاش دارد تا با ادامه سیاست های ضد مردمی خود، بر شمار قربانیان و بیماران افزوده و جامعه را برای جلوگیری از هر قیام و اعتراضی منکوب نماید.
در مقابل این وضعیت وخیم نیز شاهد هستیم که سران، متولیان و آقازاده های حکومتی که اکنون به یمن سرمایه های مردم ایران در ناز و نعمت بسر می برند، چگونه خود را از گزند کرونا در امان نگه‌ داشته اند.

نمونه دیگر این بحران، معضل کمبود دارو و درمان است. یک عضو ستاد مبارزه با کرونا در این رابطه میگوید: «در بخش تأمین تجهیزات بهداشتی و توزیع ماسک شاهد باندبازی و مافیا هستیم و اکنون خیلی‌ها به‌دلیل گرانی مواد بهداشتی و ماسک از تهیه این اقلام ناتوان مانده‌اند… سوء‌مدیریت و باند‌بازی‌ها در حوزه بهداشت و درمان اجازه عرض‌اندام به نیروهای مستقل و کاردان را نمی‌دهد، شاهد این تاخت‌و‌تاز مافیایی در عرصه دارو و ماسک هستیم» (روزنامه وطن امروز ۵ مرداد ۱۳۹۹).
 
همچنین اوضاع بقدری روبه وخامت گذاشته که وزیر بهداشت رژیم بصراحت اعتراف می کند «در دقیقه ۹۰ گل خوردیم». منظور وی همان «فروپاشی نظام سلامت» برای جامعه فقر و مصیبت زده ایران می باشد.
وی در ادامه (سایت همشهری آنلاین ۴ شهریور ۱۳۹۹) به وجود بلبشو و سوء مدیریت در دیکتاتوری خامنه ای برای مهار کرونا اعتراف کرده و می افزاید: «آنچه که به ما گل زد، حاصل بی توجهی و عادی انگاری بیماری بود».