محرومیت، شکنجه و سلول انفرادی ارژنگ داوودی در زندان زابل

زندانی سیاسی در تبعید، «ارژنگ داوودی» در زندان زابل در شرایط وخیمی به سر می‌برد و از درمان پزشکی و تماس تلفنی محروم است.

بر اساس گزارشهای رسیده از یک منبع مطلع، زندانی سیاسی ارژنگ داوودی با ۶۷ سال سن، پس از ۱۷ سال حبس، هم اکنون در زندان زابل در یک سلول انفرادی بدون امکانات محبوس است. روده‌های وی عفونت کرده و درد زیادی را تحمل می‌کند. اما مسئولان زندان وی را به بیمارستان و مراکز درمانی منتقل نکرده و از درمان محروم کرده‌اند.
او با وجود کهولت سن از آفتاب و هوای تازه محروم است و روزانه فقط یکساعت به او اجازه هواخوری داده می‌شود. از سوی دیگر به گزارش یک منبع مطلع یخچال و لوازم دیگری که ارژنگ داوودی با پول خود خریده بود، توسط مسئولان و ماموران زندان زابل دزدیده و به غارت برده شده و او بدون کمترین امکانات در هوای فوق العاده داغ زابل در رنج و عذاب است.
این منبع می‌افزاید: «وی در سرمای زمستان نیز به دلیل بودن پلاتین در پاهایش با درد شدید از سرما رنج می‌کشد و در حال حاضر در گرما نیز بدون یخچال و امکانات در رنج است».
لازم به ذکر است که در سال ۹۶ رئیس و معاون زندان زاهدان ارژنگ داوودی را با پرتاب از طبقه دوم از ناحیه دست و پا و لگن مصدوم کرده و وی هم اکنون به راحتی قادر به راه رفتن نیست.
جان این زندانی سیاسی سالخورده پس از ۱۷ سال حبس و زندان و جابجایی به مناطق گرم و بد آب و هوا و زندانهایی که کمترین امکانات را ندارند، در خطر است.