در قسمتی از مقاله این روزنامه حکومتی با اشاره به تعطیلی دانشگاهها در سال۱۳۵۹ تحت عنوان انقلاب فرهنگی آمده است: «ما چند سال در کشور به‌علت انقلاب فرهنگی دانشگاهها را تعطیل کردیم ... در وضعیت فعلی هم که با شرایط بسیار بحرانی به‌لحاظ بیماری روبه‌رو هستیم، باید مدارس بسته باشند. شاید این مسأله نباید گفته شود اما بازگشایی مدارس به‌صورت فیزیکی نسل‌کشی است.»

لازم به یادآوری است که انقلاب فرهنگی اقدامی بود که به فرمان خمینی در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ با هدف پاک‌سازی استادان و دانشجویان انجام شد. انقلاب فرهنگی هدفش را اسلامی‌سازی دانشگاه‌ها و از بین بردن فاصله بین دو نظام آموزش عالی مجزای حوزوی و دانشگاهی اعلام کرد اما در عمل هدف اصلی آن حذف مخالفان و روشنفکران و هواداران جریان‌های سیاسی بود که اغلب در دانشگاه‌ها فعالیت می‌کردند. طی این وقایع به مدت سه سال دانشگاه تعطیل شده و صدها استاد دانشگاه و دانشجو اخراج و یا دستگیر شدند.
گروههای زیادی از هواداران جریانات سیاسی، انجمن دانشجویان مسلمان، (هوادار سازمان مجاهدین خلق)، دانشجویان پیشگام (هوادار سازمان چریک‌های فدایی خلق) و دانشجویان هوادار راه‌کارگر، پیکار، هرکدام برای خود دفتری در دانشگاه‌ها داشتند. ضعیف‌ترین گروه، مجموعه‌ای از دانشجویان طرفدار حکومت با نام «انجمن اسلامی دانشجویان» بود.