سرویس‌های کم دست‌شویی و حمام برای تعداد بالای زندانیان در آن‌جا موجب وجود جانوران زیادی شده است و زندانیان به بیماری‌های مختلفی در این بند مبتلا می‌شوند. امکانات بهداشتی این بند زندان در ضعیف‌ترین و پایین‌ترین حد ممکن است.
در بند ۴ زندان رجایی‌شهر و به ویژه در سالن ۱۰ آن که زندانیان سیاسی زیادی در آن هستند، هیچ کدام از زندانیان به «کتاب، روزنامه و رادیو» دسترسی ندارند و از این بابت بسیار دچار مضیقه هستند.
خانوده‌های زندانیان سیاسی برای ملاقات با عزیزان‌شان تنها به صورت کابینی و در زمانی بسیار کوتاه فرصت دارند و ملاقات‌های حضور پس از هفته‌ها و حتا ماه‌ها دوندگی و نامه‌نگاری آن هم تنها به مدت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه امکان‌پذیر می‌شود.
دکتر سعید ماسوری که در دی ماه سال ۱۳۷۹ در دزفول بازداشت شد از جمله زندانیان سالن ۱۰ بند ۴ زندان رجایی‌شهر در کرج است. وی در دادگاه اولیه و تجدیدنظر به اعدام محکوم شد و چند سال زیر حکم اعدام بود. وی در مدت ۱۰ سال بازداشت، سه سال را در سلول‌های انفرادی تهران و ذزفول گذراند. حکم اعدام وی پس از تلاش‌های بسیار به حبس ابد کاهش پیدا کرده است.
در طی ده سال گذشته وی حتا از یک روز مرخصی نتوانسته استفاده کند. در طی مدت بازداشت اولیه و سلول انفرادی وی مورد شکنجه‌های روجی و جمسی فراوانی قرار گرفته بود.
