باب بلکمن می‌گوید:‌ مقاومت اصلی ایران اخیرا سلسله ای از کنفرانس‌های بین‌المللی را سازماندهی کرد. بحث در مورد قیام‌های مداوم در ایران و چشم انداز سقوط رژیم دیکتاتوری مذهبی تمرکز اصلی این کنفرانس ها بوده است. بخش اعظم جهان همچنان از این واقعیت نا آگاه است که حاکمان ایران تنها در سال ۲۰۱۸ – ۱۳۹۷ اقدام به انجام چندین حمله تروریستی در خاک اروپا و آمریکا کردند. در تیرماه آن سال، دو عامل (مأمور) تحت فرماندهی یک دیپلمات ارشد رژیم ایران تلاش کردند مواد انفجاری را به گردهمآیی سالانه شورای ملی مقاومت ایران در نزدیکی پاریس حمل کنند. اگر این توطئه موفق شده بود، لیست قربانیان ممکن بود دهها تن از قانونگذاران غرب و شخصیتهای سیاسی را شامل شود که در آن گردهمآیی حضور داشتند. اسدالله اسدی، دیپلماتی که آن توطئه را طراحی کرد، هم اکنون در انتظار محاکمه در بلژیک است این مورد باید چشم رهبران غرب را باز کند که تمایل داشته اند تهدیدات رژیم را کم اهمیت جلوه دهند.

باب بلکمن در ادامه مقاله خود در تاون هال نوشت:‌در جریان قیامهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷، مردم ایران شعار می دادند «مرگ بر دیکتاتور» و خواهان تغییر دمکراتیک در ایران شدند. در آبان ۹۸ بدستور ولی فقیه رژیم علی خامنه ای، سپاه پاسداران بسوی جمعیت تظاهرکننده آتش گشود و حداقل ۱۵۰۰ نفر را تنها در چند روز کشت. قتل عام آبان۹۸ بیانگر این واقعیت تکان دهنده بود که ادعای اصلاحات توسط این رژیم یک فریب است. در سال ۱۳۶۷، رژیم مذهبی دست به عملی زد که ممکنست بدترین جنایت علیه بشریت در نیمه دوم قرن بیستم باشد، تقریبا ۳۰۰۰۰ زندانی سیاسی را در سلسله ای از اعدامهای دستجمعی کشت. اکثر قربانیان هواداران اپوزیسیون سازمانیافته مجاهدین خلق بودند، که دو قیام اخیر را هدایت و رهبری کرده بود. رژیم نباید اجازه یابد جنایاتش علیه بشریت را با مصونیت کامل ادامه دهد.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد، فرصت بسیار مناسبی دارد تا نسل کشی رژیم ایران و جنایتاتش علیه بشریت را بررسی کند. امسال، حامیان قطعنامه باید به تحقیقات درباره قتل عام ۱۳۶۷ فراخوان دهند. با اینکار، آنها می توانند به حسابرسی بیشتر از رژیم پرداخته و نقطه پایانی بر مماشات با یک دیکتاتوری بیرحم حاکم برایران بگذارند.
تاون هال:۹۹۰۶۲۶