دکتر متیو آفورد نماینده مجلس عوام انگلستان
به باور من، از زمان قتل عام سال ۶۷ رژیم ایران جری تر شده است. آنها نه تنها مجازات وحشیانه را علیه مردم ایران اعمال میکنند بلکه مرتکب اعمال تروریستی میشوند، و نه تنها از تروریسم در داخل کشور بلکه خارج از مرزها هم پشتیبانی میکنند، در سایر کشورها در سراسر جهان و نقاط دوری مانند آمریکای جنوبی و تا نزدیکی ایران. کسانیکه در موضوعات سوریه و لبنان و یمن دخیل هستند میدانند که رژیم ایران پشت بسیاری از این ماجراها بوده است.
عمده انتقاد من از دولت انگلیس مربوط به تصمیم این دولت در رابطه با قرارداد اتمی است. به گمان من این یک اشتباه بزرگ بود. اولا، موضوع حقوق بشر مردم ایران را مطرح نکرد و این امر باعث شد که رژیم در سرکوب مخالفان جری تر شده و طوری رفتار کند که قطعا ما در غرب قبول نداریم و البته بسیاری از بخش های خاورمیانه هم این رفتار را نمی پذیرند.
این قرارداد همچنین به آنها اجازه داد که منابع خود را آزاد کنند. بسیاری از نیروهای آنها توانستند به خارج رفته و در بحرانها و جنگ های داخلی مانند سوریه و یمن دخالت کنند. و همچنین دولت هایی مانند دولت لبنان را تحت تاثیر قرار دهند. همچنین تحریم ها لغو شد و بدین ترتیب میلیونها دلار پول که عمده آن توسط سپاه پاسداران کنترل میشد به خارج از مرزها تزریق شود. این پول نه تنها شعله های جنگ را مشتعل تر میکرد بلکه دیدگاه فکری بسته آنها را به کشورهای دیگر صادر می نمود.
این قرارداد اتمی همچنین بسیاری از نیروهای سپاه را ثروتمند کرد. آنها با لغو تحریم ها ثروت اندوختند. بنابراین طی دو ماه گذشته و از (قیام) آبان تا بحال ما شاهد آن هستیم که اقدامات بیشتری علیه مردم ایران اتخاذ میکنند در حالیکه مردم به اعتراضات خود علیه این رژیم ادامه میدهند. ما اخیرا شاهد ادامه اعدامها بودیم. من از دولت انگلیس درخواست کرده ام که در این رابطه اقدام کند.
رژیم ایران جری تر شده و به اعدام مردم، از جمله برخی از زنان و کودکان، بطور غیرقابل قبول و ضدانسانی ادامه میدهد و ما نمیتوانیم آن را بپذیریم. من دولت انگلیس را ترغیب کرده ام که در رابطه با موضوع تحریم های تسلیحاتی که در ماههای آتی لغو میشوند موضع بگیرد.
بنظر من در نتیجه اقداماتی که در چند هفته گذشته انجام شد ما باید به دولت فشار آوریم و این تلاش را متوقف نکنیم. ما نباید تحریم های تسلیحاتی را لغو کنیم. نباید (به آخوندها) اجازه دهیم که سلاح بدست آورده و این تسلیحات را علیه مردم ایران بکار گیرند.
ما نباید بگذاریم که مردم ایران توسط این رژیم مورد اذیت و آزار قرار گیرند و جامعه بین المللی آنرا نادیده بگیرد. ما میدانیم که این رژیم به سرکوب بیشتر مردم ایران روی آورده است. اعدام ها و شکنجه بوضوح نشان میدهد که این رژیم به هر دری میزند تا بر مسند قدرت باقی بماند. و این نگران کننده است.
اعدام اخیر نوید افکاری ضربه بزرگی به کشور بود زیرا یک ورزشکار موفق توسط رژیم اعدام شد.
من میخواهم شاهد آن باشم که دولت انگلیس سوای سایر دولت ها و اتحادیه اروپا و آمریکا دست به اقدامی بزند. ما باید تحریم ها علیه رژیم ایران را مجددا برقرار کنیم. من به تحریم های تسلیحاتی اشاره کردم و میخواهم این تحریم تسلیحاتی برجای خود باقی بماند. این شرم آور است که به رژیم فرصت داده شود که تسلیحات خریداری کرده و یا آزادانه این تسلیحات را به مزدوران تروریستی خود بدهد. ما باید همچنین رژیم ایران را وادار کنیم که اعدام ها را متوقف کند. و قطعا ما دیگر نمیخواهیم شاهد هرگونه زندانی کردن مخالفان سیاسی باشیم و حتی باید تحریم های سازمان ملل را مجددا اعمال کرد تا به این هدف برسیم.
بنابراین ما باید هر کاری که ضروری است انجام دهیم تا به این اهداف برسیم.
من از گزارش اخیر عفو بین الملل استقبال میکنم. من امیدوارم که دولت به آنها واکنش نشان دهد و این درخواست را از دولت مطرح کرده ام.
ما باید قطعا سفیر رژیم را احضار کنیم و بپرسیم که چرا رژیم در این مسیر است. این غیرقابل قبول است. مدت مدیدی است که این وضعیت ادامه دارد و باید واقعا متوقف شود. از شما متشکرم

استیو مک کیب، نماینده مجلس عوام
اعدام وحشیانه و مخفیانه نوید افکاری آنچه را نشان میدهد که در حال حاضر در ایران در شرف وقوع است. باید نگران جان دهها زندانی سیاسی در معرض اعدام باشیم که منتظر آن هستند که ببینند در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. اما عجیب است که برخی مواقع وقتی مردم با یک رژیم وحشی مواجه میشوند، بجای ترس، بنظر میرسد که عکس آن فیالواقع ظاهر میشود.
بنابراین من واقعا شگفت زده شدم وقتی دیدم که زندانیان در زندان های مختلف در سراسر ایران نامه های محکومیت علیه مقامات رژیم بعد از اعدام نوید منتشر کردند. این زندانیان سیاسی بخوبی آگاهند که این اقدام میتواند به قیمت جان آنها تمام شود. بنابراین اگر در حال حاضر هدف مقامات رژیم این است که در جامعه ترس و وحشت اعمال کنند، بنظر میرسد که به هدفشان نرسیده اند.
اما فکر میکنم روشن است که رژیم تصمیم گرفته که به جامعه بین المللی پشت کند. و فعلا بطور مطلق چشم و گوش خود را نسبت به دیدگاههای سایر جهان بسته است. تا زمانیکه مقامات رژیم احساس کنند که میتوانند بدون حسابرسی به اعمال خود ادامه دهند وضعیت بهبود نخواهد یافت و مشکلات بدتر و بدتر خواهند شد.
رژیم هیچ احترامی برای حاکمیت قانون و کنوانسیون های رایج دیپلماسی قائل نیست.
بنابراین من میخواهم بگویم که این کافی نیست که چنین اعمالی محکوم بشوند. کافی نیست که آنچه در ایران اتفاق می افتد را صرفا محکوم کنیم.
ما در واقع باید تحریم های موثر اعمال کنیم. حالا زمان آن رسیده که واکنش قاطعانه نشان داده شود. و قطعا من با سایر سخنرانان هم عقیده هستم که ما باید اینطور استدلال کنیم که تحریم تسلیحاتی که قرار است در ماه اکتبر لغو شود باید تمدید شود. اگر ما به رژیم دسترسی بیشتری به طیف وسیع تری از تسلیحات و تسلیحات بیشتر بدهیم، میدانیم که این امر تنها تنش های منطقه را شعله ورتر خواهد کرد و پشتیبانی رژیم ایران از جنگ های نیابتی مختلف را قوی تر خواهد نمود، جنگ هایی که سالهاست توسط رژیم تقویت میشود.
بنابراین اگر بخواهیم خاورمیانه در کام جنگ فرو رود، اگر بخواهیم جنگ های نیابتی مختلف که سراسر منطقه را احاطه کرده است ادامه یابند و کشتار و آشوب همچنان پابرجا باشد، آنگاه باید به رژیم این توانایی را بدهیم که تسلیحات بیشتری بدست آورد. و در آن صورت این چشم انداز قطعی است. و این روند مدت زیادی است که ادامه یافته است. من فکر میکنم که وقت آن رسیده که سازمان ملل خواهان یک تحقیقات جامع در رابطه با وقایع کشتار ۶۷ بشود.
آنها نباید اجازه داشته باشند که همینطور افراد را بکشند و هیچ حسابرسی از آنها صورت نگیرد. ما نیازمند یک تحقیقات صحیح از طرف سازمان ملل هستیم و عدالت باید در رابطه با مسئولان این کشتار اجرا شود. در رابطه با شرایط فعلی هم ما باید خواستار آن شویم که هیئت بین المللی بتواند از زندانهای ایران دیدن کند و در رابطه با شرایط و هویت زندانیان تحقیق کند. و اگر رژیم و مقامات آن نخواهند بهتر به خواسته های مردم ایران که در حال حاضر مطرح میشود واکنش نشان دهند، آنگاه باید عواقب جدی تری را در نظر گرفت، چنانچه رژیم همچنان نخواهد به رفتار استاندارد و رایج تن بدهد.
باید پرسید که فایده وضع موجود چیست. و این باید شامل اخراج دیپلمات ها و حتی سفیر رژیم ایران از انگلیس بشود. و در ادامه آن مسیر، سفارت بسته شود و روابط دیپلماتیک قطع گردد. هیچ کشوری چنین تصمیماتی را راحت اتخاذ نمیکند. اما ما باید واضح رفتار کنیم.

دکتر آلخو ویدال کوادراس – رئیس کمیته بین‌المللی در جستجوی عدالت
از شما بسیار متشکرم و از شهر مادرید اسپانیا به همه شما عصر بخیر میگویم. این مایه افتخار و خوشحالی من است که در این کنفرانس شرکت کرده و از همه دولت ها در سازمان ملل و جامعه جهانی بخواهم که اقدامات فوری برای توقف اعدامهای ادامه دار زندانیان سیاسی در ایران اتخاذ کنند.
من دو نکته دارم که مایلم امروز با شما در میان بگذارم. اول اینکه این اعدامها در ایران فقط نوعی مجازات مرگ بطور عام نیستند. بنابراین نباید در چارچوب عام مجازات مرگ آنها را محکوم کرد.
زیرا این اعدامها که این روزها در ایران انجام میشوند دارای ماهیت سیاسی هستند. رژیم زندانیان سیاسی را به قتل میرساند. آنها مخالفان سیاسی را کشتار میکنند. و این عمل از طرف دیکتاتوری آخوندی است که افراد را اعدام میکند تا در قدرت باقی بماند. بنابراین موضوع مجازات مرگ مجرمان عادی نیست که در برخی کشورهای جهان همچنان ادامه دارد. نه اصلا اینطور نیست. مسئله مشخصاً عبارتست از ارعاب. یعنی مرعوب کردن مردم ایران از جانب رژیمی که میخواهد با این اعمال وحشیانه بقاء خود را تضمین کند.
این چیزی است که رهبران اروپایی باید آن را دریابند.
و اگر آنها این را درک نکنند واقعا ماهیت واقعی موضوع را درنیافته اند که امروز در جریان است.
مخالفان به دار آویخته میشوند. آنها اعدام میشوند. زندگی آنها از بین میرود. بنابراین اگر لوکاشنکو را محکوم میکنیم چون مردم خود را با استفاده از نیروهای پلیسی سرکوب میکند و مردم را کتک میزند، پس دلایل بسیار بیشتری وجود دارد که ما تحولات ایران و تروریسم حکومتی را باید محکوم کنیم. این استبداد است که مردم را مرعوب میکند تا در قدرت بماند. این نکته اول.
نکته دوم من در رابطه با اعدام نوید افکاری است. این اعدام توسط اتحادیه اروپا بعنوان یک اعدام سیاسی عامدانه محکوم نشده است. بلکه درچارچوب یک مجازات مرگ عام تقبیح شده و چنین محکومیتی بسیار ضعیف است. و رژیم ایران را جری تر نموده تا به چنین اعدام هایی ادامه دهد. بنابراین رهبران اروپایی باید بفهمند که با سکوت یا بی عملی، جامعه بین المللی و بخصوص اتحادیه اروپا (البته سخت است که این را به زبان آورم) همدست چنین جنایاتی خواهند بود زیرا محکومیت باید خیلی روشن و واضح و قوی و بلند باشد. و اگر نه، رژیم هیچ توجهی به محکومیت های ضعیف نمیکند.
سخنرانان قبل از من به کشتار ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷ اشاره کردند. یعنی جنایت علیه بشریت. خب، شما عواقب خاموش ماندن در قبال چنین فجایعی را مشاهده میکنید. بسیاری از عاملان این جنایت علیه بشریت در سال ۶۷ همچنان زنده هستند و مناصب بالایی در رژ‌یم دارند، مانند رئیس قوه قضاییه یا وزیر دادگستری رژیم. این افراد اعضای سابق کمیسیون های مرگ هستند که ۳۰هزار انسان را در سال ۶۷، کشتار کردند و به قتل رساندند. و حالا در معافیت مطلق از مجازات بسر میبرند.
آنها هرگز بخاطر چنین جنایتی حسابرسی نشده اند. بنابراین وقت آن است که یک تحقیقات بین المللی در رابطه با همه این جنایات صورت گیرد. حداقل کاری که باید انجام شود این است که باید این پرونده به مجمع عمومی سازمان ملل متحد ارجاع داده شود و تحقیقات مستقل بین المللی باید به جریان افتد. و حرف آخرم که امروز میخواهم بزنم این است که وقت اقدامات قوی، محسوس و موثر فرا رسیده است. منظورم از این حرف چیست؟ وقت آن رسیده که ۲۷ دولت عضو اتحادیه اروپا سفارت های رژیم در این ۲۷پایتخت را ببندند. زیرا اینها دفاتر دیپلماتیک نیستند. بلکه مراکز تروریسم و جاسوسی هستند. و همه ما این را میدانیم. و در دورانی که این اعدام ها در ایران بوقوع می پیوندند وقت آن رسیده که یک پیام قوی به رژیم ارسال شود که باید ارتکاب چنین جنایات وحشتناکی را متوقف کند.
و حداقل، حداقل و تاکید میکنم حداقل کاری که دولت های اروپایی باید انجام دهند این است که سفرای رژیم را به پایتخت های خود و همچنین سرویس دیپلماتیک اتحادیه اروپا در بروکسل احضار کرده و نه تنها چنین اعدامهایی را به قوی ترین شکل محکوم کنند بلکه به سفرای رژیم هشدار دهند که چنانچه این اعدام ها ادامه پیدا کند عواقب جدی در زمینه تحریم ها، تحریم های دیپلماتیک، مالی، اقتصادی و سیاسی علیه رژیم در پی خواهد داشت.
این حداقل کاری است که دولت های اروپایی باید انجام دهند زیرا ما باید این حرف سیاستمدار محافظه کار و معروف انگلیس «ادموند برک» را به یاد داشته باشیم که میگفت: افراد شرور زمانی پیروز میشوند که مردمان نیک دست به کار نشوند. و این چیزی است که «اورسلا فن در لاین» (رئیس کمیسیون اروپا)، «دیوید ساسولی» (رئیس پارلمان اروپا)، «چارلز میشل» (رئیس شورای اروپا)، و جوزپ بورل (مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا) نباید فراموش کنند. زیرا آنچنان که قبلا گفتم اگر فراموش کنند آنها در جنایات دیکتاتوری حاکم بر ایران همدست خواهند بود.
از شما متشکرم.

طاهر بومدرا رئیس پیشین حقوق بشر یونامی و نماینده دبیر کل برای اشرف
همانطور که شما و سخنرانان قبلی شرح دادید، شرایط بسیار خطیر است. بخاطر همین شرایط بسیار وخیم و بیسابقه بود که روز دوشنبه چهاردهم سپتامبر پنج تن از گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل متحد گردهم آمدند. دریک نمونه بسیاراستثنایی به هم پیوستند
آنها جمعا طی بیانیه ای اعدام نوید افکاری، قهرمان کشتی، را محکوم کردند. آنها طی یک بیانیه ای با عبارات قوی این اعدام را محکوم کردند
ما کارنامه رفتار مقامات قضایی رژیم ایران را داریم. بعد از برگزاری دادگاههای نمایشی در سال ۱۳۶۷، آنها بیش از ۳۰ هزار نفر را اعدام کردند. همچنین شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی و تحقیرآمیز زندانیان سیاسی، زنان، مردان و حتی کودکان مورد شکنجه قرار گرفته اند. زمان آن فرارسیده است که این وضعیت تغییر کند. نظام قضایی فعلی ایران باید ملغی شود چنانچه ایران بخواهد به ارزشهای سازمان ملل پایبند باشد
شماری از زندانیان سیاسی در حال حاضر در معرض اعدام قرار دارند. خطر اعدام متوجه آنهاست. و اگر اقدام جدی صورت نگیرد جان بسیاری از بین خواهد رفت. این مسئولیت جامعه بین المللی است که موضعگیری کند و بگوید دیگر کافی است و رژیم ایران باید اعدام افراد بخاطر عقاید سیاسی شان و حق آنها برای تظاهرات صلح آمیز را پایان دهد. وقت آن رسیده که سازمان ملل دست به کار شود. اما همانطور که میدانید سازمان ملل همیشه صدای دولتهای عضوش است.
و به همین خاطر من میخواهم بگویم که دولت های اتحادیه اروپا و انگلیس باید دکترین خود در رابطه با حقوق بشر را عملی کنند، که طبق آن هرگونه شرکت تجاری و هرگونه قرارداد همکاری بطور قانونی مشمول مواد حقوق بشر میشوند که توسط اتحادیه اروپا و انگلیس برسمیت شناخته شده اند. هیچ رابطه ای و هیچ مبادله اقتصادی نباید با رژیم وحشی صورت گیرد که از تمام ابزار برای سرکوب مردم استفاده میکند. من میخواهم به سایر سخنرانان ملحق شوم که گفتند باید فورا برای نجات جان این افراد اقدام شود.
این برعهده دولت ها و مخصوصا دولت های عضو اتحادیه اروپا و دولت انگلیس است که اقدامی قاطع علیه نقض حقوق بشر اتخاذ نموده و از قربانی کردن حقوق بشر یا بستن چشم هایشان به ازای منافع اقتصادی صرفنظر کنند.
واقعا وقت آن رسیده است که سازمان ملل دیگر صرفا توصیه نکند. بلکه این موضوع باید به شورای امنیت محول شود تا اقدامی قاطعانه اتخاذ گردد. از شما متشکرم.

کیمو ساسی وزیر پیشین تجارت فنلاند
واقعاً بسیار سپاسگزارم و سلام و درود از فنلاند!
لازم است بگویم من به مدت طولانی به عنوان رئیس کمیته حقوق بشر پارلمان فنلاند و همچنین رئیس کمیته فرعی حقوق بشر فعالیت کرده ام.
اما همانطور که ذکر شد نوید افکاری قهرمان کشتی به جرم شرکت در اعتراضات علیه رژیم اعدام شد و این امر با وجود درخواست و فشار جامعه جهانی صورت گرفت.
همانطور که گفته شد، در حال حاضر دهها زندانی سیاسی در ایران در انتظار اعدام هستند.
وضعیت حقوق بشر در هیچ کشوری بدتر از ایران نیست.
چرا این اتفاق می افتد، من فکر می کنم که سیاست تجاوزکارانه رژیم ایران و بهره برداری از تروریسم، جبهه متحد تری را علیه رژیم ایران در صحنه بین المللی و همچنین علیه رهبران این رژیم تشکیل می دهد.
فساد در ایران بسیار گسترده است و منجر به سقوط اقتصاد شده است. مردم در این زمان برای زنده ماندن دچار مشکل هستند، به ویژه در زمان بحران ویروس کرونا با اشتباهاتی که صورت گرفته و اقتصاد موفق نبوده است
سران رژیم ایران که من آنها را دیکتاتورمی نامم، در حال حاضر ناامید هستند که اگر رژیم تغییر کند از سرنوشت خود می ترسند و در این شرایط برای دفاع از منافع خود به اقدامات وحشیانه بیشتری در داخل دست می زنند. اکنون من از جامعه بین المللی می خواهم که نه تنها تخلفاتی را که در ایران رخ داده است محکوم کند بلکه باید اقدامات عملی انجام شود. این بدان معناست که ما به اقدامات جمعی کشورهای جامعه بین المللی و کشورها به صورت تکی علیه رژیم ایران نیاز داریم.
چه کاری می تواند انجام شود؟
کاری که می توان انجام داد این است که وقتی متوجه شدیم خارج از مرزهای ایران افراد رژیم ایران مرتکب جرم شده اند، باید آنها را در خارج از ایران محاکمه و به خاطر اقداماتشان مجازات کنند.
همانطور که گفته شد، سازمان ملل اقدامات رژیم ایران را محکوم کرده است اما فکر می کنم این محکومیت اصلا کافی نیست. مهم است که سازمان ملل متحد در مورد آنچه در ایران اتفاق افتاده است تحقیق کند، به زندانها برود، و به موارد اعدام ها نگاه کند. من فکر می کنم پرونده رژیم ایران باید به شورای امنیت وارد شود و شورای امنیت باید طبق اهداف سازمان ملل عمل کند و از حقوق بشر در ایران دفاع کند تحریم ها نیز موثر خواهند بود.
وقت آن است که اتحادیه اروپا درک کند که آنها دیگر نمی توانند روی توافق هسته ای حساب کنند، اما آنها باید حقوق بشر را ترجیح دهند و حقوق بشر را در درجه اول قرار دهند .
من فکر می کنم اتحادیه اروپا باید یک جامعه حقوق بشری باشد، اما در رابطه با ایران امروزه این چنین نیست.
آنچه اتحادیه اروپا باید انجام دهد این است که حقایق را بررسی و رژیم ایران را تحریم کند و از این طریق، سعی کند روی سیاست های موجود در ایران تأثیر بگذارد.
من از انگلستان درخواست می کنم که بسیار فعال باشد و در مبارزه جامعه جهانی علیه جنایات رژیم ایران نقش اصلی را بازی کند. این بدان معناست که ما به اقدامات تنبیهی علیه دیکتاتوری احتیاج داریم و البته تحریم تسلیحاتی باید ادامه داشته باشد.
من فکر می کنم هر اعدامی از زندانیان و مخالفان سیاسی که در ایران اتفاق می افتد، باید به مجازاتی علیه کسانی که مرتکب این جنایت شده اند و البته علیه سران رژیم ایران منجر شود تا بدانند
 هر کاری عواقب دارد. مطمئناً ما حداکثر فشار بین المللی را در ایران داریم و این بدان معنی است که باید همکاری خوبی بین جامعه بین المللی و اپوزیسیون در ایران وجود داشته باشد تا پیشرفت طولانی مدت واقعی در ایران داشته باشیم. همانطور که می دانیم تنها راه حل پایدار برای ایران تغییر رژیم است.
با رژیمی که امروز ایران دارد، امیدی نیست. و واقعیت این است که آنچه ایران به آن احتیاج دارد دموکراسی، احترام به حقوق بشر، قانون مداریی است که می توانیم به آن اعتماد کنیم و یک اقتصاد بازار کارا، که بخش عمده ای از برنامه ده ماده ای خانم رجوی هستند، و این راهی است که ایران باید داشته باشد.
من فکر می کنم ایران یک کشور مرفه است، نفت و ثروت زیادی در ایران وجود دارد اما ایران به دولتی نیاز دارد که برای مردم کار کند و نه علیه مردم و این تنها راه حل پایدار برای کشور است و این چیزی است که ما مجبور به کار برای انجام آن هستیم.

حسین عابدینی معاون نمایندگی شورای ملی مقاومت در انگلستان
همه ما می دانیم وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران، به نقطه بحرانی رسیده است و نیاز به یک واکنش متحد بین‌المللی و مداخله سازمان ملل متحد دارد. نوید افکاری ورزشکار جوان۲۷ ساله که روز شنبه، ۱۲ سپتامبر، توسط رژیم به طرز وحشیانه و پنهانی اعدام شد. در حال حاضر هزاران زندانی سیاسی دیگر درمعرض اعدام هستند.
در تصویر دوم تصویر مصطفی صالحی ۳۲ ساله را دیدید که در جریان خیزش مردمی در سال ۲۰۱۷ دستگیر شد و تا زمان اعدام در زندان بود. همانطور که مشاهده می کنید پسر و دخترش در تصویر پس از اعدام مصطفی در کنار پوستر ایستاده دیده شده اند. در این تصویر بعدی زندانی دیگری وجود دارد، حیدر قربانی یک زندانی کرد زندانی درسنندج در کردستان ایران است و دادگاه عالی رژیم ایران حکم اعدام وی را تأیید کرده است. این پرونده اکنون برای اجرای حکم به دادستانی شهر سنندج ارجاع شده است. حیدر قربانی در سال ۲۰۱۶ دستگیر شد .و همچنین ۷ زندانی اهل سنت وجود دارند که احکام اعدام آنها در ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰ تأیید شد و همه ما می‌دانیم که زندانیانی هستند که در اعتراضات مختلف سراسری در قیام نوامبر۲۰۱۹ که ۱۵۰۰ نفر به طرز وحشیانه ای کشته شدند و ۱۲۰۰۰ نفر دستگیر شدند.
در کنفرانس امروز سخنرانان ما درباره سایر جنایات وحشتناک رژیم از جمله تخریب گورهای دسته جمعی در جنوب شهر اهواز و همچنین حمله وحشیانه به زندانیان زن حامی مجاهدین خلق در زندان قرچک توضیح خواهند داد .
موارد ذکر شده امروز مصداق نقض شدید قوانین بین المللی حقوق بشر و کنوانسیون های سازمان ملل است که با هدف جلوگیری از این نوع اقدامات شنیع علیه حقوق بشرتوسط جامعه بین المللی وضع شده است. با این وجود جامعه بین المللی با امتناع از مسئولیت دادن به مقامات رژیم مطابق با قوانین فوق، مردم ایران را ناکام گذاشته و به رژیم اجازه داده است که از مصونیت در مقابل مجازات برخوردار باشد.
شورای ملی مقاومت ایران و سازمان مجاهدین خلق ایران اسامی ۵۶تن دیگر از شهیدان قیام سراسری مردم ایران در آبان ۹۸ را منتشر کردند. ۲۰ تن از این شهیدان از ماهشهر در خوزستان هستند که به طرز وحشیانه‌یی توسط نیروهای سرکوبگر رژیم به شهادت رسیدند. تاکنون اسامی ۸۱۱تن از شهیدان قیام منتشر شده است. همچنان که می‌دانید سازمان مجاهدین خلق ایران در ۱۵دسامبر ۲۰۱۹ اعلام کرد که تعداد شهیدان قیام آبان بیش از ۱۵۰۰ تن است. اینها تصاویر شهیدان قیام ماهشهر هستند.
من فکر می‌کنم این به روشنی نشان می دهد ابعاد این جنایت وحشیانه علیه بشریت را.
من هشدارهای قبلی شورای ملی مقاومت ایران را تکرار می کنم که سکوت جامعه جهانی در این مقطع در ایران موج دیگری از اعدام های مخفی درزندان های ایران را به خطر می اندازد در پیش دارد. برخلاف محاسبات رژیم، اعدام نوید همانطور که آخوندها انتظار داشتند ترس ایجاد نکردبلکه خشم مردم و عزم آنها برای سرنگونی رژیم را به طور کامل افزایش داد. جامعه جهانی باید در کنار مردم ایران در تلاش برای دستیابی به آزادی ها و حقوق اساسی و غیرقابل انکار باشد. همانطور که خانم مریم رجوی در پیام خود به کنفرانس پارلمان های انگلستان وحقوقدانان برجسته در ۱۰ سپتامبر گفت که شورای امنیت سازمان ملل باید به وضعیت وحشتناک حقوق بشر در ایران رسیدگی کند.