براین اساس نه تنها معیشت، شغل، مناسبات اجتماعی و فرهنگی، بلکه فراتر از آن شاهد رشد و نمو بحرانی بنام «فقر در زمینه درمان و بهداشت» در ایران آخوند زده می باشیم.
برای نمونه مرکز آمار رژیم در این رابطه تاکید کرده است که متوسط هزینه بهداشت برای هر خانوار با میانگین متوسط ۴ نفر، سالانه به مرز «۵ میلیون تومان» رسیده است.
براساس این گزارش (سایت حکومتی اقتصاد آنلاین ۱۹ ابان ۱۳۹۹): «متوسط هزینه سالانه بهداشت و درمان خانوارها در سال ۱۳۹۸ را حدود ۱۶ و یک دهم درصد دانسته و خبر داد که متوسط هزینه سالانه بهداشت و درمان یک خانوار شهری از چهار میلیون و ۲۱۷ هزار تومان در سال ۱۳۹۷ به چهار میلیون و ۹۶۴ هزار تومان در سال ۱۳۹۸ رسیده است. این درصد افزایش برای متوسط هزینههای کل یک خانوار شهری حدود ۲۰.۸ درصد است».
ترجمان این جملات بدان معنا است که قریب یک چهارم از درآمد هر خانواده اکنون صرف درمان، بهداشت و سلامت می گردد. این رقم در حالی است که در کشورهای پیشرفته بویژه در قاره اروپا، بهداشت و درمان که ستون سلامت و تندرستی هر جامعه را تشکیل می دهند، النهایه در سقف «۵ درصد» تنظیم گردیده است.
وجود بیمه های درمانی برای شهروندان، کمک های دولتی به مراکز بهدشات و درمان و نیز بیماران و یا سوبسید های دارویی و درمانی به یقین یکی از عوامل مهم برای پائین نگهداشتن این نرخ می باشند.
اما در رژیم فاسد و غارتگر آخوندی وضعیت بگونه دیگری است. با یک حساب سرانگشتی، اگر درآمد سالانه یک کارگر ساده را حدود «۱۸ میلیون تومان» فرض کنیم، در آنصورت مشاهده میشود که سهم بهداشت و درمان برای این خانوار کارگری در سال به رقمی حدود «۵ میلیون» تومان در سال خواهد رسید. به یقین با افزایش درآمد نیز این رقمم متغیر و روبه بالا می باشد.
براین اساس اکنون شاهد هستیم که بسیاری از خانواده ها بدلیل وجود بیکاری، فقر و یا درآمدهای ناچیز، اساسا مقوله ای بنام «درمان و بهداشت» را از سبد نیازمندی های خود حذف کرده اند. این وضعیت به یقین در دوران سخت کرونا و هزینه های سنگین درمان، دارو و یا ویزیت چهره کریه خود را سهمگین تر از همیشه به نمایش میگذارد.
همچنین این بحران تنها برای خانوارهای شهری نیست، بلکه در روستاها و مناطق دور افتاده کشور وضعیت بسیار بحرانی تر گزارش شده است.
این گزارش در ادامه ضمن اعتراف به ابعاد این فاجعه انسانی برای روستائیان محرم، می افزاید: «متوسط هزینه سالانه بهداشت و درمان یک خانوار روستایی با ۹ و سه دهم درصد افزایش از دو میلیون و ۴۱۲ هزار تومان در سال ۱۳۹۷ به دو میلیون ۶۳۷ هزار تومان در سال ۱۳۹۸ رسیده است. این درصد افزایش برای متوسط هزینههای کل یک خانوار روستایی ۲۲ درصد است».