عفو بین‌الملل در سالگرد قیام آبان ۹۸ با ایجاد وب‌سایت تازه‌یی تحت عنوان «اینرنت خاموش، کشتار بی صدا» نوشت: این وب سایت در برگیرنده بیش از ۱۰۰ ویدئوی تأیید شده از ۳۱ شهر ایران است و استفاده مکرر از سلاح گرم، گاز اشک‌آور و ماشین آب‌پاش را توسط نیروهای امنیتی علیه معترضان غیرمسلح و عابران نشان می‌دهد. به علاوه، اطلاعات کلیدی جمع‌آوری شده توسط عفو بین‌الملل در خصوص اسامی و تصاویر قربانیان و جزئیات مربوط به علت، زمان و محل وقایع منتهی به جان‌ باختن آن‌ها، در وبسایت مذکور منتشر شده و مخاطبان می‌توانند فایل‌های حاوی این اطلاعات را به دو زبان انگلیسی و فارسی دانلود کنند. مقامهای رژیم ایران با قطعی عمدی اینترنت طی اعتراضات سراسری آبان ۹۸ ابعاد واقعی کشتار‌های صورت گرفته توسط نیروهای امنیتی را پنهان ساختند.
در آبان ۹۸، نیروهای امنیتی علیه بخش اعظم معترضان و عابران کشته‌ شده به‌ نحو غیرقانونی از سلاح‌های گرم مرگبار استفاده کرده و عمدتاً به سر یا بالا تنه‌ی آنان تیراندازی کردند، امری که نشان‌دهنده‌ شلیک به قصد کشتن است. تا به امروز هیچ مقام مسئولی در قبال این کشتارهای متناقض با قانون وادار به پاسخگویی نشده است.
این سرکوب مرگبار با قطع دسترسی اکثریت مردم به اینترنت از سوی مقامات همراه بود.

در ۲۴ آبان ۹۸ و به دنبال اعلام شبانه دولت مبنی بر افزایش چشمگیر قیمت سوخت، موجی از اعتراضات سراسر ایران را درنوردید. تظاهرکنندگان خشم خود را نسبت به این که این اقدام، گروه‌های فرودستی را که پیشاپیش در گیرودار بحران اقتصادی کشور تحت فشار هستند بیش از پیش خرد خواهد کرد، ابراز کردند. بسیاری نیز با سردادن شعارهای اعتراضی، خواستار دگرگونی اساسی در نظام سیاسی کشور، از جمله پایان دادن به نظام جمهوری اسلامی شدند، و تصاویر رهبری حاضر و سابق کشور را به آتش کشیدند.
از تاریخ ۲۵ آبان، مقامات رژیم ایران دست به قطعی تقریباً کامل اینترنت جهانی زدند. عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور، در این روز در صدا و سیما ظاهر شده و اظهار داشت که در صورتی که «اقدامات کاملاً غیرقانونی و قانون‌شکنانه به مراکز عمومی … و اموال عمومی … ادامه پیدا کند … نیروهای امنیتی ناگزیر هستند که وظیفه خود را انجام دهند.
وی اظهار داشت مقامات هیچ گونه «خویشتنداری» نسبت به معترضان نشان نخواهند داد. خامنه‌ای هم معترضان را «اشرار، کینه‌ورزان و انسان‌های ناباب» خواند و به نیرو‌های امنیتی دستور داد برای پایان دادن به اعتراضات «به وظایف خود عمل کنند»
تحقیقات عفو بین‌الملل نشان می‌دهد که ۲۵ آبان خونین‌ترین روز اعتراضات بوده ‌است و دستکم ۱۰۰ نفر از عابران و معترضان غیرمسلح، از جمله تعدادی کودک، در این روز کشته شدند.
در تاریخ ۲۵ آبان، اعتراضات در بسیاری از شهرهای کشور شدت یافت. در واکنش، مقامات رژیم ایران به ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) دستور دادند که اینترنت را قطع کنند و بدین ترتیب، مردم کشور را در تاریکی تقریباً مطلق اینترنتی فرو بردند.

حداقل ۲۳ نفر از کشته‌شدگان کودکانی زیر سن ۱۸ سال بودند. یکی از کم‌سال‌ترین قربانیان، محمد داستان‌خواه، در راه بازگشت از مدرسه در تاریخ ۲۵ آبان توسط نیروهای امنیتی مستقر بر پشت‌بام پایگاه بسیج شهر صدرا در استان فارس مورد اصابت گلوله قرار گرفت. در گواهی فوت محمد «پارگی قلب و ریه» و «خونریزی وسیع داخلی» به عنوان علت مرگ ثبت شده است. محمد ۱۵ ساله بود.
روایت شاهدان عینی و ویدئوهای تأیید شده توسط واحد تأیید دیجیتال ما تصدیق می‌کنند که در این روز، یعنی ۲۵ آبان، نیروهای امنیتی از همین مکان با اسلحه گرم به عابران و معترضان غیرمسلح شلیک کرده‌اند.
عفو بین‌الملل در مجموع مرگ ۲۲ پسربچه میان سنین ۱۲ تا ۱۷ سال و یک دختربچه با سنی میان ۸ تا ۱۲ سال را ثبت کرده ‌است. تعداد کودکان کشته شده به احتمال بسیار بیشتر از این می‌باشد. عفو بین‌الملل اطلاعاتی از فعالین حقوق بشر دریافت کرده ‌است حاکی از وجود حداقل چهار قربانی جوان دیگر که در زمان مرگ احتمالاً زیر ۱۸ سال سن داشته‌اند.

طبق اظهارات دیانا الطحاوی، معاون دفتر منطقه‌یی خاورمیانه و شمال آفریقا در عفو بین‌الملل، «هنگامی که در آبان ماه سال گذشته اخبار سرکوب‌ مرگبار اعتراضات ایران به گوش رسید، جهان از خشونت بی‌رحمانه نیروهای امنیتی در بهت و شوک فرو رفت. مقامات رژیم ایران به‌عمد دسترسی به اینترنت را در داخل کشور قطع کردند و بدین ترتیب، ابعاد واقعی موارد نقض جدی حقوق بشر را که نیروهای امنیتی در حال ارتکاب آن‌ها بودند از چشم عموم پنهان نگه داشتند».
وی افزود: «رژیم ایران تصور می‌کرد با قطع اینترنت در کشور، می‌تواند صدای مردم را خفه کند، اما مردم در ایران مصمم بودند که حقیقت را به جهانیان بگویند. وبسایت جدید ما ادای احترامی است به تمامی کسانی که تصاویر صحنه‌های اعمال خشونت را که مقامات قصد انکار و کتمان‌شان را داشتند، شجاعانه ثبت کردند».

تا این تاریخ، هیچ مقام مسئولی برای این کشتارها مورد تحقیقات کیفری قرار نگرفته و پاسخگو نشده است. عفو بین‌الملل از کشورهای عضو شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد درخواست کرده است که یک ساز و کار تحقیقاتی برای بررسی کشتار معترضان و عابران، از جمله کودکان، تأسیس کنند تا زمینه محاکمه‌ی عادلانه‌ی افرادی که در فرمان‌دهی، برنامه‌ریزی یا اجرای این موارد جدی نقض حقوق بشر نقش داشته‌اند را فراهم آورند.