-اطلاع یافتیم که دکتر محمد ملکی متاسفانه از میان ما رفت. هرچند که او برای همیشه در قلب تمامی آزادیخواهان جاودان خواهد ماند. این واقعه را به خانواده، دوستان و یارانش از صمیم قلب تسلیت می گوییم.
-دکتر ملکی بعنوان نخستین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب ضدسلطنتی درپی موضعگیری و مخالفت دربرابر پروژه فاشیستی کودتای فرهنگی، بر ریاست و کرسی استادی دانشگاه دستچین شده خمینی تف کرد و از دانشگاه اخراج و سپس دستگیر شد و سالها عمر خود را در زندان گذراند. او از این حیث درمیان جامعه دانشگاهی و -اساتید دانشگاه الگویی است ماندگار برای تمامی آنهایی که می خواهند بر شرافت و تعهد انسانی خود نسبت به مردم و آزادی با افتخار و سربلندی بایستند.
تلاش پیگیر و خستگی ناپذیرش را برای دفاع از حرمت آزادی هیچکس فراموش نخواهد کرد.
بویژه حضورش در حمایت از زندانیان، کارگران و زحمتکشان در صحنه های گوناگون اعتراضی و دادخواهی، علیرغم کهولت سن و بیماریهای مختلفی که داشت، همه دردمندان و ستمدیدگان را به تحسین و جنبش و حرکت فرا می‌خواند. عشق و علاقه اش نسبت به مجاهدین و بخصوص رهبر مقاومت و عواطف خالصانه و پدرانه اش نسبت به نسل جوان شورشی برای همه مان تاثیرگذار و دلگرم کننده بود. بارها دستگیری و سالها زندان لحظه ای مانع از تکاپوی او برای آزادی نمی شد و این همان رمز یک زندگی پرغرور و جاودانه است که یکبار اینگونه ما را به آن دعوت نمود: «ز گهواره تا گور آزادی بجوی».
روحش شاد و راهش جاودان
زندانیان سیاسی هوادار مجاهدین در زندان اوین