سخنان بسیار متناقض سرکردگان حکومت از جمله شیخ حسن روحانی و یا جواد ظریف، ماله کش رژیم در سیاست خارجی طی روزهای، تماما ادله ای براین واقعیت می باشند که دیکتاتوری ولی فقیه اساسا تمایلی برای شفافیت و همکاری بین المللی در این رابطه را ندارد.
آخوند روحانی در جسله هئیت دولت ضمن ریختن اشک تمساح برای قربانیان و به شیوه ای دجالگرایانه از جمله می گوید: «این یک حادثه بسیار تلخ، دردناک و باورنکردنی بود که از اشتباه یک فرد نشأت گرفت که آن هم از بی‌تدبیری یک جمع ناشی شده بود».!! (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۸ دیماه ۱۳۹۹)

وی بدون آنکه نامی از «جمع» ببرد و اینکه منظور وی از بیان این جملات بواقع چه می باشد، اما ناخواسته به نکته کلیدی در این کشتار دلخراش اشاره کرده و بدین مشخص نموده که برخلاف تمامی داده های پیشین رژیم که شلیک «خودسرانه» و از سوی «یک فرد» بوده، مضوع به «جمع» یعنی فرماندهی سپاه بر می گردد.
همچنین بیان این سخنان در حالی است که سپاه سرکوبگر پاسداران نیز ضمن اعتراف دیگری به وجود «شرائط جنگی» در صبح این حمله مرگبار اذعان کرده و از جمله در بیانیه ای اعلام میکند: «پس از ماجراجویی وجنایت تروریستی آمریکا و متعاقب آن ضربه موشکی به پایگاه تروریست‌ها در عین الاسد و شرایط جنگی منطقه رخ داد». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۸ دیماه ۱۳۹۹)

این جملات بدان معنا است که اولا سپاه پاسداران به عنوان متولی حفظ این حکومت و با وجود «شرائط جنگی» از بستن فضای هوایی و تردد هواپیماهای مسافربری عامدانه خودداری کرده و بدین سان سرنشین های آن را برای حفاظت از تاسیسات و زیر بناهای خود به میدان مین فرستاده ومضافا بران نیز دست به شلیک موشک زده است.
این همان نکته کلیدی در ماجراجویی های رژیم آخوندی می باشد که از روز نخست مقاومت ایران بدرستی برآن انگشت گذاشته است.

براین اساس مشاهده می شود که پنهانکاری بر سر جان ۱۷۶ انسان های بی گناه که طمعه مطامع مخرب آخوندی شده اند، همچان در الویت سیاست خامنه ای قراردارد، زیرا باز شدن سرکلاف رسیدگی از سوی یک کمیته بین المللی به این واقعه، به معنای کشیده شدن پای فرماندهان سپاه سرکوبگر به ماجرا و برملا شدن این حقیقت که فرمان شلیک ، عامدانه از سوی بالاترین فرماندهان سپاه و شورای امنیت ملی رژیم صادر گردیده است.
 
 همچنین ابعاد خشم و انزجار مردم ازاین جنایت جنگی بحدی بود که با گذشت یک سال، موضوع نه تنها فراموش نشده، بلکه خانواده ها و بازماندگان قربانیان و نیز طرف های حساب رژیم آخوندی مانند کانادا و اوکرائین همچنان بر یک تحقیق بین المللی پا فشاری می کنند.
در آن دوران نیز در بیش از ۱۷ استان کشور تظاهرات های ضد حکومتی از سوی دانشجویان قهرمان برپا گردید. مردم در نقاط مختلف کشور از جمله شعار سر می دادند: «عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، ملت ایران صاحب عزاست امروز» و یا «حکومت سپاهی، داعش ما شمایی، سپاه بی کفایت، عامل قتل ملت، می کشم، می کشم، آنکه برادرم کشت».