یک گزارش حکومتی (سایت فرارو ۲۸ دیماه ۱۳۹۹) در گزارشی ضمن اعتراف به ابعاد این وضعیت از جمله می نویسد: «در دهه ۱۳۹۰، همزمان با تنگ شدن بی سابقه حلقه تحریم‌های اقتصادی به دور ایران، نظام اداری-دیوانی ایران زمین گیر شد و بی اعتمادی فزاینده میان دولت و ملت، حتی اجرای طرح‌هایی مانند افزایش قیمت بنزین در آبان ۱۳۹۸ را که از پشتوانه کارشناسی هم برخوردار بود، به فجایع مدیریتی بدل کرد».
ترجمان این جملات به معنای ضربه پذیر بودن رژیمی است که اساس و بنیان خود را بر سرکوب مردم بویژه طی دو سال گذشته قرارداده است. بدین سان ولی فقیه به عینه مشاهده نمود که به چه میزان نظام وی از عدم «مشروعیت داخلی و بین المللی» برخوردار بوده، تاجائیکه تنها راهکار برای مقابله با آن را در سرکوب گسترده جستجو می نماید.
این وضعیت برای خامنه ای در حالی است که حکومت از فردای راه افتادن «بهار عربی» در بسیاری از کشورهای همسایه که با خود سقوط مجموعه ای از دیکتاتورها را به همراه داشته است، کمربند دفاعی رژیم را محکم تر نموده و بدین سان در انقباض کامل سیاسی و اجتماعی بسر می برد.
مضافا براین وضعیت نیز باید به بروز مجموعه عظیمی از بحران های اقتصادی، تولیدی و مالی برای رژیم آخوندی اشاره نمود تا پازل آسیب پذیر بودن حکومت را بهتر درک نمائیم.
براین اساس شاهد نه تنها رشد بیکاری گسترده در میان جوانان، زنان و اقشار ضربه پذیر می باشیم، بلکه فراتر از آن به بروز و رشد گسترده ای از فقر که بنابرداده های حکومت اکنون از مرز ۶۰ میلیون نیز گذشته است، راه برده است.
این گزارش ضمن اذعان به ابعاد فاجعه بار این وضعیت برای دیکتاتوری ولی فقیه ، می افزاید: «در رده بندی کشور‌ها بر اساس این شاخص، مواردی نظیر «فشار‌های جمعیتی»، «توسعه اقتصادی نامتوازن»، «بسته بودن حلقه نخبگان سیاسی»، «مهاجرت و فرار مغزها»، «مشروعیت حکومت»، «حاکمیت قانون» و «تامین خدمات عمومی» مد نظر قرار گرفته اند».
به این وضعیت نیز باید رشد و نمو ویروس کرونا و سوء مدیریت و بلبشو در حاکمیت را برا ی خروج از بحران اضافه نمود. آمار بالای قربانیان که بنابرداده های سازمان مجاهدین از مرز ۲۰۲ هزار نفر نیز گذشته است، به موازات فرمان خامنه ای مبنی بر عدم ورود واکسن به کشور، تماما نشان از این بلبشو هراس و ضربه پذیری حکومت را دارند.
همچنین باید اضافه نمود که حتی درآمدهای عظیم نفتی طی سه دهه گذشته که با خود مافیای پول و قدرت را به همراه آورده است، اساسا هیچ کمکی به رژیم آخوندی برای برون رفته از بحران شکنندگی و ضربه پذیری به همراه نیاورده است. دولت های دست نشادنه ولی فقیه یکی پس از دیگری از کار برکنار می شوند، اما بحران آسیب پذیری همچنان پایدار و النهایه به خفگی کامل حکومت راه خواهد برد.
