خامنه ای که از فردای راه افتادن موج تحریم های خرد کننده در مجموعه ای از بحران های اقتصادی و مالی در تله افتاده است، برای فروش نفت و به تبع آن بدست آوردن دلار به چند راهکار مخرب دست زده است.
نخستین قدم فروش نفت بسیار ارزان به طرف های تجاری می باشد و سپس فریزر نمودن محموله های نفتی در دریاها، با امید به پیدا کردن راهی برای قاچاق آنها و سرانجام قاچاق محموله های نفتی و بنزین از طریق راه های زمینی و دریایی.

یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به ارزان فروشی رژیم می نویسد: «چین روزانه حدود یک میلیون بشکه نفت خام و گازوئیل از ایران وارد می‌کند که بیشترین میزان در دو سال اخیر به ‌شمار می‌رود».
این گزارش در ادامه می افزاید: «به گفته دست‌اندرکاران بازار نفت، قیمت نفت ایران در چین معمولاً بین ۳ تا ۵ دلار در هر بشکه زیر معیار نفت خام برنت است، تفاوتی که سبب شده شرکت‌های محلی با توجه به افزایش قیمت‌های جهانی به سرعت اقدام به خرید و ذخیره سازی نفت ایران کنند». ( سایت حکومتی بهار نیوز ۲۷ اسفند ۱۳۹۹)

براین منطق و با یک حساب سرانگشتی اگر همین آمار و ارقام بغایت دستکاری شده را ملاک قرار دهیم، در آنصورت روزانه به رقمی معادل ۵ میلیون دلار مابه التفاوت قیمت برای هر محموله نفتی خواهیم رسید که سالانه قریب «یک میلیارد و هشتصد هزار دلار» بالغ می گردد.
به یقین این خاصه خرجی ها آنهم از جیب مردم محروم و دردمند ایران نه در راستای سر و سامان دادن به وضعیت معیشت، درمان، بهداشت و رفاه جامعه می باشد، بلکه در واقعیتی بنام هزینه های نجومی برای ساخت سلاح اتمی، پروژه های موشک و صدور تروریسم به کشورهای همسایه نهفته است.

نیاز شدید خامنه ای به دلارهای نفتی که اکنون بدلیل کمبود آن، رژیم را به خفگی کامل رسانده، کلیت نظام با هر دو باند غارتگر را برآن داشته تا دست به تاراج اموال ملی ایران بزنند.
همچنین این ارزان فروشی ها هدف دیگری را نیز دنبال می کنند و آن ایجاد شکاف در سازمان اوپک می باشد. رژیم آخوندی با این سیاست مخرب تلاش دارد تا ضمن کنار زدن رقبا، نه تنها تحریم ها را دور زده بلکه تعادل موجود در زمینه صادرات نفت در این سازمان را نیز برهم بزند.

یک گزارش بین المللی (سایت بلومبرگ ۱۷ فوریه ۲۰۲۱) ضمن اذعان به این واقعیت از جمله می نویسد: «( رژیم ) ایران با فروش نفت ارزان باعث می‌شود، اوپک نتواند برنامه خود را برای عرضه حجم کمتری به بازار جهانی پیاده کند».