در ادامه تبعید زندانیان سیاسی زن مقاوم، سه شنبه ۲۶ اسفند، آتنا دائمی پس از ۵ سال حبس بدون مرخصی، به صورت ناگهانی و بدون هر گونه اطلاع قبلی، با دستبند و پابند از زندان اوین تهران به زندان لاکان رشت تبعید شد. به او حتی امکان جمع آوری وسایلش و اجازه اطلاع به خانواده اش را هم ندادند.

آتنا دائمی در شمار ۱۴ زن زندانی سیاسی معترض به تبعید مریم اکبری منفرد به زندان سمنان در دوازدهمین سال حبس او به جرم هواداری از سازمان مجاهدین بود. زنان مقاوم زندانی در اوین در بیانیه خود یادآوری کرده بودند که با هر عقیده و باوری استقامت همرزم خود را در زندان رژیم ستایش میکنند.

در ۵ بهمن ۹۹ نیز زندانی سیاسی گلرخ ایرایی از زندان قرچک ورامین با ضرب و شتم به زندان آمل تبعید شد.
 
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران اقدامات وحشیانه و فشارهای ضد انسانی رژیم آخوندی علیه زنان زندانی و تبعید اجباری و قهرآمیز آتنا دائمی و سایر زندانیان مقاوم ازجمله مریم اکبری منفرد و گلرخ ایرایی را قویاً محکوم کرد و گزارشگر ویژه ملل متحد در باره خشونت علیه زنان و کمیسر عالی حقوق بشر را به محکومیت این رژیم زن ستیز و اقدام فوری برای وادار کردن آن به توقف فشارهای ضد انسانی علیه زندانیان سیاسی زن فراخواند.

کمیسیون زنان همچنین خواهان دیدار فرستاده ویژه کمیسر عالی و گزارشگر ویژه با مریم اکبری و آتنا دائمی و زنان زندانی در اوین که آنها هم در معرض تبعید اجباری و قهرآمیز هستند، گردید.

شورای ملی مقاومت ایران- کمیسیون زنان
۲۷ اسفند ۱۳۹۹ (۱۷ مارس ۲۰۲۱)

برای مشاهده این اطلاعیه برروی سایت کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران روی این لینک کلیک کنید.