ولی فقیه در حالیکه کمر بسته تا در این دور، حکومت مطلقه خویش را یکپارچه نماید و با گرفتن آخرین سنگر در میان سه قوه نظام، میخ ولایت را بر کلیت رژیم بکوبد، اما داده ها از تعادل قوا میان دو باند سخن از مجموعه ای از مقاومت از سوی دو باند شیخ حسن روحانی و اصلاح طلبان قلابی را دارند.
واقعیت در این دور از نمایش آنکه هنوز از کم کیف روند و اینکه بالاخره باندهای متخاصم برسر چه تعداد کاندیدا به توافق خواهند رسید، اطلاع دقیقی در دست نیست. بدلیل قفل بودن و وجود بحران در حکومت در زمینه های داخلی و بین المللی، هرآنچه که تا به امروز به بیرون انتشار یافته، تماما حدس و گمانه زنی در این زمینه می باشد تا بیان واقعیات.
دراین راستا و درحالیکه خامنه ای پیشتر بر اجرای مهندسی ایندور از نمایش با «سه کاندیدا» تاکید کرده بود، اما در مقابل آخوند روحانی شمشیر «رفراندوم» را بیرون کشیده و بدین سان ولی فقیه را به چالشی دیگر فراخوانده است.
وی در تازه ترین سخنان خود از جمله می گوید: «در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همهپرسی و مراجعه مستقیم به آرا مردم صورت گیرد».(سایت حکومتی عصر ایران ۱۲ فرردین ۱۴۰۰)
ترجمان این جملات بدان معنا است که شیخ حسن روحانی در ماه های آخرین دوران ریاست جمهوری خود بسیار مستاصل و زمین گیر شده است. دلیل این واقعیت نیز در دو فاکتور مهم نهفته، نخست مجموعه شکست های اقتصادی، مالی، اجتماعی و مدیریتی وی و دیگر کارشکنی و سنگ اندازی های ولی فقیه.
روحانی بخوبی می داند که باند وی دراین دور از نمایش انتخابات و تا روزی که ولی فقیه چراغ سبز نداده، شانسی برای پیروزی ندارد. براین منطق وی تمامی تخم مرغ های خود را در سبدی بنام «سیاست خارجی» و بازی با «برجام» گذاشته است.
آخوند روحانی در این سخنان به چشم انداز این بن بست و حتی رجوع به «رفراندوم» را اینگونه به بیرون ساطع میکند: «درخواست مراجعه به آرای عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد. این است که میزان رای مردم و ملت است، مردم همهکاره هستند و این مردم هستند که برای خودشان نظامی را برمیگزینند و انتخاب میکنند».
دل پیچه آخوند روحانی برای مردم آنهم در شب نمایش انتخبات به یقین سخن از عمق شیادی و اوج دجالگری این شاگرد خمینی را دارد. وی همان رئیس جمهور و رئیس شورای امنیت ملی است که دستور قتل عام بیش از ۱۵۰۰ تن از معترضان بی دفاع در ابان سال ۹۸ و یا مردم گرسنه و تشنه سراوان را صادر کرده است.
اما گذشته از این واقعیت، مجلس نیز ترجمان همان چماقی است که اکنون در دستان خامنه ای بعنوان ابزاری برای تقابل با باند های مقابل بکار گرفته می شود، زیرا اکثریت آن اکنون در دست باند ولی فقیه بوده و بدین سان هرگونه طرح و لایحه ای از سوی باند آخوند روحانی برای رای و رای کشی از پیش محکوم به شکست می باشد.