انا لله و انا الیه راجعون
ثُمَّ کَانَ عَاقبَةَ الَّذینَ أَسَاءُوا السُّوأَیٰ أَن کَذَّبُوا بآیَات اللَّـه وَکَانُوا بهَا یَسْتَهْزئُونَ
سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند (سوره روم آیه 10)
ملت شریف ایران!
برادران شما در شاخه قم مجمع مدرسین و طلاب قم و نجف (متقن) با نهایت تاثر و تاسف شاهد واقعه ای تلخ بودند که روز گذشته در قم اتفاق افتاد و آن همانا حمله به دفاتر حضرات آیات عظام منتظری (رحمة الله علیه) و صانعی (حفظه الله) توسط نیروهای موسوم به لباس شخصی بود که اکنون بر همگان مشخص شده است که گماشتگان حاکمیت زر و زور و تزویر اند و فعال مایشاء.به تبع این یورش و حمله، دفتر فقیه فقید عالیقدر حضرت آیت الله العظمی منتظری بسته شد، دفتری که به لحاظ شرعی باید گشوده بماند تا پاسخگوی سوالات شرعی کسانی باشد که بر تقلید آن فقیه فقید باقی مانده اند. این یورش چنان افسارگسیخته بود و یورش گران چنان خود را از هر گونه پاسخ گویی مصون یافته بودند که از اهانت به قرآن کریم، کتب اسلامی و عکس مراجع عظام نیز دریغ نکردند. چنین اعمال خلاف قانون و شرعی البته بی سابقه نبوده است. طلاب و مردم روشن ضمیر قم هنوز خاطره هتک حرمت به حسینیه آیت الله منتظری در سال 77 خورشیدی را در خاطر دارند. حادثه ای که با سخنرانی تحریک آمیز فقیهی مفسر در میان جمع یورش گران همراه بود و آن فقیه، امروز خود کنار کشیده و منتقد اوضاع است و دروغ رییس جمهور تحمیلی بیش از هر کس در باب هاله نور بر او واضح و مبرهن است گرچه در همین مورد نیز آن فقیه مفسر از دادن بیانیه ای صریح و آشکار کردن دروغ رییس جمهور تحمیلی شانه خالی کرد. کاش آن روز که آن فقیه مفسر که با سخنرانی خود در جمع گروهی خشمگین و گماشته، انتقادات دلسوزانه فقیه عالیقدر حضرت آیت الله منتظری نسبت به فساد سیاسی و مالی دستگاه رهبری را "شهوت عملی که باید در گلو خفه شود" نامید، و با این کار آن جمع را برای یورشی به اصطلاح شرعی و غارتی به ظاهر از سر غیرت مذهبی آماده کرد، در می یافت که خواسته یا ناخواسته نفت به آتشدان چه کسانی می ریزد. در آن یورش نیز نمازگزاران حسینیه در میانه ادای نماز مورد هجمه مهاجمان قرار گرفتند و قرآن و مفاتیح نیز از هتاکی آنان در امان نماند. آن فقیه مفسر اکنون میوه و ثمره شجره نامبارکی را که خود، خواسته یا ناخواسته، در آبیاری آن دخیل بوده است چشیده است و تلخی و زهر آن را دریافته است.
سوال ما از مراجع عظام قم و نجف آیات عظام وحید خراسانی، صافی گلپایگانگی، روحانی، شاهرودی، موسوی اردبیلی، قمی طباطبایی، شیرازی، شبیری زنجانی، سیستانی، حکیم، نجفی و فیاض این است که حضرات آیات! آیا همچنان فرمان سکوت به مقلدین خود می دهید؟ حضرات عظام! آیا اهانت به قرآن کریم ارزش موضع گیری صریح در برابر این جنایت هولناک را ندارد؟
مراجع عظام، سکوتتان در برابر نادیده گرفتن حق مسلم مردم و تقلب بزرگ انتخاباتی، کودتای ننگین و کشتار وحشیانه، به زندان انداختن دلسوزان ایران و شکنجه و تجاوز در زندان های اوین و کهریزک، اهانت به ساحت مراجع مستقل و روحانیون آزادی نظیر مرحوم آیت الله العظمی منتظری (رضوان الله تعالی علیه)، عالم مجاهد حضرت آیت الله العظمی صانعی، حضرات آیات طاهری، بیات زنجانی و دستغیب شیرازی و همچنین سکوت تاریخیتان در مقابل ظلم به آیات عظام مرحوم شریعتمداری، مرحوم روحانی، مرحوم شیرازی و امثالهم ماحصلی نداشت جز اهانت امروز گماشتگان حاکم ظلم پرور، مرجع خودخوانده و خود-علی-پندار به کلام الله مجید و هتک حرمت نسبت به حجة الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در روز 14 خرداد و به بیت آیت الله خمینی و نیز حمله وحشیانه دیروز.
حضرات آیات! علم دفاع از اسلام و فقه و شرع اسلامی به دست شماست! آیا دفاع از مقدس ترین کتاب آسمانی، امری بر همگان واجب و بر عالمان اوجب نیست؟ آیا برای حفظ نظامی مسمی به اسلام دیگر باره مصلحت اندیشی و سکوت پیشه می کنید؟ آیا می توان دل به این خوش داشت که حکومتی برقرار است که در آن زنان، حجاب (البته اجباری) دارند و زمام امور به دست مشتی ارباب عمائم (گرچه بی سواد و حریت نیاموخته) است؟ آیا مقلدان، ستیز با ظلم را نیز می بایست از مرجع تقلید خود فرا گیرند یا نه، صرفا تقلید در فروع عملی کافی است؟ آیا وظیفه مراجع تقلید در عصر غیبت کبری تنها استنباط فروع فقهی از منابع شرعی است و یا اقامه عدل که: بالعدل قامت السموات و الارض؟ سکوت شما بزرگوران که اساتیدی نظیر مرحوم آیت الله العظمی بروجردی، مرحوم آیت الله العظمی سید محسن حکیم، مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خوئی و امثال این مجاهدان داشتید در برابر زیر پا گذاشتن اقل ضروریات فقهی و اقل مسلمات شرعی و همچنین اقل مقدسات دینی حجتی شرعی دارد؟ اگر چنان حجت قاطعی در اختیار شما بزرگواران است دست کم در این باب مهر سکوت از لب بگشایید و آن حجج قاطع را در میان بگذارید تا ما نیز سکوت پیشه کنیم، البته اگر بدانیم سکوتمان حمل بر رضایت و یا بی تفاوتی نمی شود.
حضرات مراجع عظام! ما شاگردان و مقلدان شما در حوزه های علمیه قم و نجف بر این سکوت شما حجتی نمی یابیم و ادامه این سکوت را بر صراط عدل و انصاف نمی بینیم.
بدینوسیله ما مدرسین و طلاب حوزه های علمیه قم و نجف ضمن محکوم کردن جنایات حکومت به ظاهر جمهوری و به دروغ اسلامی و همچنین محکوم کردن هتک حرمت قرآن مجید توسط گماشتگان حاکم ظلم پرور ایران، اعلام می داریم که تنها کسانی می توانند خود را با علی و آل علی ماننده کنند که در طریق عدالت و جاده انصاف قدم بر دارند و گرنه لفاظی هایی از جنس خود-علی-پنداری و دیگری-طلحه-و-زبیر-پنداری، چیزی را در عالم واقع عوض نمی کند: تا قیامت زاهد ار می می کند/ تا ننوشد باده مستی کی کند. حاکم خطیب گر و ظلم پرور دیار کهن ما ایران زمین، خوب است به جای تظاهر به مستی از باده عدالت قدری از بنیاد کردن این گونه حیله ها و دستان اندیشی ها به در آید و قطره ای از باده ناب عدالت علی وار بنوشد و بنوشاند که: "یا علی! بی تو هوای عدالت گرگ و میش است".
ما بنا بر وظیفه امر به معروف و نهی از منکر و النصیحة لأئمة المسلمین سطور فوق را نوشتیم و اعلام می داریم که اسلام راستین، اسلام سکوت در برابر ظلم نیست که من اعان ظالما علی ظلمه سلطه الله علیه (هر آن کس که ظالمی را در ظلمش یاری کند، خداوند آن ظالم را بر او مسلط خواهد کرد). اسلام راستین، اسلام شجاعت و اسلام ایثار است. مسلمان، عدالت خواه و حقگو است و صداقت را پیشه خود می دارد. مسلمان راستین، نه دروغ را می پذیرد و نه دروغگو را یاری می کند و نه در برابر دروغ سکوت پیشه میکند. حاکمان دروغزن ایران زمین، سکوت مراجع را به مثابه حمایت از خود و یا دست کم عدم مخالفت با خود می گیرند و مردم نیز تفسیری جز این ندارند و این بزرگترین ظلمی است که این نظام به اسلام راستین نموده است.
هیهات منا الذلة
مدرسین و طلاب قم و نجف (متقن)