خبرنگار از عراق: از روز شنبه, تلویزیون ملی عراق, صحنه هایی مانند این را, از شهرهای مختلف, نشان داده است. هزاران عراقی, با خشم, نسبت به کمبود برق اعتراض می کنند.
یک پیرمرد عراقی با عصبانیت: (به عربی: برق نیست , برق نیست, برق نیست. )

خبرنگار: در هوای 50 درجه سانتیگراد, بیش از 120 درجه فارنهایت, برخی از تظاهرات کنندگان دست به شورش زدند. در ناصریه, پلیس از آب پاش برای پس راندن جمعیت استفاده کرد. در بصره, دومین شهر بزرگ عراق, آنها از گلوله استفاده کردند و 2 نفر را کشتند. دوشنبه شب, وزیر برق کشور استعفا داد. روز سه شنبه, نخست وزیر نوری مالکی خواستار آرامش شد و هشدار داد که حل و فصل خرابی ها به سرعت امکانپذیر نیست. اما مشکل برق عراق, سالهاست که تصویر بدی ارائه داده است. در نتیجه, چرا حالا, این اعتراضات صورت می گیرند؟ گرمای تابستان, زودتر شروع شده, و به دلیل اینکه اوضاع امنیتی بهبود یافته, خیلی ها فکر می کنند که وضعیت برق هم باید بهبود می یافت. اما آنها در اشتباه بودند.

یک مرد عراقی: هر چه زمان می گذرد, بدتر می شود.
خبرنگار: او نیز مانند بیشتر عراقیان, روزانه 6 ساعت برق دریافت می کند و مانند بیشتر عراقیان, او, دولت را مورد سرزنش قرار می دهد. 7 سال بعد از حمله به عراق, بعد از میلیاردها دلاری که صرف بازسازی شده , عراقیان باور نمی کنند که دولتشان هنوز قادر نیست خدمات اولیه را تامین کند, و صبرشان به سر رسیده است. بحران برق این تهدید را دارد که بحران سیاسی عراق را شعله ور کند. ماههاست که سیاستمداران عراقی نتوانسته اند بر سر یک دولت جدید به توافق برسند. این هرج و مرج در شرایطی رخ می دهد که نیروهای رزمی آمریکا شروع به ترک کشور کرده اند, و حملات شورشیان بیشتر شده.

علی دباغ: این امر ممکن است به گروههای خشونت طلب فرصت دهد تا عراق را بی ثبات کنند
خبرنگار: این مغازه دار, مانند خیلی از عراقیان, ایمان خود را به دولت از دست می دهد. او ماهانه 180 دلار می پردازد و بر یک ژنراتور خصوصی متکی است تا چراغها و یخچالهای خود را روشن نگاه دارد. تابستان در عراق, زندگی را دشوار می کند.