ملی‌پوشان هلند تیم قالب دیدار، در دقایق آغازین نیمه‌ی نخست بودند. دیداری که نخستین مسابقه‌ی مرحله‌ی نیمه‌نهایی جام جهانی بود و پیروز آن یک پای فینال. نارنجی‌پوشان هلند در ابتدا هم به خوبی منافذ دفاع خود را بسته بودند و هم بر مدافعان آبی‌پوشان اروگوئه فشار وارد می‌کردند.

اروگوئه در مقابل به خوبی دفاع می‌کرد و ملی‌پوشان این تیم با دوندگی بیشتر و حرکات بدون توپ هر گونه فرصتی را از مهاجمان خطرناک هلند می‌گرفتند. شاگردان تابارس در عین حل و به‌ویژه پس از دریافت گل نخست از لاک دفاعی و تکیه بر ضدحمله‌ها خارج شدند و بیشتر به حمله روی آوردند.

از آن‌جا که مهاجمان دو تیم راهی به دروازه‌ی حریف نداشتند، ناچار به آزمودن بخت گلزنی خود از راه دور بودند. همین تاکتیک هم دو تیم را در نیمه‌ی نخست به گل رساند. نخست نوبت هلندی‌ها بود که در دقیقه‌ی ۱۸ توسط جیووانی فن برونکهورست، مدافع ۳۵ ساله‌ی خود، پیش بیافتند. او در یکصدوپنجمین بازی ملی خود از فاصله‌ی بیش از ۳۷ متر، ششمین گل خود را به ثمر رساند.

این دومین بار بود که اروگوئه در یک بازی در این تورنمنت از حریف خود عقب می‌افتاد: نخستین بار در دیدار یک‌چهارم نهایی در برابر غنا. اروگوئه پس از این بر فشار خود بر حریف افزود و در دقیقه‌ی ۲۷ نخستین کرنر خود را به دست آورد و در دقیقه‌ی ۳۵ نخستن شوت خود را روانه‌ی دروازه‌ی حریف کرد.

سرانجام دیگو فورلان، کاپیتان شماره‌ی ۱۰ اروگوئه، در دقیقه‌ی ۴۰ همان بلایی را سر حریف آورد، که ۲۲ دقیقه پیش از آن سر تیم خود آمده بود. او بیست‌وهشتمین گل ملی خود را به ثمر رساند.

سوای دو گل که هر دو از راه دور به ثمر رسید، هر دو تیم دفاع کم‌اشتباهی به نمایش گذاشتند. حرکت رو به جلوی مهاجمان عموما به آفساید ختم می‌شد؛ البته تنها در این نیمه ۳ آفساید نادرست گرفته شد: ۲ بار برای اروگوئه و یک بار برای هلند.

اروگوئه‌ای‌ها هم‌چنین برای پرسینگ بیشتر مهاجمان حریف بدون توپ هم می‌دویدند. همین موضوع در پایان اندکی توان آنها را گرفت. آنها همانطور که پیش از بازی گفته بودند، "دویدند و جنگیدند". آنان مهاجمان هلند را مجبور به دورشدن از محوطه خطر می‌کردند یا آنها رابه نبردهای تک‌به‌تک می‌کشیدند و در نهایت با کمک به هم توپ مهاجم را می‌گرفتند.

نیمه‌ی نخست با تساوی یک بر یک به پایان رسید. نیمه‌ی دوم با فشار بیشتر اروگوئه آغاز شد. با وجود این‌که هلندی‌ها تا دقیقه‌ی ۶۸ هیچ موقعیت گلی روی دروازه‌ی اروگوئه نیافریدند، پس از آن موفق شدند تنها در ۳ دقیقه ۲ گل به ثمر برسانند. در دقیقه‌ی ۶۸ فن در فارت ضربه‌ای از درون محوطه‌ی جریمه زد که فرناندو موسلرا، دروازه‌بان لاتزیوی رم آن‌را مهار کرد. آرین رابین از بایرن مونیخ آلمان هم ضربه‌ی برگشتی را به فضای بالای دروازه زد.

تنها دو دقیقه‌ی بعد (دقیقه‌ی ۷۰) اما ووزلی اسنایدر هلندی پنجمین گل خود در جام جهانی را به ثمر رساند. در فاصله‌ی کمتر از ۳ دقیقه از این گل و در حالی که اروگوئه هنوز در شوک گل دوم بود، آرین روبن همان رفتاری را با آنان کرد که وزلی اسنایدر با برزیلی‌ها کرده بود. مدافعان اروگوئه که از آغاز بازی اجازه‌ی هر گونه حرکت را از او گرفته بودند، تنها یک لحظه از او غافل شدند. روبن هم با ضربه‌ی سر گل سوم تیمش در این دیدار را زد.

اروگوئه تا پایان بازی با تمام وجود جنگید، اما دوندگی بسیار نیرو و تمرکز آنها در دقایق پایانی را گرفته بود. به همین دلیل هلندی‌ها فرصت بیشتری برای هنرنمایی می‌یافتند. آرین روبن بار دیگر در دقیقه‌ی ۸۶ با دروازه‌بان اروگوئه تک‌به‌تک شد که البته این موقعیت را از دست داد.

اروگوئه در نهایت بار دیگر پاداش دوندگی‌های خود را در دقیقه‌ی ۹۳ گرفت و با ضربه‌ی آغاز مجدد توسط ماکسی پررا نتیجه را ۳ بر دو کرد. این دیدار مهیج سرانجام پس از ۹۵ دقیقه به همین نتیجه به پایان رسید.

هلند بدین ترتیب پس از ۳۲ سال بار دیگر به فینال جام جهانی  راه یافت. حریف این تیم از دل دیدار چهارشنبه‌شب (۷ ژوئیه / ۱۶ تیر) آلمان و اسپانیا بیرون می‌آید.
دویچه وله