زندانی سیاسی بهروز جاوید طهرانی، طی پیامی از زندان، پس از شنیدن حکم اعدام زندانی سیاسی علی صارمی، از زندانیان دهه 60، نوشت: راه و طریق زندانیان همانند علی صارمی و تمام اسیران روز عاشورا راه و طریق من است و از جلادان آخوندی می خواهم که در مجازات این برادران و خواهرانم شریک باشم.
بهروز جاوید تهرانی که زندانی بازمانده از قیام سال 78 در زندانهای رژیم آخوندی است، نوشت :
وقتی شنیدم که یکی از زندانیان سیاسی بنام علی صارمی به جرم شرکت در مراسم سالگرد جنایات رژیم در قبرستان خاوران ( در سال 1386 خورشیدی) به مجازات مرگ محکوم شده، از غیبت خویش در آن مراسم که به دلیل حضور در زندان بود، شرمسار و متاثر شدم.
بر همه ما ثابت شد که رژیم جمهوری اسلامی دیگر قادر نیست نقاب دروغین اسلامی و انسانی خودش را حفظ نماید و مجبور به این شده که چهره پلید و خوی وحشی گری خویش را به همه جهانیان ثابت کند.این ماهیت رژیم از ابتدا هم از نظر هیچ انسان آزاده و فهیمی دور نبود.
اینجانب که خود یک زندانی سیاسی در زندان گوهردشت کرج می باشم. ضمن اعلام اینکه راه و طریق زندانیان همانند علی صارمی و تمام اسیران روز عاشورا راه و طریق بنده نیز می باشد. از جلادان آخوندی می خواهم که در مجازات این برادران و خواهرانم شریک باشم.
چه افتخاری از این بالاتر که در راه آزادی و وطن در کنار یاران کشته شوم. اگر خون بهای آزادی است من هم برای پرداختنش اعلام آمادگی می کنم. ما اولین شهدای این راه نیستیم و آخرین آن هم نخواهیم بود
زندانی سیاسی بهروز جاوید طهرانی ـ زندان گوهردشت کرج (رجائی شهر) بند 1 سالن 1 ـ 17 دی ماه 1388».