موضع انتقادی شبکه دوم
یک‌روز بعد، خانم "تانیا هایمباخ" از اداره مطبوعات شبکه دوم تلویزیون آلمان در پاسخ به یکی از نامه‌های اعتراضی ایرانیان، توضیح داد که دعوت از ضرغامی به خواهش هیئت نمایندگی جمهوری اسلامی در اتحادیه رادیوتلویزیون‌های اروپا و آسیا صورت گرفته و شبکه دوم تلویزیون آلمان، ضمن آن که مایل به ایجاد دفتری در تهران است، هیچ همکاری‌یی با جمهوری اسلامی ندارد. تانیا هایمباخ همچنین نوشت:«شبکه دوم تلویزیون آلمان، همواره نسبت به جمهوری اسلامی موضعی انتقادی داشته و در آینده نیز چنین خواهد بود.»
دعوت از یک تندرو
روزهای ۱۳ و ۱۴ ژوئیه، در کنار زوددویچه تسایتونگ، اشپیگل‌آنلاین نیز در یک مقاله طنز و یک مقاله جدی، روسای شبکه‌های رسمی تلویزیونی آلمان را متهم کرد که به خاطر ایجاد دفتر در تهران، ضرغامی، یکی از تندروهای سپاه پاسداران را به گفت‌وگو دعوت کردهاند.اشپیگل آنلاین در یکی از مقاله‌های خود با عنوان «ورود یواشکی خبرنگاران» نوشته است:«تلویزیون دولتی ایران در سرکوب‌ها سهم دارد. در آن از گزارش‌های انتقادی خبری نیست، اما تظاهرکنندگانی را در برابر دوربین نشان‌می‌دهد که مجبور شده‌اند به کارهای نکرده اعتراف کنند.»
دیداری که قرار بود پنهان بماند؟
اشپیگل‌آنلاین سپس به نقل از "ولفگانگ اوتس" سخنگوی شبکه جنوب غربی آلمان نوشته است:«شبکه اول قصد دارد یک استودیوی رادیوئی در تهران ایجاد کند. شبکه دوم نیز در اندیشه ایجاد یک استودیوی تلویزیونی در این شهر است. فقط در این‌صورت است که می‌شود ازایران گزارش‌های مستقل تهیه کرد. با دیدار ضرغامی به هیچ عنوان صحنه‌ای برای او ایجاد نشده و قرار و مداری نیز با وی گذاشته نشده است.» توضیحات ولفگانگ اوتس، به این معنا درست است که حتی خود شبکه‌های اول و دوم تلویزیون آلمان حاضر نشدند گزارشی از بازدید ضرغامی پخش کنند. گزارش تصویری این دیدار، تنها از سوی تلویزیون دولتی ایران به شبکه‌جهانی اینترنت راه یافت و خشم منتقدین حکومت ایران را برانگیخت.
کنسرت برای ملاها
هفته‌نامه آلمانی اشپیگل در بخشی دیگر از مقاله خود، شبکه‌های اول و دوم تلویزیون آلمان را به «بند و بست با قدرتمندان غیردموکرات سراسر جهان» متهم می‌کند و می‌نویسد:«از کشورهائی مثل چین‌هم اغلب نمی‌توان بدون مراجعه به ساختارهای حکومتی گزارش داد. اما این که ضرغامی از سوی بودگاست و ششتر شخصا مورد استقبال قرار گیرد، حیرت انگیز است.»یک روز پس از انتشار این مقاله انتقادی، اشپیگل‌آنلاین در مقاله دیگری با عنوان "کنسرت برای ملاها" ، با طرح این فرضیه که صورتجلسه‌ای درباره دیدار ضرغامی در ایران نوشته شود، با مساله برخوردی طنز آمیز کرده و به عنوان بخشی از این صورتجلسه فرضی چنین آورده است:«هر دو طرف مایلند در بهبود فضای سیاسی سهم خود را ایفا کنند، که اجتناب دوجانبه از سیاه‌نمائی بخشی از آن است. به خبرنگاران آلمانی در ایران توصیه می‌شود از مصرف واژگانی مثل "دیکتاتور"، "رژیم غیرقانونی" و "فاشیسم مذهبی" خودداری کنند. در مقابل، گزارشگران ایرانی دیگر نباید واژگانی نظیر "دموکراسی"، "لجنزار" و "جمهوری کافران" را در مورد آلمان به کار ببرند!»
گذرگاه تنگ مجلس فدرال
مشکلی که شبکه‌های تلویزیونی رسمی آلمان به خاطر راه دادن رئیس تندروی تلویزیون دولتی ایران پیدا کردهاند، به انتقاد رسانه‌ها و اعتراض گسترده ایرانیان محدود نمی‌شود.مدیران این شبکه‌ها، پائیز هر سال باید طرح بودجه سال‌بعد خود را تسلیم مجلس فدرال کنند. بودجه این شبکه‌ها از محل حق اشتراکی تامین می‌شود که شهروندان صاحب تلویزیون و رادیو مجبورند بپردازند. برخی از ناظران معتقدند که روسای شبکه اول و دوم، هنگام بررسی بودجه، احتمالا باید پاسخگوی اعتراض برخی از فراکسیون‌های پارلمانی نیز باشند.فراکسیون‌های برخی از احزاب آلمان همواره به سرکوب مردم ایران اعتراض کردهاند.
