گزارش احمد شهید در باره موج اعدامها در ایران و نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط رژیم آخوندی

گزارش احمد شهید در باره موج اعدامها در ایران و نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط رژیم آخوندی که توسط دبیرکل ملل متحد به مجمع عمومی سازمان ملل ارئه شده در۲۱صفحه منتشر شد.

گزارشگر ویژه در این گزارش نسبت به افزایش فزاینده اعدامها در ایران که در دو دهه گذشته به بالاترین رقم رسیده است، و همچنین نقض حقوق اساسی مردم ایران توسط رژیم ابراز نگرانی کرده است، از جمله نسبت به بازداشت ها و پیگردهای خودسرانه ، شکنجه  و دیگر  رفتارهای بی رحمانه، غیرانسانی و اهانت آمیز، ارعاب، سانسور و سرکوب مدافعان حقوق بشر و روزنامه نگاران و فعالان جامعه مدنی،  مجازات مردم  به دلیل تماس با سازمانهای مدافع حقوق بشر، نقض حق آزادی بیان، تشکل و تجمع، ضرب و شتم و ارعاب زندانیان برای گرفتن اعتراف، دستگیری و پیگرد فعالان اتحادیه های کارگری ، نقض حقوق و تبعیض علیه زنان و کودکان  و نقض شدید حقوق قومیت ها و اقلیتهای  مذهبی
احمد شهید در این گزارش می نویسد:‌ طبق گزارشها بین ژانویه و سه هفته اول ژوییه سال ۲۰۱۶ (ظرف کمتر از ششماه)‌ بین ۲۴۱ تا ۲۵۳ اعدام توسط رژیم ایران صورت گرفته است در سال ۲۰۱۵، بین ۹۶۶ تا ۱۰۵۴ مورد اعدام  در ایران صورت گرفته که بالاترین میزان اعدام توسط رژیم در دو دهه گذشته محسوب می شود.
گزارشگر ویژه درباره اعدام نوجوانان تاکید می کند: تعداد اعدامهای نوجوانان افزایش یافته است... طبق گزارشها بین سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ حداقل ۷۳ نوجوان اعدام شده اند و تا اول سال میلادی ۲۰۱۶، ۱۶۰ نوجوان دیگر در انتظار اعدام به سر می بردند.
احمد شهید در ششمین گزارش خود زیر عنوان حق آزادی از شکنجه و دیگر رفتارها و مجازات های ظالمانه، غیر انسانی یا تحقیر آمیز می نویسد:‌ طی دوره این گزارش، گزارشگر ویژه به صورت مداوم در مورد استفاده از شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات های ظالمانه ، غیر انسانی یا تحقیر آمیز گزارش دریافت کرده است. وی یادآوری می کند رژیم ایران قطع عضو و شلاق زدن در برابر دیگران را شکنجه نمی داند و آنها را عوامل موثر و بازدارنده برای اعمال مجرمانه می داند.
در این گزارش احمد شهید همچنین به شلاق زدن جوانان و دانشجویان و کارگرانی که از حقوق خود دفاع می کرده اند و بازداشت های طولانی و بدون حکم قضایی از جمله بازداشت روزنامه نگاران همراه با  شکنجه و ضرب و شتم ، شکنجه و بدرفتاری و ارعاب زندانیان برای گرفتن اعتراف و ارائه نکردن مراقبت های پزشکی به زندانیان اشاره کرده است.
گزارشگر ویژه بخشی از گزارش خود را به تضییع شدید و نگران کننده  حقوق اقلیت های مذهبی وقومیت ها از جمله اعدامهای دستجمعی زندانیان اهل سنت و محدودیت های شدید پیروان سایر مذاهب و مورد پیگرد قضایی قرار گرفتن آنها توسط رژیم  اختصاص داده  است.
احمد شهید در پایان این گزارش خواستار توقف اعدامها و اعمال خشونت علیه زنان، حفظ حقوق پیروان سایر ادیان و اجرای تعهدات بین المللی حقوق بشر در راستای احترام به آزادیهای پایه ای شده و نسبت به سرکوب قومیتها، دستگیری، شکنجه و محاکمه افراد به فعالیت برای تحقق حقوق اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی


خانم فریده کریمی عضوکمیسیون زنان شورای ملی مقاومت در باره گزارش جدید گزارشگر ویژه ملل متحد به سیمای آزادی گفت:‌
گزارش احمد شهید که در واقع دیروز منتشر شد گزارشیه که هر سال احمد شهید بایستی به مجمع عمومی ارائه بده. یعنی در واقع علاوه بر بان‌کی‌مون که گزارش از طرف خود دبیرکل میده، هر سال گزارشگر ویژه ایران هم که تا الان احمد شهید بود باید به مجمع عمومی یک گزارش تحویل بده. این گزارش مکتوبش دیروز منتشر شد و خود احمد شهید در روز 27ام اکتبر در مجمع عمومی کمیته سوم شخصا حضور پیدا میکنه و به اصطلاح یک ساعت وقت داره که از این گزارش دفاع بکنه، یعنی توضیح بده و کشورهای شرکت‌کننده میتونند دررابطه با گزارش ازش سوال بکنند. گزارش، در واقع بعد از اون وقتی که احمد شهید گزارشش را داد، اگر کشورها بخواهند که امیدوارم حتما همینطور هم باشه در واقع متن قطعنامه در رابطه با ایران را ارائه میدهند به کمیته سوم. در کمیته سوم معمولا هفته آخر یا بهتره بگم نیمه دوم ماه نوامبر روی اون قطعنامه رای‌گیری انجام میشه، که رای‌گیری اصلی باید بگم هست و بعد از اون در ماه دسامبر معمولا بین تاریخ ۱۷ تا ۲۰ ام دسامبر، در آخرین روزهای کار مجمع عمومی ملل متحد روی قطعنامه‌ای که از کمیته سوم گذشته باشه و به اصطلاح در آنجا رای آورده باشه، توی اون قطعنامه‌ها رای‌گیری می‌شه.در واقع این مراحلی هست که در مجمع عمومی در رابطه با ایران موضوعات بحث میشه گزارش احمد شهید به همین دلیل از اهمیت خاصی برخوردار بود این گزارش ششمیه آخرین گزارش احمد شهیده، گزارش حدود ۲۱ صفحه است به زبانهای مختلفه که سازمان ملل داره منتشر شده. در این گزارش مقدمه داره، بعدش راجع به موضوعهای مختلف صحبت می‌کنه و در انتها جمع‌بندیش رو آورده. به مسئله اعدامها به مسئله شکنجه به مسئله اقلیتهای قومی، مذهبی و در رابطه با قطع عضو و رفتارهای مجازاتهای ظالمانه و تحقیر‌آمیز همه اینها اشاره کرده مثلا در مورد اعدام نوجوانان که میدونید همونطوری که توی قوانین رژیم هست، اعدام پسران در واقع در مجازات کیفری حداقل ۱۵ سال قمریه، دختران ۹ سال قمریه. در این رابطه‌ها خوب حرفهای رژیم رو آورده ولی آخه هیچ دفاعی نمی‌شه از این قانون غیرانسانی کرد یا بقیه مواردی دیگه‌ای که وجود داشته، در نتیجه‌گیریش و در انتهای گزارش هم اومده به این اشاره کرده که در واقع مفاد قانون مجازات اسلامی که وجود داره تماما ناقض تعهدات بین‌المللی حقوق‌بشر می‌باشه و اینکه این قانون به تبعیض به طور خاص علیه دختران، زنان و اقلیتهای مذهبی در قانون مدنی رژیم اشاره کرده و نکته بسیار مهم، در انتها گفته که علیرغم همه اینها متاسفانه باید گفت که در ایران مقامات ایرانی از یک مصونیتی برخوردارند و هرگز مجازات نمی‌شوند.