در ۳۰ ژوئن گذشته در محل نمایشگاههای پاریس، یک نمایش قدرت از این واقعیت به تماشا گذاشته شد، دهها هزار مخالف ایرانی که از هر گوشه جهان آمده بودند جمع شدند تا یک ایران آزاد و دمکراتیک را عرضه کنند، این برنامه با حمایت بسیاری از مقامات و افراد سیاسی و روشنفکران جهانی همراه بود. یک جلسه (که منهم افتخار دعوت و شرکت در آن را داشتم) که محدوده وسیعی داشت ولی متاسفانه از انعکاس کم آن در مطبوعات ایتالیا رنج می برم.
پیامی که طی این جلسات و گردهمایی فرستاده میشد و بظاهر ساده ولی در عین حال دشوار که بتواند از کانالهای دولتهای بین المللی و دیپلماتیک عبور کند تنها یک چیز بود: یک ایران دیگر وجود دارد و همانطور که به خوبی مریم رجوی رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران روشن کرد، علائم و نشانه های بسیاری وجود دارد که پایان رژیم تیره و تار را نشان می دهد، درحالی که اعتراضات بطور مداوم ادامه دارد.
با اسناد و فیلم و نمایش، پرزیدنت مریم رجوی توانست نشان دهد که رژیم مذهبی بنیادگرای حاکم بر ایران نمیتواند هرگز یک رفرمیست باشد و یا انقلاب مخملی بکند، بنابراین بایستی ضرورتا سرنگون شود.
شورای ملی مقاومت ایران یک ائتلاف دمکراتیک می باشد که در سال ۱۹۸۱ تاسیس گردید و موادی دارد که دربرگیرنده اعلامیه جهانی حقوق بشر مربوط به کنوانسیونهای بین المللی (از جمله آزادی انجمنها و آزادی بیان و عقیده و مذهب) و احترام به بیانیه سازمان ملل و معاهدات بین المللی: پایه ریزی شده روی روابط حسن همجواری، روی همکاری بین المللی و روی عدم دخالت در امور داخلی سایر کشورها و و مخالفت با گسترش برنامه های اتمی و تولید سلاح های کشتار جمعی.
 حالا روشن است که چگونه یک ایران آزاد و دمکراتیک آینده میتواند به ثبات در منطقه خاورمیانه کمک کند، که امروزه در عوض اصلی ترین فاکتور بی ثباتی می باشد.
بنابراین ما موافق حمایت از این پناهندگان سازمان یافته هستیم و با اشراف به اینکه دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران یک آلترناتیو دمکراتیک دارد.

هافینگتون پست ایتالیا، ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۸
به قلم: تونی ماتارلی Toni Matarrelli نماینده پیشین پارلمان ایتالیا