در تازه‌ترین نمونه گزارش‌های رسیده خبر از «نشست سی‌وسه پل» در اصفهان را دارند. «سی‌وسه‌پل یا پل الله‌وردی خان پلی است با ۳۳ دهانه، ۲۹۵ متر طول و ۱۴ متر عرض، که توسط الله‌وردی خان اوندیلادزه بر روی زاینده‌رود در شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده و محل برگزاری مراسم جشن آب‌پاشان و همچنین مراسم خاج‌شویان ارامنهٔ اصفهان در دورهٔ صفویه بوده است». (دانشنامه ویکی پدیا)
این پل تاریخی که به گفته بسیاری از کارشناسان نمونه‌ای بی‌همتا در صنعت پل‌سازی می‌باشد، در حاکمیت فاسد، غارتگر و ضد ملی آخوندی در حال پیوستن به تاریخ می‌باشد. بنا بر ارزیابی کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در اصفهان «نگرانی در رابطه با احتمال بروز آسیب به سی‌وسه پل اصفهان بارها از جانب کارشناسان عنوان شده بود و همواره از جانب مدیران و مسند نشینان تکذیب شده و تاکید شده بود هیچ گونه نگرانی برای پل‌های تاریخی وجود ندارد همه پل‌های اصفهان به صورت دائمی تحت پایش هستند؛ اما این اتفاق افتاد!».
با قدری کندوکاو در این رابطه به‌خوبی می‌توان به سیاست‌های مخرب رژیم آخوندی در زمینه خشکسالی عامدانه زاینده رود که روزی روزگاری تنها منبع تامین آب اصفهان و کشاورزان این منطقه بود، رسید، زیرا در نبود آب کافی برای زیربنا و فونداسیون های این پل باستانی، خشک شدن بستر آب‌های زیرزمینی و یا راه‌اندازی غیر استاندارد خطوط مترو اکنون بخش بزرگی از مواد بکار برده شده در ساخت سی‌وسه پل به‌شدت در حال ترک خوردن و خشک شدن می‌باشند و بر این اساس پایه‌های پل روبه نشست گذاشته‌اند.
این گزارش ضمن اذعان به این واقعیت می فزاید: «برخی خشکی‌های پی‌درپی و طولانی مدت زاینده رود را خطری می‌دانستند که ممکن است موجب تخریب پایه‌های این شاهکار معماری شود. این گروه از کارشناسان عنوان می‌کردند ساروج که یکی از مصالح اصلی مورد استفاده در ساخت این پل تاریخی و البته دیگر پل‌های اصفهان است به آب و رطوبت وابسته است و خشک بودن آن می‌تواند باعث تخریب پل‌های تاریخی شود». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۲ دی ۱۳۹۶)
همچنین این وضعیت مخرب در ایران تحت حاکمیت ولی‌فقیه در حالی است که در بسیاری از کشورهای پیشرفته موضوع «میراث فرهنگی» همواره در راس امور دولت‌ها می‌باشد.
بر این منطق اختصاص بودجه‌های کلان برای حفظ، مرمت و بازسازی ابنیه‌های تاریخی و فرهنگی و نیز توجه ویژه به ابعاد پروژه‌های شهر، جاده‌سازی و یا مترو سازی در اولویت دستگاه‌های مربوطه قرار دارند.
اما در حاکمیت آخوندی وضعیت به گونه‌ای دیگر است، نبود بودجه‌های عمرانی، سوء مدیریت، غارت اموال و اشیاء تاریخی، قاچاق آنها به خارج از کشور از سوی باندهای مافیایی وابسته به سپاه و گمرک اکنون راه به نابودی میراث فرهنگی در میهن امان برده است.
این گزارش ضمن پرداختن به سوء مدیریت‌های حکومت در این رابطه می‌نویسد: «اما بزرگ‌ترین نگرانی کارشناسان، عبور خط یک مترو اصفهان؛ درست از زیر این پل تاریخی بود. مساله عبور مترو بارها باعث شد تکمیل تونل مترو اصفهان به تاخیر بیفتد. شهرداری اصفهان درباره عبور این خط از زیر چهارباغ عباسی و سی‌وسه پل سال‌ها ممارست ورزید و تنها با فشار سمن‌ها و رسانه‌ها تونل مترو را با دو انحنای کوچک از سی‌وسه پل فاصله دادند. فاصله‌ای که به اعتقاد بسیاری کافی نیست و فقط اقدامی عوام فریبانه تلقی می‌شود».
