معرفی کتاب استاد رضا اولیا در فستیوال سالانه اونیتا ـ رم 

روز جمعه 23ژوئن 2010در فستیوال سالانه «اونیتا» در رم کتاب «برنز و تبعید ـ پنجاه سال در ایتالیا» نوشته استاد رضا اولیا معرفی شد.
در جلسه معرفی این کتا ب آقای جانی بورینا, یکی از روشنفکران سرشناس ایتالیا  و مسئول مجموعه فرهنگی هنری «آیودیو توریم» به سخنرانی پرداخت.

 سخنان آقای جانی بورینا
آقای بورینا که در گذشته بارها مسئول فرهنگی شهرداری رم بوده است در بخشی از سخنان خود گفت:
ما با خواندن کتاب رضا یک دوره از تاریخ پنجاه سال اخیر ایتالیا را مرور می کنیم.
رضا از زمانی حرف می زند که خود من یک جوان دبیرستانی بیش نبودم. تاریخ مبارزاتی و هنر رضا تاریخ زندگی من و بقیه فعالان چپ در ایتالیا است. ما که مقالات رضا را در اونیتا می خواندیم همان جا هم با آثار هنریش آشنا شدیم. آثاری که قبل از هرچیز جنایتهای رژیم شاه را برملا می کرد. بعد از سرنگونی رژیم فاشیستی شاه نوبت به دیکتاتوری آخوندی رسید. و رضا به مبارزه اش چه در زمینه مسائل سیاسی و چه در حیطه هنری ادامه داد. و اکنون هم پس از سالیان سال مبارزه خود را با این رژیم فاشیستی مذهبی ادامه می دهد.
در کتابی که رضا منتشر کرده است ما نوشته هایی از ایام جوانی او در تهران و سفرهای خودش به ایران می خوانیم. همچنین با فعالیت هنری او در ایتالیا و برگزاری نمایشگاههای هنریش در خارج از ایتالیا آشنا می شویم. اما علاوه بر آنها در کتاب تعداد زیادی عکسهای مشترک رضا با هنرمندان و سیاستمداران وجود دارد. با مرور اسامی این افراد به یک مجموعه بی نظیر دست پیدا می کنیم. به راستی غیر قابل باور است که یک نفر بتواند با اسطوره هایی مثل پاسیوتاریا, بنیانگذار حزب کمونیست ایتالیا, لوئیجی لونگو, فرمانده کل پاریتزانها در دوران فاشیسم ایتالیا و دبیر تاریخی حزب کمونیست ایتالیا, رناتو کوتوزو نقاش معروف, که استاد رضا بوده است, رابطه و آشنایی داشته باشد. علاوه بر اینها او  با شخصیتهای بزرگی در دنیای هنر و ادبیات, و حقوق بشر, دوستی و رابطه داشته است که به عنوان نمونه می توان از  لویی آراگون, شاعر معروف فرانسوی, رافائل آلبرتی, شاعر سرشناس اسپانیایی و دوست گارسیا لورکا, آلبرتوموراویا و دیگر شخصیتهای سیاسی مثل «تراجنی»  اولین امضا کننده قانون اساسی ایتالیا بعد از فاشیسم نام برد.
من به رضا بابت انتشار کتابش تبریک می گویم. خاطر جمع هستم که کتاب رضا را تعداد بسیاری خواهند خواند. چون در نوشته های رضا یک یک ما هم شرکت داریم. مایی که در این پنجاه سال با هم در یک حزب مبارزه سیاسی همراه بوده ایم».

شارلا, پرزیدنت حزب دموکراتیک رم
سپس آقای شارلا, پرزیدنت حزب دموکراتیک رم شروع به سخنرانی کرد و گفت: رضا با نگاهی به تاریخ معاصر ایران و ایتالیا کتابش را نوشته است. کتاب او همیشه این دو تاریخ را به خاطر می آورد. شناخت من از رضا یک شناخت سیاسی و هنری است. یک شناخت مبارزاتی, بخصوص دراین دوران این رژیم فاشیستی مذهبی. رضا چه در عمل و چه در تئوری فعالیت زیادی برای شناخت عمیقب این رژیم دارد. صفحات کتاب مملو است از مسائل و نکاتی درباره رژیم شاه و انقلاب و بازگشت آیت الله خمینی به ایران و تشکیل رژیم جدید تا به امروز. رضا با صراحت هرچه بیشتر این رژیم را تعریف می کند.  من هم به رضا به خاطر صداقتش, به خاطر سازش ناپذیری اش و به خاطر روح انسانی نهفته در کتابش به او تبریک می  گویم. من یکی از پشتیبانان سیاسی و اخلاقی مبارزه او و مبارزه مردم ایران می باشم.

سخنرانی ساندرو ساباتینی
سومین سخنران ساندرو ساباتینی, آسیستان دانشکده اقتصاد در دانشگاه پیزا, بود. آقای ساباتینی در بخشی از صحبتهای خود گفت:  من از کودکی از طریق رضا اولیا با ایران و آن چه در ایران می گذشت آشنا می شدم. از این طریق هم رشد سیاسی و فرهنگ می کردم. رضا با آثار هنریش مبارزه علیه دیکتاتوری شاه و مبارزه علیه رژیم آخوندها را به هم پیوند داد. از تقدیس «خسرو روزبه» گرفته تا تقدیس «ندا» که سمبل مبارزه مردم ایران علیه دیکتاتوری است.
رضا اولیا یکی از هنرمندانی است که می تواند با قدرت هنریش مبارزه سیاسی  کند.آثار او در تاریخ مبارزات سیاسی جهانی به ثبت خواهد رسید. رضا اولیا یک هنرمند ایرانی ـ ایتالیایی نیست. رضا اولیا به تمامی مبارزات آزادیخواهانه تعلق دارد.
شعری که رافائل آلبرتی شاعر معروف اسپانیایی برای آثار او گفته است بهترین شهادت برای حقیقت است که او یک هنرمند بین المللی می باشد. مبارزه او به راستی مرز نمی شناسد.

سخنان پایانی استاد رضا اولیا
استاد رضا اولیا در پایان برنامه از دوستان و رفقا و شرکت کنندگان تشکر کرد و گفت: شغل من نویسندگی نیست.  من با نوشتن این کتاب خواستم 50سال زندگی سیاسی و هنری خودم را مکتوب کنم.
دوستان!
 مبارزه سیاسی من, مبارزه سیاسی مردم ایران است. به ویژه در این سی سال جنایت رژیم آخوندها که ابتدایی ترین حقوق مردم ایران را لگد مال کرده اند.  در مقابل مردم ایران, بخصوص جوانان, دختران و پسران, با شجاعت درمقابل این رژیم پایداری کرده اند. هرچند که  با آنها به شدیدترین وجه و وحشیانه ترین صورت برخورد می شود.  شورای ملی مقاومت که من افتخار عضویت آن را دارم در طول سی سال, چه در داخل ایران و چه در خارج, یک مبارزه همه جانبه را علیه آخوندها به پیش برده است. به همین دلیل می بایستی از این شورا به طور جدی حمایت شود. احزاب و دولت ها باید شورای ملی مقاومت به رسمیت بشناسند حرف من بسیار جدی است. به رسمیت شناختن مقاومت ایران تنها راه برای رسیدن هرچه سریعتر به آزادی و دموکراسی است.