ویروس ولایت – بر سر ۱۷۰۰ میلیارد دلار درآمد های کشور چه آمده؟

سیاهچاله فقرو  فلاکت در دیکتاتوری ولی فقیه اکنون در منطق طبیعی خود این سوال را حتی در میان متولیان و کارگزاران رژیم پدیدار نموده که بواقع بر سر درآمد های ملی کشور چه آمده است؟

سخن از حجم عظیمی از دلارهای نفتی و  یا درآمدهای صادراتی است که تنها طی چهار دهه گذشته و از زمان به‌قدرت رسیدن دیکتاتوری فاسد آخوندی بالغ بر «۱۷۰۰ میلیارد دلار» می‌گردد.

یک کارشناس حکومتی ضمن اعتراف به این حجم عظیم از درآمد ها می گوید: «ما در طی ۵۸ سال گذشته ۲۰۰۰ میلیارد دلار منابع ارزی (صادرات نفتی و غیر نفتی ) بدست آوردیم. که ۸۵ درصد آن یعنی ۱۷۰۰ میلیارد دلار آن در طی ۳۰ ساله گذشته و ۱۲۰۰ میلیارد دلار آن فقط در ۱۱ ساله گذشته، یعنی در اوج تحریم ها نصیب کشور شده است». (خبرگزاری نیروی تررویستی قدس , تسنیم ۱۹ فروردین ۱۴۰۰)

دراین سخنان به یقین واقعیت دیگری نیز نهفته است و آن ابعاد دروغ‌گوییهای عامدانه رژیم مبنی بر نارسایی و تنگناهای مالی به‌خاطر وجود تحریمها می‌باشد. خامنه‌ای در حالی به این حقه رنگ باخته دست یازیده و در تبلیغات حکومتی تحریمها را عامل وجود بحرانهای معیشتی و دارویی قلمداد می‌کند که بنا بر این ارزیابی تنها در دوران تحریمها قریب «۱۲۰۰ میلیارد دلار» درآمدهای نفتی و غیرنفتی کسب کرده است.

بدین‌سان مشخص می‌شود که سیاست عامدانه حکومت مبنی بر دامن زدن به فقر ریشه در یک خطوط راهبردی نظام با هدف محتاج نگهداشتن جامعه دردمند ایران را دارد. عدم اختصاص بودجه‌های عمرانی و یا درغگویی‌های آخوند روحانی مبنی بر وجود تحریمها برای ورود واکسن و یا خرید آنها، تماماُ بخشی از حقه بازی های آخوندی می‌باشند.

هم‌چنین این سیاست که اکنون در منطق ضدانسانی خود به بروز خط فقر در میان «۸۰ درصد» از آحاد جامعه راه برده , نه تنها تولید و  اقتصاد، بلکه قریب ۷۰ میلیون  ایرانی  ضربه خورده را به فقر و فلاکت کشانده است. کافی است تا نیم نگاهی به وضعیت بحرانی در خارج از پایتخت و یا به وضعیت بحرانی برای کارخانه‌ها و بخشهای صنعتی انداخته  تا به ابعاد فقر، فلاکت،  سوءمدیریت، فساد و غارت سازمان داده شده در ایران آخوندزده برسیم.

این گزارش در ادامه بحران در بخش های صنعتی و تولیدی را اینگونه به تصویر می کشد: «قسمتی اعظمی از این پول در شهرکهای صنعتی به دلیل نامناسب بودن فضای کسب و کار محبوس شده است. از ۴۳ هزار و ۶۵۰ واحد صنعتی که در شهرک‌ها و نواحی صنعتی ثبت شده‌اند، حدود ۹۸۰۰ واحد نیز فعالیتی ندارند. ۴۰درصد شهرک‌ها نیز کمتر از ۵۰ درصد ظرفیتشان را فعال کرده‌اند».

علاوه براین نیز حجم بزرگی از این سرمایه‌های ملی صرف جنگ‌افروزی، صدور تروریسم، سرکوب و بنیادگرایی گردیده است. هزینه‌های سنگین برای ادامه پروژه‌های اتمی و موشکی که بنابر داده‌های بین‌المللی به  «۸۰۰ میلیارد دلار» رسیده و یا هزینه‌های سنگین جنگ ضدمیهنی با عراق، جنگ‌افروزی در سوریه که بنا بر داده‌های حکومتی از «۳۰ میلیارد دلار» نیز تجاوز کرده است، تماماُ از جمله خیانت‌های آشکار رژیم آخوندی به تاریخ میهن و مردم ایران می‌باشند.