براین اساس و تا زمان تهیه این گزارش حداقل سه تن از جوانان در شهرهای مختلف استان بدست نیروهای سرکوبگر سپاه و بسیج ضد مردمی و با شلیک گلوله به سر و صورت به شهادت رسیده و تعداد زیادی نیز زخمی شده اند که از سرنوشت بسیاری از آنان اطلاع دقیقی در دست نیست.

بدین سان خامنه ای با این کشتار سبعانه یکبار دیگر نشان داد که به چه میزان ناتوان در پاسخگویی به حل و فصل ساده ترین و مبرمترین نیازهای جامعه بوده و درخواست تشنگان برای آب را تنها با شلیک گلوله پاسخ میدهد.

ابعاد فشارهای اجتماعی در این رابطه بحدی است که خبرگزاری سپاه پاسداران، فارس (۲۶ تیر ۱۴۰۰) در گزارشی بغایت مخدوش و دستکاری شده، ضمن تائید کشتار مردم اعتراف کرده است:«در جریان این تجمع چند اغتشاشگر به قصد تحریک مردم اقدام به تیراندازی هوایی کردند که یکی از این تیرها به جوانی که در صحنه حضور داشت اصابت و منجر به فوت وی شد».

دراین رابطه خانم مریم رجوی تاکید کرده اند: «آتش گشودن به روی مردم بی سلاح و شهادت فرزندان دلیر مردم خوزستان، بار دیگر نشان داد تا آخوندهای چپاولگر بر سرکار هستند، فقر و بیکاری و بیماری ادامه خواهد داشت، آنان آب و برق و نان و مسکن و واکسن را از مردم دریغ می‌کنند تا هزینه پروژه های ضد میهنی اتمی، موشکی و جنگ‌افروزی در منطقه را تامین کنند».

سخن از کشتار در استانی است که بزرگترین منبع درآمد دلارهای نفتی برای دیکتاتوری ولی فقیه می باشد ، اما مردم دردمند دراین خطه بدلیل وجود فساد، غارت و ناعدالتی سازمان داده شده و درحالیکه بیش از سه دهه از جنگ ضد میهنی ایران و عراق گذشته است، همچنان با تبعات فقر و فلاکت و زیر ساخت های تخریب شده دست و پنجه نرم میکنند.

به یقین بستن آب بروی مردم تشنه و سپس سرکوب خونین آنان ریشه در ماهیت ارتجاعی و سرکوبگرانه حکومت دارد. دراین راستا و در حالیکه خامنه ای بخش بزرگی از کشور، از جمله استان های جنوبی را «امنیتی » اعلام کرده است، راهکار را برای برون رفتن از بحران صرفا در کشتار و زدن تیر خلاص در خیابان ها از سوی «یگان های ویژه» جستجو میکند.

ابعاد بی شرمی آخوندی بحدی است که استاندار و همچنین نماینده مزدور رژیم در خوزستان، ضمن انکار حرکات اعتراضی مردم ، تصاویر و ویدئوی های منتشره در شبکه های مجازی را «توطئه صوری» و یا وابسته به «عناصر مشکوک» و «ضد انقلاب» اعلام کرده است.

در حافظه تاریخی مردم ایران هنوز پاسخ کوبنده جامعه ما به بیان چنین خزعبلاتی از سوی ازهاری ، نخست وزیر دولت نظامی در آخرین روزهای دیکتاتوری شاه باقی است که بلافاصله در کوچه و خیابان ها با شعار «ازهاری گوساله، نوار که پا نداره» روبرو گردید.