این واقعیت را می توان در لیست گذاری این آخوند دژخیم از سوی دولت پیشین در ایالات متحده آنهم بدلیل «نقض حقوق بشر» جستجو نمود. 
در حالکه تیم مذاکره کننده رژیم آخوندی اخیرا در مجلس حکومتی از علائم خروج نام وی و ولی فقیه ازلیست ناقضان حقوق بشر سخن به میان آورده است ، اما مجموعه داده های بین المللی هنوز مهرتائیدی براین گفته نزده اند.

همچنین حضور نماینده اتحادیه اروپا در مراسم تحلیف این آخوند دژخیم در تهران که با موجی از خشم و انزجار داخلی و بین المللی ربرو گردیده، در منطق خود این پیام را به دیکتاتوری ولی فقیه داده است که طرف های مقابل همچنان بدنبل مذاکره می باشند. 
مضافا براین موضعگیری اخیر سخنگوی کاخ سفید مبنی براینکه «لغو تحریم ها را می خواهید، به مذاکرات برگردید» اکنون به قوت قبلی برای خامنه ای در راستای ادامه سیاست باجگیری از جامعه جهانی تبدیل شده است. 

متاسفانه بدلیل به بسته بودن منافذ خبری در خصوص مذاکرات وین و از آنجائیکه طرفین بجد در تلاش هستند تا از درج هرگونه خبر دقیق از روند مذاکرات خودداری نمایند، امکان تائید مجموعه داده ها از سوی تیم مذاکره کننده رژیم در وین و بویژه در خصوص برداشته شدن پاره ای از تحریم ها که اساسا ربطی به موضوع هسته ای را ندارند، نمی دهد. 

یک گزارش بین المللی در رابطه با اعتراضات نمایندگان مجلس آمریکا علیه این چشم انداز تاکید کرده است: «رایان استیل، جیم بنکس و جو ویلسون سه تن از اعضای جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان آمریکا با نوشتن یک نامه از جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا خواستند پیرامون برداشته شدن تحریم‌ها علیه مقام‌های ارشد ایران از جمله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی و ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور این کشور توضیح دهد». ( سایت دویچه وله ۱۵ مرداد ۱۴۰۰) 

واقعیت در این میان آن است که نکبتی بنام آخوند رئیسی سایه خود را بر تمامی شئون بویژه هرگونه نزدیکی به دیکتاتوری ولی فقیه انداخته است. بدین سان هرگونه مراوده و یا باز کردن درب مذاکره با قاتل مردم ایران، می تواند در منطق خود به یک آبروریزی بزرگ برای تمامی کسانیکه از «حقوق بشر» سخن میگویند، تبدیل شود. 

ابعاد انزجار از آخوند رئیسی نه تنها در داخل ایران، بلکه اکنون فرامرزی است. اعتراضات بحق ایرانیان در سراسر جهان، تحریم گسترده سیزدهمین دور از نمایش انتخابات از سوی مردم و مقاومت ایران درخرداد ماه گذشته و یا مجموعه اعتراضات سازمان های مدافع حقوق انسانی در سراسر جهان نمونه کوچکی از این واقعیت میباشد.

برای نمونه عفو بین الملل در تازه ترین موضعگیری به هنگام تلحیف رئیسی تاکید کرده است: ««جنایات علیه بشریت بر مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس‌جمهور ایران سایه‌ای سهمگین انداخته است. ما همچنان اعلام‌ می‌کنیم که او به خاطر نقش‌اش در جنایات علیه بشریت سابق و‌جاری مرتبط با کشتار ۶۷ باید تحت تحقیقات کیفری قرار بگیرد».