آوردن نام یک لمپن تمام عیار و وقیح که در روز سه شنبه ۱۰ اوت در مقابل دادگاه استکهلم، پایین تنه خود را عریان کرده در تیتر این یادداشت کوتاه برایم بسیار سخت است. حتما بسیاری از خوانندگان این یادداشت با من موافق هستند که اگر این “لمپن رسانه ای» از مغز و زبان خود استفاده کرده بود، میز آزادی بیان طوری دیگری معنا می داد. می شد صفحات زیادی در مورد فحاشیهای او به خاطر دفاع از آزادی بیان، مطلب نوشت. اما این لُمپن شناخته شده در مقابل جمع کثیری از ایرانیان اقدام به عملی کرد که بسیاری از اراذل و اوباش هم آن را انجام نمی دهند. 
معمولا می گویند کسی که دست به این گونه اعمال می زند باید موادی مصرف کرده باشد تا جسارت این میزان از عمل زشت در برابر یک جمع را داشته باشد. اما او مواد مصرف نکرده بود. او واقعیت خودش را نشان داد و خواست با توهین به مردم با زبان پائین تنه اش حرف بزند.
این رفتار وقیحانه کپی برداری از رفتار بازجویان رژیم در مورد بسیاری از زندانیان سیاسی است. بهبهانی اکنون در مقابل دادگاهی که یکی از جلادان و قاتلان وابسته به جمهوری اسلامی را محاکمه می کند، لات بازی بازجوها که مخفیانه و در پشت دیوارهای زندان انجام می شد را وقیحانه در مقابل چشم همگان انجام داد.
خلاصه به باور من: عمل این لات و لُمپن فراتر از خشونت، تحریک آمیز و مهمتر از همه توهین به خانواده های شهدای سازمان مجاهدین خلق ایران و اعضا و هواداران این سازمان و البته ضد حنبش دادخواهی مردم ایران است. دقیقا این عمل ضد دموکراسی و عمیقاً ضد انسانی و محکوم است.