در جریانِ دادگاهِ دژخیم حمید نوری در استکهلم سوئد، یک مزدورِ خودفروش حکومت آخوندی، دست به عملی زشت و شنیع زد که به نظر نگارنده این سطور، اصلا جای تعجب ندارد. چرا که فرد مزبور یک عنصر شناخته شده وزارت بدنام است و با نگاهی به همپالگیهایش بهتر می شود به پستی و رذالت او پی برد. در واقع به مصداق ضربالمثل "از کوزه همان برون تراود که در اوست" میتوان گفت که از چنین خودفروختگانی حتی در انظار عمومی، انتظاری بیش از این نباید داشت.
با اینهمه آنچه که اتفاق افتاد، در واقع بیانگر بسیاری از واقعیتهای موجود نیز هست. هموطنانِ عزیز ما میدانند که این سرباز بدنامِ آخوندها، با چه کسانی نشست و برخاست دارد و در آشغالدونی متعفنی که نام مقدس "میهن" را بر آن گذاشته، با چه نکبتهایی بر علیه مجاهدین و مقاومت ایران، ساعتها دهانهای یاوهگو را به فاضلاب حکومت آخوندی وصل میکند، تا از این طریق شکمِ سیری ناپذیر را پر نماید.
ظاهرا پس از ضربه سنگینی که رژیم در خصوص دستگیری و محاکمه دیپلمات – تروریستش همراه با چند مزدورِ خود فروخته دیگر و محکومیت آنها در دادگاه بلژیک، دریافت نمود، مزدورهایی همانند این نکبتِ آلوده به ننگ، دچار افسارگسیختگی و عصبیتی غیرقابل کنترل شده و ذات اصلی خود را، فرقی نمیکند در حین یک مصاحبه تلویزیونی یا در یک خیابانِ شلوغ بر روی خطوط محل عبور عابر پیاده، به نمایش می گذارند.
اعمال زشت و شنیع این جماعت، در واقع نماد همان حکومتی است که واعظانش به قول حافظ شیراز "چون به خلوت می روند، آن کار دیگر می کنند".
اینها نمایندگانِ همان رژیم و در واقع همان لومپنهایی هستند که خصوصا در دهه شصت، در سلولها و سیاهچالها، از هیچ رذالت و بیشرمی در حق خواهران و حتی مادرانِ سالخورده در سیاهچالها، کوتاهی نکردند. با این تفاوت که امروز خروش حقطلبانه ملت ایران و مقاومت خستگی ناپذیرشان، این فرومایهها را به جایی رسانده که در انظار عمومی و در جلوی دید همگان، واقعیتِ اصلی خویش را اینگونه در انظار عمومی به نمایش می گذارند.
در تعریف این لمپنها گفتهاند که: آنها اهل معاملهاند. حرمت شکن هستند و حکایت عقل و تدبیر و استدلال در مقابل آنها، حکایت جن است و بسم الله. برای ریال و دلار و کرون و یورو به هر رذالتی تن می دهند و از آنجائیکه در قدم اول چوب حراج به شرفشان زدهاند، بنابراین اصلا عجیب نیست که به راحتی کنترل تنپوش خود در ملأعام را نیز از دست بدهند.
در آن برهنگی زشت و چندشآور، میتوان تصویری از حکومت ولایتفقیه را دید که نه تنها در زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، که در زمینه انسانی نیز فرو ریخته و آثارش اینگونه توسط مزدورانِ پیشانی سیاه، در خیابانهای استکهلم به نمایش گذاشته می شود.